سفر به ديار باقي

در فترتي بحراني و خطرناك كه ايادي استعمار با سرنوشت مسلمين بازي مي‏كردند و براي رسيدن به مقاصد پست خويش هيچ وسيله‏اي بهتر از تفرقه افكني در ميان مسلمين و بهره‏گيري از اختلافات مذهبي، آنان مي‏كوشيدند تا بدين وسيله عظمت جهان عرب و اسلام را پايمال كنند و اين شكاف‌افكني در اوايل اين قرن به اوج خود رسيده بود و اکنون متأسفانه سيد عبدالحسين ديگر رمق و انرژي جواني را ندارد، اما باهمه خستگي‌هاي ناشي از تحليل قواي جسماني، باز هم روزها به مطالعه پيرامون کتاب «النص و الاجتهاد» مي‌گذراند و در برخي از مسائل کتاب، تجديد‌نظر مي‌کرد و تلاش داشت تا اين اثر جاودانه تکميل و در دست علاقه‌مندان و دانشمندان قرار گيرد.

او دوست داشت سالهاي پايان عمرش را در ميان بستگانش در کاظمين، کربلا و نجف بگذراند و در کنار مرقد مولا علي(ع) دفن شود. اما هيچ‌گاه نتوانست از زير بار مرجعيت شانه خالي کند و به بهانه پيري، سالهاي آخر عمر را دور از وطن اجدادي بگذراند.

چند صباحي مي‌گذشت که مردم بدون حضور مرجع خود شام و سحر مي‌کردند، اما هميشه به ياد او بودند و براي سلامتي او دعا مي‌کردد. هر روز تعدادي زيادي از مردمان عادي، عالمان، سياستمداران و...از همه شهرهاي لبنان براي عيادت شرف الدين مي‌آمدند. بيمارستاني که سيد عبدالحسين در آن بستري بود، پر از ازدحام عيادت‌کنندگان بود. روزها يکي پس از ديگري مي‌گذشت و بيم و اضطراب دوستداران سيد عبدالحسين، بيشتر و بيشتر مي‌شد تا اينکه در صبح روز دوشنبه 8 جمادي الثاني سال 1377، پس از درگذشت 87 سال از عمر پربرکتش، روح او از قفس تن پرواز کرد و به سراي باقي شتافت و شيعه و سني در ماتم ايشان سياه‌پوش شدند و ناله ‌اي جانسوز سر دادند. خبر درگذشت شرف الدين در دنياي اسلام، انعكاس غم انگيزي داشت و مردم صور براي هميشه در حسرت ديدن دوباره آن چهره درخشان الهي و اميد دلها، سوختند.

تشييع پيکر

پيکر اين عالم وارسته در بيروت با حضور سران مملکتي، علما، مسلمانان و.به همراه فرزندان و خانواده و در ميان اشک و آه مردم مسلمان لبنان از بيمارستان به سوي فرودگاه تشييع شد. آنگاه با يک هواپيما به همراه خانواده و برخي از سياست‌مداران و دانشمندان، به سوي بغداد حمل شد تا به وصيت او که مبني بر دفن در کنار مرقد مولا علي(ع) عمل شود.

پيکر پاک اين عالم رباني را از بغداد تا کاظمين بر سر دست بردند و تشييع در آنجا ساعت‌ها طول کشيد، سپس جنازه را به کربلا بردند و بر گرد مرقد سالار شهيدان طواف دادند. پس از آن پيکر مطهر را به نجف منتقل کردد. شهري که پر از خاطرات دوران نوجواني و جواني شرف الدين بود، شهري که سيد عبدالحسين گوهر جواني‌اش را در مقابل گنج علم و فقاهت در اين شهر گذرانده بودند.

سرانجام دو روز پس از وفات و تشييع مجلل و چشمگير در بيروت، بغداد، كاظمين و نجف، پيكر پاك شرف الدين در سمت جنوبي صحن امام علي عليه السلام و مجاور آرامگاه استادش، فقيه بزرگ سيد محمد كاظم يزدي به خاك سپرده شد.

________________________________________

نويسنده: گروه حوزه علميه

منابع:

1. کتاب المراجعات

2. کاب حياة شرف الدين

3. کتاب چاووش وحدت