تبیان، دستیار زندگی
پیوند میان مادر و فرزند در سرتاسر جهان پیوندی مثال زدنی است اما در همین جهان مادرانی وجود دارند که هیچ شباهتی به مادران دل نازک و مهربان ندارند، البته در جهان حیوانات و حشرات.پانداها، خرگوشها، همسترها و عقابها از دسته جانورانی هستند که نسبت به فرزندان کوچ
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اسامی بدترین مادرهای دنیا


پیوند میان مادر و فرزند در سرتاسر جهان پیوندی مثال زدنی است اما در همین جهان مادرانی وجود دارند که هیچ شباهتی به مادران دل نازک و مهربان ندارند، البته در جهان حیوانات و حشرات.پانداها، خرگوشها، همسترها و عقابها از دسته جانورانی هستند که نسبت به فرزندان کوچک خود بدرفتاری می‌کنند، آنها را در دوران نوزادی رها کرده و یا حتی آنها را می‌خورند.


حیوان

پاندا: بر خلاف تصور همگان، پانداهای مهربان مادرهای بسیار بدی هستند زیرا در زمانهایی که دو فرزند به دنیا می‌آورند، یکی از آنها را به حال خود رها می‌کنند. این جاندار در میان انسانها وجهه‌ای زیبا و خوب دارد اما در اصل یکی از بد ترین مادرهای دنیا است زیرا دومین فرزند خود را که در زمان تولد بسیار کوچک است، به حال خود رها کرده و تنها می‌گذارد.

با این همه پانداها به فرزندی که وظیفه بزرگ کردن او را به عهده گرفته‌اند توجه بسیاری می‌کنند و از این رو محققان باور دارند پانداها واقعا توانایی رسیدگی به دو فرزند را نداشته و باور دارند یک توله پاندای سر حال و قوی بهتر از دو توله پاندای ضعیف و بیمار است از این رو از همان ابتدا یکی از فرزندان خود را نادیده می‌گیرند.

همسترها: یکی دیگر از مادرهای هم نوع خوار یا فرزند خوار جهان همسترها هستند. این جاندار برخلاف ظاهر لطیف و دوست داشتنی که دارد، قاتلی سنگدل است که معمولا فرزندان خود را می‌خورند. همسترها نیز برای اطمینان از اینکه چند عدد از فرزندانشان زنده و سالم باقی می‌مانند، چند نوزاد اضافی به دنیا می‌آورند تا حتی در صورت کم بودن غذا نیز بتوانند از رشد و نمو چند فرزند خود اطمینان حاصل کنند.

حیوان

عقاب سیاه: این پرنده مادر بسیار بدی است زیرا دست از نزاع و جنگ با هم نژادان خود بر نمی‌دارد و برای جدا کردن فرزندان خود در نزاعی مرگبار هیچ اقدامی نمی‌کند. به گفته محققان این پرنده‌ها معمولا درگیر نزاعهایی خشن می‌شوند و عقابهای پدر و مادر در زمان درگیری جوجه‌های بزرگتر و کوچکتر، زمانی که جوجه‌های بزرگتر کوچکترها را می‌کشند، تنها در گوشه‌ای نشسته و نگاه می‌کنند.

در واقع این پدیده یک قرارداد همکاری بی رحمانه میان جوجه‌های مسن تر و مادر بوده و می‌توان آن را فرزند کشی نیز نامید عقابهای مادر از این رو تا این حد خونسرد به کشته شدن جوجه‌های کوچکتر خود چشم می‌دوزند تا بتوانند از بقای جوجه‌های بزرگتر و تامین بودن منابع غذایی آنها اطمینان حاصل کنند.

مرغابی شانه به سر: این پرنده‌ها هم در دسته مادرهای بد قرار دارند زیرا جوجه‌هایی که دیرتر سر از تخم در می‌آورند را به حال خود رها می‌کنند. این مرغابی‌ها لانه‌های شناوری می‌سازند و درون این لانه از دو تخم مراقبت می‌کنند تا زمانی که یکی از جوجه‌ها سر از تخم در بیاورند.

اما درست زمانی که اولین جوجه سر از تخم در می‌آورد، مرغابی مادر به همراه جوجه اول لانه را ترک کرده و پرواز می‌کنند، در حالی که جوجه دوم در میان طبیعت وحشی به حال خود رها می‌شود. زیرا این پرنده‌ها هم ترجیح می‌دهند یک جوجه سالم و قوی را پرورش دهند.

توجیه پذیرترین بهانه مادرانه برای بد رفتاری با فرزندان به خرگوشها اختصاص دارد، زیرا گوشت این جانداران بسیار خوش طعم است و خرگوشهای مادر برای دور نگه داشتن شکارچیان از لانه، آنجا را ترک می‌کنند تا راز مخفیگاه فرزندانشان حفظ شود.

سوسمار دم بلند: به طور کلی یافتن مادر نمونه در میان خزنده‌ها کار بسیار دشواری است، اما این سوسمار یکی از برترین مادرهای بد در جهان خزنده‌ها است. اگر این سوسمار در منطقه‌ای تخم گذاری کند که اطراف آن توسط شکارچیان مختلف احاطه شده باشد، پیش از اینکه فرزندانش سر از تخم دربیاورند همه آنها را می‌خورند. بهانه این خزنده برای خوردن فرزندانش نجات آنها از شکار شدن است تا از سویی دیگر بتواند برای تخم گذاری بعدی خود را قوی تر کند.

حیوان

خرگوش: خرگوشهای مادر از این نظر مادران بدی هستند که بلافاصله پس از تولد فرزندانشان آنها را رها کرده و پس از آن برای 25 روز اول روزانه دو دقیقه برای غذا دادن به فرزندانشان به لانه بازمی گردند. پس از این مدت خرگوشهای کوچک باید بتوانند غذای خود را تامین کنند.

با این همه توجیه پذیرترین بهانه مادرانه برای بد رفتاری با فرزندان به خرگوشها اختصاص دارد، زیرا گوشت این جانداران بسیار خوش طعم است و خرگوشهای مادر برای دور نگه داشتن شکارچیان از لانه، آنجا را ترک می‌کنند تا راز مخفیگاه فرزندانشان حفظ شود.

البته حیوانات طبق غریزه عمل می کنند و این مطالب دلیل به بد بودن آن ها نیست چون انتخابی در رفتارهای شان ندارند ولی ما انسان ها در کنار غریزه ی زیبای مادری ،قدرت انتخاب و  فداکاری و گذشت را داریم. وظیفه داریم تا فرزندانی را که به دنیا می آوریم به بهترین نحو تربیت کنیم. ما باید آن ها را تنها نگذاریم ، رفتار خوبی در مقبلشان داشته باشیم ، الگوی مناسبی برای شان باشیم و تا زمانی که زنده هستیم با تمام توان در کنارشان باشم .وظیفه ی ما مادران تنها آموختن حرف زدن و راه رفتن به فرزندانمان نیست بلکه باید چه حرفی را گفتن و قدم در چه راهی برداشتن را نیز به آن ها بیاموزیم.در مقابل حس مادری مان مسئولیم و مجاز نیستیم با فرزندانمان بد رفتاری کنیم.

دیدن این کلیپ زیبا را به شما توصیه می کنیم :بعضی از بچه‏‏ ها آرزو می‏‏ کنند که والدینشان حیوان باشند، کلیپ برتر از مسابقه یونسکو بسیار دیدنی و پر معنا

بخش خانواده ایرانی تبیان


منبع : تابناک