توصیه‌هایی از آیه الله کوهستانی
شکی نیست که یکی از مهم ترین خط کش ها در طلبگی که هر طلبه ای می تواند مسیر خودش را با آن بسنجد و تا حدودی (البته نه به طور کامل) از درستی یا نادرستی راهش با خبر شود، نگاهی به سیره علما است.
بسیاری از بزرگان که در حوزه های علمیه درس خوانده اند و به جایی رسیده اند و گروهی را نیز با خود برده اند و به سر منزل مقصود رسانیده‌اند، راهکارهای کلیدی و مهمی را بیان کردند، که هر نکته از کلام گهربارشان می‌تواند باری ازتجربه را به ما هدیه کند تا سالها به کج راهه نرویم و بعد از این که به مقصد نرسیدیم بفهمیم تا کنون به بیراهه می‌رفتیم.
کلمات گهرباری که باری از نورانیت، صفا و مهربانی را به همراه دارد و استادانه، هر طلبه را به سمت و سوی هدفش رهنمون می‌کند:
«طلبه باید از مکروهات اجتناب کند تا دیگران از محرمات بپرهیزند و به مستحبات روی آورد تا مردم به واجبات اهمیت بدهند.»
آیه الله العظمی کوهستانی بارها در موعظه های خود می فرمود:
«روحانیت مثل پارچه سفیدی است که اگر لکه یا سیاهی کوچکی به آن برسد، فوراً از دور پیدا می شود، پس روحانیت باید وظیفه خود را بدانند و مواظب باشند.»
در نصیحت به طلبه ها می فرمود:
«طلبه ای که نماز شب نخواند و به نماز جعفر طیار (در هفته یک بار) اهتمام نداشته باشد، من او را طلبه کامل نمی دانم. طلبه باید از مکروهات اجتناب کند تا دیگران از محرمات بپرهیزند و به مستحبات روی آورد تا مردم به واجبات اهمیت بدهند.»
در ضمن اندرزهای همیشگی خویش به طلاب می فرمود:
«آقایان اگر دنیا می خواهید لطفاً راه دیگری در پیش گیرید، در اینجا از دنیا خبری نیست عمرتان را تلف نکنید و بروید و اگر آخرت را طالبید، بکوشید که با تنبلی به دست نمیآید. تقوا پیشه کنید، خود را بسازید که شما باید نمونه فضیلت جامعه باشید.»
آقای دانشمند نقل می کند که آقا درباره چند چیز به من توصیه نمودند:
1. «منبر و روضه سیدالشهدا را ترک نکن.»
2. «نماز شب را ولو هفته ای یک بار به جای آور.»
3. [هرگاه در شهیدآباد هستی] «نماز جماعت را اقامه کن هر چند یک نفر به شما اقتدا نماید.»
در جمله ای دیگر به یکی از مدرسین حوزه فرمودند:
«به طلبه ها سفارش کنید همان طور که بعد از نماز صبح قرآن قرائت می کنند، دو صفحه کتاب اخلاقی مرحوم ملا احمد نراقی را هم مطالعه کنند.»
در باب اهمیت تقوی می گفتند:
«طلبه اگر نتوانست به حد بالایی از علم و سواد برسد حتماً باید تقوا داشته باشد، چرا که همان تقوای او خدمت می کند.»
طلبه ای نزد معظم له آمد و گفت: «خرجی من تمام شد، از شما کمک می خواهم.»
آقا پرسید: «نماز شب می خوانی؟»
گفت: «بله!»
آقا جان در جواب فرمود: «راست نمی گویی طلبه ای که نماز شب بخواند بی خرجی نمی ماند.»
در خصوص والدین و نحوه برخورد با آنها می فرمودند:
«از بزرگترین قله ها با هزار زحمت و مشقت بالا رفتن بهتر از منت کشیدن است، ولی منت پدر و مادر را کشیدن جهت ادامه تحصیل، عیبی که ندارد، بسیار هم بجا و شایسته است.»
به یکی از طلابی که جهت ادامه تحصیل عازم مشهد مقدس بود، چنین موعظه کرد:
«اگر آدم کنار چشمه ای باشد و تشنه هم باشد، آب نخورد و از تشنگی بمیرد مردم او را ملامت می کنند و او را عاقل نمی دانند. شما داری می روی کنار چشمه جوشان امامت و ولایت نکند که از آب زلال ولایت استفاده نکنی و تشنه برگردی.»
آقا جان در مقام اهمیت و جایگاه لباس روحانیت می فرمود:
«
گرچه عمامه یک پارچه ای بیش نیست و شاید چندان وزنی هم نداشته باشد، ولی از کوه احد هم سنگین تر است.»منبع: پایگاه صالحین
تهیه و فرآوری: محمد حسین امین - گروه حوزه علمیه تبیان
