تبیان، دستیار زندگی
به‌نمایش گذارده می‌شوند «ویلیام آترموهلن» در یك سری از خودنگاره‌هایی كه كشیده است، به ثبت روند رو به رشد تخریب سلول‌های مغزی در بیماری آلزایمرش پرداخته است. به نقل از منابع خبری اینترنتی، آترموهلن كه در اثر بیماری آلزایمر ا...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تابلوهای نقاشی یك هنرمند درگیر با

آلزایمر به‌نمایش گذارده می‌شوند


«ویلیام آترموهلن» در یك سری از خودنگاره‌هایی كه كشیده است، به ثبت روند رو به رشد تخریب سلول‌های مغزی در بیماری آلزایمرش پرداخته است.

به نقل از منابع خبری اینترنتی، آترموهلن كه در اثر بیماری آلزایمر از چشمان ما و خودش ناپدید شد، آثارش بعداز آگاهی از این بیماری بیان‌گر ترس و تنهایی بودند.

احساسات منعكس شده در این تابلوها بیان‌گر سركشی و عصبانیت، آن‌گاه شرمندگی، گیچی و غم است.

در جفت نهایی پرتره‌هایش چیزی كه نمایان است، ناپدید شدن هویت‌اش است.

این نقاش متولد فیلادلفیا كه تابلوهای غنی‌اش همواره در گالری‌های نیویورك و سراسر اروپا به نمایش گذارده شده یا فروخته شده است، با تشخیص بیماری آلزایمر از سوی پزشكان به خلق یك سری خود نگاره روی آورد.

قرار است پرتره‌های این هنرمند اوایل اردیبهشت در كالج پزشكان فیلادلفیا به نمایش گذارده شود.

این نمایشگاه برای بزرگداشت دوره‌ی هنری آترموهلن و صدمین سالگرد كشف بیماری آلزایمر ازسوی دكتر الویس آلزایمر ترتیب داده شده است.

دكتر روندا ال. سوریچلی، رییس بخش پزشكی و هنر این كالج گفت: دیدن این پرتره‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. به دلیل ترس بسیار زیادی كه در جامعه‌ی ما نسبت به این بیماری دیده می شود، دیدن این تصاویر برای خانواده‌ها، پزشك‌ها و سایر مردم اهمیت دارد.

آترموهلن - 73 ساله - در سال 1995 به بیماری آلزایمر دچار شد. از آن سال تا سال 2000 زمانی كه توانایی‌اش را برای نقاشی و طراحی از دست داد، به ارایه خود از طریق رنگ و مداد پرداخت كه این امر برای پزشكان این امكان را فراهم آورد كه از طریق این آثار به نحوه‌ی ناپدید شدن توانایی‌هایش متمركز شوند.

تابلوی رنگ روغن عظیم «آسمان‌های آبی» (1995-1994) این هنرمند را در حالی كه پشت میزی نشسته است را نشان می‌دهد. وی طوری لبه‌ی میز را گرفته است كه گویی می‌خواهد از فروریختنش در نور آسمان بالای سرش جلوگیری كند.

در تابلوی «خودنگاره 1» اثر سال 1996آترموهلن با ترس و عصبانیت به خودش خیره شده است. این تابلو با رنگ‌های زرد و نارنجی نقاشی شده است. اگر چه در این تصویر چانه‌اش جلو آمده، اما وی سعی كرده ترس نگاهش را پنهان كند.

یك طرح به جا مانده از آن سال از دست دادن آگاهی‌اش را هنگام كشیدن فیگور یك انسان برای پزشكان نشان می‌دهد؛ در این طرح وی نتوانسته جای درست بازوها و پاها را نشان دهد.

با گذر ماه‌ها و سال‌ها، نقاشی‌هایش به سبك ابتدایی نزدیك می‌شود، هر چند آترموهلن به پزشكانش گفته است، هدف‌اش كشیدن چنین سبكی نبوده است.

در آخرین تلاشش برای استفاده از قلم مو، در تابلوی «خودنگاره پاك شده» (2000- 1999) آترموهلن بارها و بارها تلاش كرده تصویری شبیه خودش را خلق كند.

این تابلو، شكل ابتدایی یك سر و رنگ‌های محو را نشان می‌دهد.

سوریچلی گفت: دیدن این تصاویر قلب انسان را به درد می‌آورد.

بیماری آلزایمر توانایی آترموهلن را از بین برد و اكنون در یك مركز پرورشی زندگی می‌كند، اما آرزویش برای ثبت این بیماری در تابلوهای نقاشی‌اش سند بسیار با ارزشی در اختیار محققان قرار داد.

آنجان چاترچی، استاد دانشگاه پنسیلوانیا در این باره گفت: زمانی كه مردم به خلق یك اثر هنری می‌پردازند آنها در حقیقت در حال استفاده از بخش‌های متفاوت مغزشان هستند. این آثار به نوعی پروسه‌ی خلق را برایمان روایت می‌كند و می‌گوید كه مردم چگونه در شرایط سخت می‌توانند به خلق آثار هنری بپردازند.

آترموهلن در جنوب فیلادلفیا متولد شد و در همان جا پرورش یافت. وی در آكادمی هنرهای زیبای شهر پنسیلوانیا آموزش دید.

دوران تحصیلش دو سال با حضور در ارتش با وقفه ایجاد شد، اما در سال 1975 از این آكادمی فارغ التحصیل شد. پس از آن به اروپا رفت و در مدرسه‌ی هنر راسكین در آكسفورد انگلیس ثبت نام كرد.

آترموهلن از سال 1962در لندن زندگی می كند.