تبیان، دستیار زندگی
مردم نجف و زائران بارگاه ملکوتی حضرت علی(ع) چند صباحی بود که چهره نورانی میرزا حبیب الله رشتی که سحرگاهان در بارگاه ملکوتی مولی الموحدین(ع) به و گریه و زاری می‌نشست ندیده بودند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
سفر به دیار باقی

سفر به ديار باقي

مردم نجف و زائران بارگاه ملکوتي حضرت علي(ع) چند صباحي بود که چهره نوراني ميرزا حبيب الله رشتي که سحرگاهان در بارگاه ملکوتي مولي الموحدين(ع) به و گريه و زاري مي‌نشست نديده بودند.

مدتي بود او نتوانسته بود به مرقد پاک ومنور حضرت علي(ع) برود، در درس هم حضور نيافته بود. خانه محقر وي محل رفت و آمد دلدادگان علم و حوزويان بود، اما کسالت وي رو به بهبودي نگذاشته بود تا آنکه شب پنج شنبه، چهاردهم جمادي الثاني 1312 ه. ق فرا رسيد، خدا او را بيشتر از مردم دوست داشت صداي فغان و ناله از خانه او برخاست. همه فهميده بودند چه شده است. همه جا صداي گريه دوستداران به گوش مي‌رسيد. مردم با نهايت اندوه سوگواري مي‌کردد، درا يران هم در تهران بازارها بسته شد، همه جا را غم و اندوه فرا گرفت.ا ما نجف آماده تشييع پيکر اين فرزانه بود، مردم جنازه را مشايعت و به بارگاه امام متقين انتقال دادند و پس از زيارت و طواف مقبره، جسد او را در حجره‌اي از حجره‌هاي صحنه علوي دفن کردند.

از نگاه ديگران

شيخ انصاري بارها ضمن اعلام اجتهاد ميرزا حبيب اللّه رشتي مي فرمود: «من درسم را براي سه نفر مي گويم: ميرزا محمد حسن شيرازي، ميرزا حبيب اللّه رشتي و آقا حسن طهراني».

علامه سيد محسن امين نويسنده کتاب اعيان الشيعه نيز مي گويد: «ميرزا حبيب اللّه رشتي، فقيه، اصولي، محقق و از بنيانگذاران علم اصول بود و استادِ دانشمندان زمانه به شمار مي آمد».

ميرزا محمد علي مدرس تبريزي، صاحب کتاب ريحانة الادب در وصف ميرزاي رشتي مي نويسد: «حاج ميرزا حبيب اللّه رشتي، فقيهي است جليل القدر، محقق، ژرفنگر، عابد، زاهد و پرهيزکار».

بازماندگان

از آيت الله ميرزا حبيب الله رشتي سه پسر به جا ماند.

1. آيت الله محمد رشتي

ايشان از همسر اول ميرزا حبيب الله رشتي است، او در علم و فضل به مراتب بالايي دست يافت در سال 1316 ه. ق به ديار باقي شتافت و در مقبره پدر گرانقدرش به خاک سپرده شد.

2. آيت لله شيخ اسماعيل رشتي

ايشان از همسر دوم ميرزا حبيب الله است، ايشان هم در سال 1324 ه. ق رخت از دنيا بربست.

3. آيت الله شيخ اسحاق رشتي

ايشان از همسر دوم ميرزا حبيب الله است. ايشان دانشمندي فقيه و فردي پارسا بود. در نزد پدرش به تحصيل پرداخت. آنگاه با دختر آخوند خراساني ازدواج کرد و به تهران سفر نمود. پس از چندي تأليف و تدريس در سال 1357 ه. ق ديده از جهان بربست از ايشان يک پسر به نام شمس الدين و چهار دختر به نامهاي شمس الشريعة، قمر الشريعة، عزالشريعة و نجم الشريعة به جاي ماند.

شعری در رثای استاد

پس از رحلت ميرزا حبيب الله رشتي، شاعر مشهد «سيد جعفر حلي» در رثاي او اشعاري سوردند که دو بيت از اشعار ايشان را ذکر مي‌نمائيم:

علي م دموع اعيننا   اذا الجيبه اشتاق الجيب

اصابک يا حبيب الله  حتف اصيب به القبائل و الشعوب

سرشک ديدگاه از چه رو جاري است جايي که معشوقه چشم انتظار معشوق است

اي يار خدا آ‌ن رنج نه بر تو رسيد که همگان را برگرفت و درهم پيچيد


فرآوری: گروه حوزه علمیه

منابع:

1. کتاب اعيان الشيعه

2. ريحانة الادب

3. معارف الرجال