روحتان را فراموش نکنید
تو چاقی یا لاغری؟ چقدر به بدن خودت اهمیت می دهی؟چقدر مواظب هستی که لاغر نشوی؟
حتماً در جواب می گویی این چه حرفی است. من که حسابی غذا می خورم. آن هم چه غذاهایی.
یا می گویی، از بس خورده ام چنان چاق شده ام و بدنم پر از چربی شده است؛ حالا هم دارم خودم را لاغر می کنم.
آیا همانطور که به جسمت اهمیت می دهی به فکر روح خود هم هستی؟ هیچ وقت شده فکر کنی که به روحت هم غذا برسانی؟
حتماً با تعجب می گویی مگر روح هم غذا می خواهد؟
بله می خواهد؛ می دانی غذای روح چیست؟ می گویم، اما اول باید بگویم منظورم از روح در این جا چیست.
شنیده ای که می گویند فلانی روح بزرگی دارد؟ کسی را که می گویند روح بزرگی دارد، دیده ای؟ من که زیاد دیده ام. این طور آدم ها انسان های بزرگی هستند. خشمگین نمی شوند، سر هر چیز کوچک با دیگران دعوا نمی کنند، مهربان هستند، گذشت دارند، اطلاعاتشان زیاد است.
می دانی روح آن ها چگونه بزرگ شده است؟ جواب خیلی ساده است. آن ها از همان کودکی، همان طور که به فکر جسم خود بوده اند، روحشان را هم از یاد نبرده اند. با خواندن کتاب های خوب به روح خود غذا رسانده اند. بله! غذای روح کتاب است.
با خواندن کتاب است که دریچه های تازه ای به روی ما باز می شود. با خواندن سرگذشت زنان و مردان بزرگ، یاد می گیریم که چگونه باید بزرگ و باگذشت باشیم. با خواندن داستان هایی از سرزمین های دیگر، با افکار و عقاید آن ها آشنا می شویم و چیزهای تازه ای می آموزیم. آموخته هایمان باعث می شود در قضاوت هایمان دقت کنیم.
البته فقط تنها خواندن کافی نیست؛ عمل هم خیلی مهم است. درست همان طور که فقط با غذا خوردن نمی توانیم چشممان را پرورش بدهیم، نباید فقط به خواندن اکتفا کنیم. وقتی کتاب را می خوانیم، باید درباره ی مطالبی که می خوانیم فکر کنیم.
حالا که فهمیدی روح هم مثل جسم نیاز به غذا دارد، کافی است فقط مقدار کمی از آن چه را که خرج خرید خوردنی می کنی، برای کتاب کنار بگذاری.
باور کن خیلی وقت ها یک کتاب خواندنی و خوب، قیمتش از یک شکلات یا ساندویچ چرب و چیلی، ارزان تر است. پس کتاب را از یاد نبرید.
نمایشگاه بین المللی بهترین مکان برای خریدن کتاب است. با بزرگترها حتماً سری به آن جا بزن.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع:سروش کودکان،شماره ی 233
مطالب مرتبط: