زباله ها، این بار در فضا

از زمان پرتاب ماهواره اسپوتنیک1 توسط اتحاد جماهیر شوروى در سال 1957/1336 تاکنون، سازندگان ماهواره‌ها از مدار زمین به عنوان یک زباله‌دان بزرگ فضایی استفاده کرده‌اند که در آن، می‌توان از قطعات جدا‌شده از موشک‌ها تا ماهواره‌های از کار افتاده و بقایای فضاپیماهای قدیمی را پیدا کرد. زباله های فضایی که تعدادشان رو به افزایش است، خطری جدی برای فضاپیماهای امروزی محسوب می‌شوند و به همین دلیل، بشر ناچار است هزینه گزافی را برای جبران اشتباهات گذشته بپردازد و نه تنها روی افزایش نیافتن تعداد زبالههای فعلی سرمایه‌گذاری کند، بلکه باید از طریق آژانس‌های فضایی برای رصد و جمع آوری آن ها اقدام کند.

تلسکوپ نظارت آسمان یا SST تلسکوپی است که توسط آژانس پروژه های تحقیقات پیشرفته دفاعی ساخته شده و قرار است از آن برای محافظت از دارایی های بین المللی از جمله ماهواره های تجاری و بین المللی در مدار زمین، استفاده شود.

محققان در حال حاضر در حدود 22 هزار جرم مصنوعی را در مدار زمین یافته اند، از ذره های کوچک گرفته تا قطعات ماهواره های بزرگ و انتظار می رود تعداد این اجرام تا 20 سال آینده سه برابر شود. حتی قطعه ای یک سانتیمتری نیز می تواند منجر به ایجاد خسارتهای شدید به یکی از ماهواره های گرانقیمت و حیاتی ارتباطاتی و یا تدافعی شود.

این تلسکوپ که ساخته شدن آن 9 سال زمان و 110 میلیون دلار سرمایه صرف خواهد کرد از میدان دید وسیعی برخوردار بوده، بسیار حساس است و می تواند طی یک شب چندین بار آسمان را رصد کند. این ابزار می تواند با سرعتی بالاتر از شبکه نظارت آسمان اجرام کوچک و کمرنگ را رصد کرده و با افزودن به اطلاعاتی که در حال حاضر درباره زباله های فضایی وجود دارند امکان پیش بینی دقیقتر مسیر زباله های فضایی را به وجود آورد.

دریچه دیافراگم این تلسکوپ 3.5 متر خواهد بود که این میزان سه برابر دیافراگم تلسکوپهای زمینی کنونی است. این تلسکوپ همچنین از سه سیستم آینه ای برخوردار است تا بتواند تصاویر را در بالاترین حد وضوح به ثبت برساند. SST اولین تصویر خود را در فوریه 2011 به ثبت رسانده است اما در حال حاضر در حال سپری کردن دوره های آزمایشی بوده و باید تنظیمات بیشتری بر روی آن انجام بگیرد.

بسیاری از این زباله های فضایی از ساختارهای بزرگی که از ماهواره های قدیمی جدا می شوند تشکیل شده اند. این قطعات شامل تکه های موشکها و باقیمانده های برخوردها و یا انفجارهای میان اجرام فضایی هستند. زباله های فضایی امروز به هزاران مورد رسیده اند. چین، روسیه و آمریکا بزرگترین تولیدکنندگان این زباله ها هستند.

اما جالب ترین زباله های فضایی عبارتند از: دستکش های فضانورد ماموریت "جمینی 4" که هنگام پیاده روی فضایی خود دستکش هایش را گم کرد و دوربین عکاسی که مایکل کالینز  (سومین فضانوردی که قدم بر روی ماه گذاشت) در سفر خود با ماموریت "جمینی 10" در مدار پرت کرد.

فرآوری: م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان

خبر به نقل از مهر