معلم شهید

مرتضی مطهری مفسر قرآن، فیلسوف و از نظریه‌پردازان نظام جمهوری اسلامی ایران بود.

استاد شهید آیت الله مطهری در سال 1298 هجری شمسی در فریمان ،نزدیک به شهر مقدس مشهد در یک خانواده اصیل روحانی چشم به دنیا آمد. در کودکی برای آموختن دروس ابتدایی به مکتبخانه رفت. در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد رفت و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. در سال ???? برای تکمیل تحصیلات خود به حوزه علمیه رفت.در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر مرحوم آیت الله العظمی بروجردی، حضرت امام خمینی وعلامه سید محمد حسین طباطبائی بهره گرفت.

در سال 1331 به تهران مهاجرت کرد و به تدریس در مدرسه مروی و گردآوری و نوشتن کتاب و سخنرانیهای تحقیقی،دینی و تربیتی پرداخت و بحثهای مهمی از ایشان به یادگار مانده است.استاد مطهری همواره کنار امام بوده است به طوری که سازماندهی قیام پانزده خرداد در تهران و هماهنگی آن با رهبری امام ،با تلاش های او و یارانش انجام شد.

استاد مطهری در قیام های زیادی علیه رژیم پهلوی و شاه حضور داشت و همین امر موجب شده بود که چهره ای سیاسی-مذهبی داشته باشد و در این راه تلاش های بسیاری کرد به طوری که حتی در زندان های رژیم شاه شکنجه می شد. به طور کلی استاد شهید که به یک نهضت اسلامی معتقد بود نه به هر نهضتی، برای اسلامی کردن محتوای نهضت تلاشهای بسیاری نمود. در سال 1346 به کمک چند تن از دوستان، اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد نمود به طوری که می توان او را بنیانگذار آن موسسه دانست.

اما مهمترین خدمات استاد مطهری در طول حیات پر برکتش ارائه خط مشی(روش) اصیل اسلامی از طریق درس و سخنرانی و تألیف کتاب است.همچنین در آن سالها استاد شهید با همکاری تنی چند از شخصیتهای روحانی، «جامعه روحانیت مبارز تهران » را بنیان گذارد بدان امید که روحانیت شهرستانها نیز به تدریج چنین سازمانی پیدا کند.

پس از شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی و آغاز دوره جدید نهضت اسلامی، استاد مطهری به طور تمام وقت درخدمت نهضت قرار گرفت و در تمام مراحل آن نقشی اساسی ایفا نمود.در دوران اقامت حضرت امام در پاریس، سفری به آن دیار نمود و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر امام خمینی ایشان را مسؤول تشکیل شورای انقلاب اسلامی نمود.

استاد مطهری تا پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن همواره در کنار رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی و مشاوری دلسوز و مورد اعتماد برای ایشان بود تا اینکه در ساعت بیست و دو و بیست دقیقه سه شنبه یازدهم اردیبهشت ماه سال 1358 در تاریکی شب در حالی که از یکی از جلسات سیاسی بیرون آمده بود، با گلوله گروه نادان و جنایتکار، که به مغزش اصابت نمود به شهادت رسید و امام و امت اسلام در حالی که امیدها به آن بزرگمرد بسته بودند در ماتمی عظیم فرو رفتند.

سید روح‌الله خمینی علاقه زیادی به او داشت، تا آنجا که بعد از مرگش گفت: «مطهری پاره تن اسلام بود.» در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی از وی با عنوان «معلم شهید» یاد می‌گردد.

فرآوری:مهدیه زمردکار

بخش کودک و نوجوان تبیان

منابع:سازمان تبلیغات اسلامی،ویکی پدیا،سایت مطهری