پرچمدار وحدت
شرف الدين به عنوان يک عالم شيعي روشنبين و تابع حق و حقيقت، آگاه به مسايل سياسي روز و مشکلات جاري زمانه، از اوضاع آشفته بين جوامع اسلامي و اختلافات بيهوده اي که گريبانگرمسلمين بود به شدت رنج ميبرد و تنها به اصلاح و سازندگي جوامع مسلمانان ميانديشيد و درصدد بود تا عظمت ديرين و پيشينه اسلامي به مسلمانان بازگردد و آنها را از سرگرداني در کوير جهالت برهاند. ايشان معتقد بود که بدون وحدت بين شيعه و سني امکان ترقي و سعادت مسلمان امکانپذير نيست.
ايشان به مدت نيم قرن با توان علمي و معنوياش کوشيد تا امت متحد(ص) با هم متحد شوند و در اين زمينه از هيچ گونه کوشش و تلاشي دريغ نکرد.
نخستين گام بلند و سنگين وي در راه وحدت امت اسلامي، تأليف كتاب گران قدر"الفصول المهمة في تأليف الامة " بود كه در سال 1327 ق. در شهر صور به زيور طبع در آمد. از اين تاريخ تا پايان عمر (1377 ق.) همواره به دنبال تحقق اين آرمان الهي خويش حركت كرد و به نتايج درخشان و ثمربخشي دست يافت و هميشه مسلمانان، عالمان و حاکمان آنان را به وحدت اسلامي فراخواند
سفر به ديار مصر
تأليف کتاب ارزشمند «الفصول المهمه في تأليف الامّه»نخستين گام عملي ايشان براي وحدت بين مسلمين بود، در سال 1329 هجري قمري، شرف الدين براي ادامه راهي که در پيش گرفته بود، تصميم گرفت سفري به مصر بکند و راههاي ايجاد اتحاد امت اسلامي را هموار نمايد.در اواخر سال 1329 ق. براي ديدار از مصر و آشنايي با علماي ديني، دانشمندان، متفكران و نويسندگان آن ديار و مساعد كردن زمينه ايجاد اتحاد ملت اسلام، راهي آن ديار شد. وي دريافته بود كه بهترين نقطه حركتش دانشگاه الازهر، بزرگترين مركز علمي و ديني مسلمانان اهل سنت است. وي به خوبي ميدانست اين دانشگاه الازهر است که مي تواند زمينه آشنايي و تحقيق و بحث و بررسي بين خود و علماي اهل سنت را فراهم نمايد.
بيست و پنج سال بعد از آن واقعه، در سال 1355 ق. شرف الدين مجموعة مكاتبات خود را شيخ سليم را كه 112 نامه بود، به همراه مقدمهاي روشنگر، به صورت كتابي با نام المراجعات، در شهر صيدا به چاپ رساند.
در مصر در ابتدا به پاي درس شيخ سليم بشري مالکي نشست و پس از مدتي حضور در درس شيخ سليم، سؤالاتي را مطرح نمود که همديگر را بهتر شناختند و به يکديگر علاقهمند و مأنوس گشتند. پس از شناسايي کامل از اهداف يکديگر بحث را در موضوع «خلافت و امامت از نظر شيعه» قرار دادند. و قرار شد شيخ سليم در مکاتبات سؤال کند و شرف الدين پاسخ دهد.
حاصل اين مکاتبات کتاب وزين و ارزشمند المراجعات است. از ويژگيهاي اين كتاب، كاربرد واژههاي نو و پرمعنا، جملات كوتاه و آهنگين، تعبيرات بديع و دلنشين و پربار كردن مطالب از اشعار و امثال عرب، افزون بر جنبههاي علمي و استدلالي كتاب بود كه اين اثر را در نوع خود بينظير ساخته است.
شرف الدين در مصر ضمن مکاتبه با شيخ سليم با ديگر عالمان و دانشوران اهل سنت نيز ملاقات و مباحثات علمي، ديني و فلسفي داشت و بزرگان آنان مانند شيخ محمد نجيب، شيخ محمد سلموطي، شيخ محمد عبده و شيخ عبدالكريم الكتاني ادريسي، با نوشتن اجازات و تأييدات علمي، مقام علمي و فكري شرف الدين را گرامي داشتند و از او تجليل كردند.
پس از اثبات حقيقت شيعه در بزرگترين پايگاه علمي ديني جهان تسنن، در اواسط سال 1330 از مصر حرکت و عازم لبنان شد. چون به صور رسيد شيعيان مشتاق، استقبال پرشوري از ايشان کردند و دوباره دور شمع فروزان وجود شرف الدين حلقه زدند.
افراد زيادي با خواندن کتاب المراجعات به مذهب اثني عشري شيعه گرويدهاند و بر حقانيت اين مذهب واقف گشتهاند که از جمله اين شخصيتهاي بزرگ اهل تسنن ميتوان به استاد شيخ «محمد مرعي الامين سوري» و برادرش شيخ احمد اشاره کرد که اين دو بزرگوار از علماي بسيار متعصب اهل سنت بودهاند که در ابتدا حتي اجازه نگاه کردن به صفحات کتاب را به خود نميدادند اما بر اثر اتفاقاتي آن را مطالعه و هر دو منقلب گشته به مذهب شيعه اثني عشري را برگزيدند.
سفر به مدينه
آخرين روزهاي سال 1332 هجري قمري بود که شرف الدين، دلش هواي مدينه کرد. شهري که شاهد فداکاريهاي حضرت علي(ع) و نامههاي دادخواهانه فاطمه(س) بوده است. هر روز که ميگذشت عزمش جزمتر ميشد تا اينکه در اوايل سال 1333 هجري قمري به همراه تني چند از علما راهي ديار نبوي گشت. فرماندار مدينه و اکثر علماي شيعه و سني به استقبال سيد شرف الدين و همراهان وي آمدند، شرف الدين تا اواخر رمضان، در مدينه ماند و دردهاي امت را به جدش شکايت کرد و با پيغمبر خدا پيمان بست که تا آخر عمر براي همبستگي و وحدت امتش از پاي ننشيند.
ايشان علاوه بر زيارت و ديدار با علماي بلاد مدينه، جلسات درس اخلاق برپا کرد و راه ترميم ويرانيهاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي مسلمانان را در وحدت آنان ميجست.
نویسنده: گروه حوزه علمیه
منابع:
1. کتاب ريحانه الادب
2. کتاب حياة الامام شرف الدين
3. کتاب چاووش وحدت