چک سرگردان در تهران
قصه فیلم‌سینمایی «چِک» تلاش دارد تصویری کامل و جامع از شهر تهران در سال 1389 ارائه دهد.
ششمین ساخته سینمایی کاظم راست‌گفتار که براساس فیلم‌نامه‌ای از خود او و با فیلم‌برداری هاشم عطار ساخته شده، هم‌اکنون در مراحل پایانی تدوین قرار دارد.مهدی حسینی‌وند تدوینگر این فیلم است و فرهاد آئیش، شاهرخ استخری، مژگان بیات، همایون ارشادی، حسن شکوهی، مریم سعادت، سپند امیرسلیمانی و جمشید مشایخی بازیگران اصلی آن هستند. شایان علیمراد‌زاده، بازیگر نوجوان هم در این فیلم بازی می‌کند.
خط اصلی قصه فیلم روایتی تازه در باب دموکراسی و مدارا است. آدم‌های این قصه کسانی هستند که زندگی معمولی و ساده‌ای در جامعه دارند و براثر وقوع یک اتفاق، درگیر یک‌سری مسائل می‌شوند. در عین حال، آنها با وجود تفاوت سلیقه و اعتقاد، در طول داستان یاد می‌گیرند با یکدیگر دوست باشند و به دیدگاه‌های هم احترام بگذارند.
راست‌گفتار با اشاره به این‌که در این فیلم، چک حکم یک منفعت ملی را دارد که همۀ شخصیت‌ها را درگیر ماجرا می‌کند، به دوچرخه می‌گوید: «این فیلم با وجود داشتن خط داستانی، حال و هوایی کاملاً مستندگونه دارد و فیلم‌برداری آن به شیوه دوربین روی دست انجام شده تا این حال و هوا را بهتر منتقل کند. قصه «چک» در تلاش است که به تهران سال 89 سندیت بدهد. گویش مردم، فرهنگ حاکم بر اجتماع و جغرافیای محیطی در این فیلم کاملاً رعایت شده است. به این ترتیب، شهر تهران و لوکیشن‌های آن به صورت یکی از شخصیت‌های اصلی قصه درمی‌آید. اگر پنجاه سال دیگر کسی بخواهد بداند تهران در سال 1389 به چه شکل و صورتی بوده است، فکر می‌کنم با دیدن این فیلم به شناخت جامعی از آن برسد.»
می‌توانم بگویم« چک» فیلمی کمدی است یا درام. قصه این فیلم همان چیزهایی را می‌گوید که شما در اجتماع می‌بینید. در طول قصه از برخی موقعیت‌ها خنده‌مان می‌گیرد و از لحظه‌های تلخ زندگی شخصیت‌ها ناراحت می‌شویم و حتی گاهی هم می‌ترسیم.»
این فیلم‌ساز می‌گوید: «نمی‌توانم بگویم« چک» فیلمی کمدی است یا درام. قصه این فیلم همان چیزهایی را می‌گوید که شما در اجتماع می‌بینید. به همین دلیل تماشاچی، هم با صحنه‌های درام روبه‌رو می‌شود و هم صحنه‌های کمدی، زیرا در زندگی روزمره و در زمان‌های مختلف با موقعیت‌های کمدی و درام روبه‌رو می‌شویم. در طول قصه از برخی موقعیت‌ها خنده‌مان می‌گیرد و از لحظه‌های تلخ زندگی شخصیت‌ها ناراحت می‌شویم و حتی گاهی هم می‌ترسیم.»
به گفته راست‌گفتار، نوجوانان هم نقش مهمی در قصه فیلم دارند.
او می‌گوید: «یکی از قهرمانان اصلی قصه، پسر دوازده ساله‌ای است که شایان نقش او را خیلی خوب بازی کرده است. این شخصیت یکی از عوامل وحدت‌بخش آدم‌های قصه است و تلاش می‌کند آنها را با هم دوست و همراه کند.»راست‌گفتار که قبل از این فیلمهای «عروس خوش‌قدم»، «نقاب» و «پسر تهرونی» را ساخته، تماشای فیلم خود را به تمام گروه‌های سنی- از نوجوانان گرفته تا سال‌خوردگان- پیشنهاد می‌کند.
سینما و تلویزیون تبیان
کیکاووس زیاری/ همشهری
