شهید راه ولایت شهید راه حمایت از امام زمانش
اعـتـراض و دفاع حضرت زهرا(سلام الله علیها) پیوسته و در هر فرصتى ادامه داشت . تا آنكه جریان بیعت اجـبارى از امیر مؤمنان على (علیه السلام) براى ابابكر پیش آمد. امام (علیه السلام) درِ خانه را به روى خود بست و بـا خـود عـهـد كـرد تـا قـرآن را جمع آورى نكند، از خانه بیرون نرود. ابابكر نیز گرچه به كـرسـى خـلافـت دسـت یـافـتـه بود، امّا گروه عظیمى از بنى هاشم و مهاجر و انصار، بیعتش را نـپـذیـرفـته بودند. به ویژه آنكه امام على (علیه السلام) و جمعى از اصحاب خاص پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز با او بـیـعـت نـكـرده بـودنـد. این موضوع آنچنان بر خلیفه اول و دوستانش سنگین بود كه آنان را سخت پریشان ساخته بود.
آنان بطور مكرر، امام (علیه السلام) را آزموده بودند كه او براى حفظ اسلام ، هرگز به جنگ داخـلى اقـدام نـخـواهد كرد. با این اطمینان خاطر، نقشه كشیدند تا به اجبار امام (علیه السلام) را به مسجد آورند. ابتدا قنفذ را براى آوردن على (علیه السلام) فرستادند اما نتیجه اى نبخشید. عمر با عده اى رجاله به خانه على (علیه السلام) حمله كردند ولى با مقاومت زهرا(سلام الله علیها) مواجه شدند، درب خانه را آتش زدند و نـاگـهـان دود سـیـاه و شـعـله سرخ از در خانه رسالت بلند شد و فریاد زهرا(سلام الله علیها) به گوش رسید كه مى فرمود:
یا اَبتاه ! یا رَسُولَ اللّه !
ولى نـه تـنـهـا فـریـادرسـى نـبـود كـه بـه كـمـك پـاره تـن رسـول خـدا(صلی الله علیه و آله) بـشـتابد، بلكه در میان آن آتش و دود، غلاف شمشیر بود كه بر پهلوى زهرا نـواخته مى شد. تازیانه بود كه بر بازوى آن حضرت نشانه مى رفت و فاطمه (سلام الله علیها) همچنان پدر را صدا مى زد.
آنـگاه تعدادى از افراد طمّاع و قدرت طلب به خانه زهرا(سلام الله علیها) حـمـله كـردنـد تـا عـلى (علیه السلام) را بـه مـسـجـد بـبـرنـد ولى حـضـرت زهـرا(سلام الله علیها) بـا هـمـان حال رنجور و ضربت دیده مانع از بردن امام (علیه السلام) شد.(1)
قـنـفـذ بـه دسـتـور عمر، مامور كوتاه كردن دست فاطمه (سلام الله علیها) از دامن على (علیه السلام) شد. او با غلاف شمشیر ضربتى به آن حضرت زد كه بازوى حضرت ورم كرد.
امـام عـلى (علیه السلام) بـه هـنـگـام خـاك سـپـارى پـیـكـر مـقـدس حـضـرت زهـرا(سلام الله علیها) ، پـس از سـلام بـه رسول الله عرض كرد: اى رسـول خـدا! بـه زودى دخـترت تو را آگاه خواهد ساخت كه امّتت در ستم كردن به وى اجتماع كـرده بـودنـد. پـس هـمـه چـیـز را از او سـؤ ال كـن و از حال او جویا شو!...
این جنایت باعث بیمارى منجر به شهادت حضرت زهرا(سلام الله علیها) گردید.(2)
هرچند تاریخ نگاران درباره مدت عمر حضرت زهرا(سلام الله علیها) اختلاف دارند، ولى هیچكس از بیمارى آن حـضـرت در زمـان رسـول خـدا(صلی الله علیه و آله) سـخـنـى نگفته است و سلامت و تندرستى دخت پیامبر(صلی الله علیه و آله) را پذیرفته اند. بنابراین ، ناراحتى و بیمارى آن حضرت مربوط به پس از وفات پیامبر(صلی الله علیه و آله) است .
امام باقر(علیه السلام) فرمود:
ما رُؤیَت فاطِمَةُ(سلام الله علیها) ضاحِكَةً قَطُّ منذ قُبِضَ رَسُول اللّهِ(صلی الله علیه و آله) حَتى قُبِضَتْ.(3)
فـاطـمـه(سلام الله علیها) پـس از وفـات رسـول الله (صلی الله علیه و آله) هـرگـز خـنـدان دیـده نـشد تا زمانى كه بدین حال از دنیا رفت .امـام عـلى (علیه السلام) بـه هـنـگـام خـاك سـپـارى پـیـكـر مـقـدس حـضـرت زهـرا(سلام الله علیها) ، پـس از سـلام بـه رسول الله عرض كرد:
وَ سـَتـُنـَبـِئُكَ اِبـْنـَتـُكَ بـِتـَضـافـُرِ اُمـَتـِكَ عـَلى هـَضـْمـِهـا فَاحْفِها السُؤ الَ وَاَسْتَخْبِرْها الحالَ...(4)
اى رسـول خـدا! بـه زودى دخـترت تو را آگاه خواهد ساخت كه امّتت در ستم كردن به وى اجتماع كـرده بـودنـد. پـس هـمـه چـیـز را از او سـؤ ال كـن و از حال او جویا شو!...
بـنـابـرایـن ، هـمـه بـیـمـارى حـضـرت زهـرا(سلام الله علیها) پـس از رحـلت رسـول خـدا(صلی الله علیه و آله) بـه وجـود آمـد به ویژه ضربه هایى كه در جریان دفاع از ولایت بر آن حضرت وارد شـد، مـنـجـر بـه شـهادت آن حضرت گردید. حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فداى ولایت شد و در راه حـمـایـت از امـام زمـان خـود و جانبدارى از دین خدا، جان خود را نثار كرد. پهلوى شكسته ، صورت سیلى خورده و بازوان ورم كرده ، او را در هم شكست و حضرتش را انیس بستر و همنشین خانه كرد تا آنكه مدت هفتاد و پنج (5)، یا نود و پنج روز(6) پس از رحلت پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) به شهادت رسید.
حـضـرت زهرا(سلام الله علیها) ، بدون تردید، نخستین شهید راه خدا پس از رحلت پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) است . او براى دفاع از امامت و ولایت ضربت خورد. در زیارت آن حضرت مى خوانیم :
وَ صـَلِّ عـَلَى ... المـَغـْضـُوبـَةِ حـَقـّهـا، المـَمـْنـُوعَةِ اِرْثُها، المَكْسُورَةِ ضِلْعُها، المَظْلُومِ بَعْلُها، المَقْتُولِ وَلَدُها.(7)
و درود فـرسـت بـر آن بـانویى كه حقش غصب شد. از ارث ممنوع شد. پهلویش شكست . شوهر او مظلوم بود و فرزندش در راه خدا كشته شد.پی نوشت ها:
1. بحارالانوار ، ج 43 ، ص 198 .
2. دلائل الامامه ، طبرى ، ص 45 ؛ بحارالانوار ، ج 43 ، ص 170 .
3. بحارالانوار ، ج 43 ، ص 196 .
4. شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحدید ، ج 1 ، ص 265 .
5. بحارالانوار ، ج 43 ، ص 212 .
6. بحارالانوار ، ج 10 ، ص 52 و الاصابه ، ج 4 ، ص 280 .
7. زیارت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) ، مفاتیح الجنان .
بخش عترت و سیره تبیان
منبع:
فاطمه حامی ولایت
سید محمد حسینی شاهرودی
