یک اثر جنایی استاندارد

نگاهی به «خیابان بیست و چهارم» ساخته سعید اسدی

---

«خیابان بیست و چهارم» چه به لحاظ روایت داستانی و چه به لحاظ تکنیک تصویربرداری، در رده آثار جنایی استاندارد دهه اخیر سینمای ایران جای می‌گیرد.

سینمای جنایی ایران آن را اغلب با نام زنده‌یاد ساموئل خاچکیان می‌شناسند. کارگردانی که در دوران خود توانست با ساخت آثاری که درونمایه‌ای جنایی-حادثه‌ای داشتند در حد خود در افزایش کیفی این ژانر در سینمای ایران گام‌های مثبتی بردارد.

طی سالهای اخیر هم بوده‌اند کارگردانانی نظیر علی ژکان که کوشیده‌اند با ایرانیزه کردن داستان‌های جنایی فرنگی به زعم خود در ارتقای استانداردهای جنایی سازی موفق باشند.

یکی از تازه‌ترین نمونه‌های آثار جنایی سینمای ایران «خیابان بیست و چهارم» است که به تازگی روی پرده رفته؛ فیلمی به کارگردانی سعید اسدی که داستان فراز و فرود پیش‌روی یک قاتل روانی را به نمایش می‌گذارد.

به لحاظ پرداخت شخصیتی کاراکترها و به خصوص استفاده از واکنش‌های رفتاری کاراکترها برای افزودن بر وجه معمایی داستان، «خیابان بیست و چهارم» اثر نسبتا خوش‌ساختی است. به جز این داستانی که اسدی برای فیلم برگزیده هم فضایی کاملا ایرانی دارد و برخلاف بسیاری از ساخته‌های مشابه وطنی، کپی‌شده آثار خارجی نیست.

این دو مساله باعث شده مخاطبی که به تماشای این فیلم می‌رود نه تنها از تماشای یک داستان جنایی ایرانی آزرده خاطر نشود که لحظه به لحظه بر تردیدهایی که نسبت به ماهیت واقعی کاراکترها دارد، افزوده شود.

فیلم اسدی به لحاظ تصویربرداری هم اثر نسبتا منسجمی است و به خصوص در نماهایی که بنا است تغییر روحی کاراکتر

روانی داستان به نمایش گذاشته شود، اسدی تا جایی که توانسته کوشیده با استفاده از قاب‌های متوسطی که آرام آرام به کلوزآپ تبدیل می‌شوند، کاری کند که مخاطب هم‌ارز شنیدن دیالوگ بخشی از اطلاعات مرتبط با فیلم را از تصویری دریافت کند که روی پرده می‌آید.

اسدی حتی تیتراژ ابتدایی فیلم خود را هم به گونه‌ای هنرمندانه ساخته و کاری کرده که فیلمش در مجموع اثری همگن به شمار آید.

در این میان شاید مهمترین ضعف فیلم بازی نه چندان خوب مهدی ماهانی در قالب شخصیت اصلی مرد قصه باشد که متاسفانه چنان که باید نمی‌تواند بازی طبیعی و یکدستی از خود ارائه داده و در برخی جاها حتی بازیگر کودک فیلم بازی به مراتب بازی بهتری ارائه می‌دهد.

با این حال می‌توان «خیابان بیست و چهارم» را در رده آثار جنایی استاندارد دهه اخیر سینمای ایران جای داد و امید داشت که آثار آتی اسدی به مراتب باکیفیت‌تر از این باشند.

سینما و تلویزیون تبیان

شبکه ایران