ترین های تناقض در فوتبال ایران
فوتبال ایران از فضایی پر از تناقص تشکیل شده است؛ پر هواداراست اما تماشاگر ندارد.گردش مالی اش خیره کننده است اما همیشه از فقر و کم پولی و کمبود امکانات می نالد.
خارجی‌ترین ایرانی سال
این لقب بدون کوچک‌ترین تردیدی برازنده افشین قطبی است؛ مردی که اواخر سال گذشته خوشیدی فوتبال ما را ترک کرد، اما هویت او همواره در کشاکش ایرانی یا خارجی بودن گرفتار بود. قطبی، اسم و فامیلی ایرانی داشت و فارسی حرف می‌زد، اما در بسیاری از اوقات خودش را از جنسی متفاوت می‌پنداشت. جمله مشهور او در آخرین روزهای حضورش در ایران،از این قرار که «من لقبی ایرانی، مغزی هلندی و روحیه‌ای آمریکایی دارم»
مدرن‌ترین سلطان سال
از خیلی وقت پیش به این طرف، هر زمان اسم «سطان علی پروین» به میان می‌آمده، مخاطبان به یاد المان و نشانه‌های سنتی خاصی مثل کله‌پاچه و دیزی سنگی می‌افتادند. سلطان خودش هم از چنین ذهنیتی لذت می‌برد و معمولاً، به تکنولوژی روی خوش نشان نمی‌دهد. با این حال، خود او که بارها گفته بود از «موبایل» خوشش نمی‌آید، بعد از هدایت استیل‌آذین مقابل صبای‌قم در اسفندماه سال گذشته از روی سکوها، که منجر به پیروزی متمول قعرنشین شد، اعلام کرد به دنیای مدرن وارد شده و با تلفن همراه تیمش را کنترل کرده است!
فقیرترین پولدار سال
این عنوان تلعق میگیرد به باشگاه شاهین‌بوشهر که تماشاگرانش سال گذشته با حمل پلاکاردهایی اعتراض‌آمیز نسبت به شرایط مالی و اقتصادی این تیم، شعار می‌دادند:«عزا عزا است امروز، روز عزا است امروز، تو شهر پولدار ما شاهین گداست امروز»
این عنوان را باید به فوتبال باشگاهی ایران داد که به رغم هواداران متعصب میلیونی‌اش، مدت‌هاست با بحران تماشاگر روبه‌رو شده و کسی از مسابقات آن دیدن نمی‌کند. در تحلیل چرایی کاهش تماشاگران به طیف وسیعی از علل و عوامل از بالا بودن هزینه‌ها تا پایین بودن کیفیت بازی تیم‌های ایرانی اشاره می‌شود.
رازدارترین افشاگر
دکتر مجتبی شریفی شریفی با تحصیلات عالیه در حوزه فقه‌ومبانی حقوق، همیشه در زمره مبلغان اصول اخلاقی دسته‌بندی می‌شده است. قاضی شریفی که غیر از برنامههای مرتبط با فوتبال، دربسیاری دیگر از برنامههای اخلاقی سیما هم حاضر می‌شده و به تبیین اصول ارزشی می‌پرداخته، اواخر سال گذشته گاف بزرگی داد تا معلوم می شود عمل او، گاهی درتناقض با سخنایش است. حتماً به یاد دارید که در جریان مباحثه حقوقی شریفی با یک کارشناس به نام رفیعی، ناگهان قافیه بر آقای قاضی به تنگ آمده و او خطاب به عادل فردوسی‌پور گفت: «یادت هست زنگ زدی گفتی کریمی را برای بازی با سپاهان ببخش؟»
باشگاهی‌ترین مربی ملی سال
این لقب تلعق میگیرد به جناب آقای مجید جلالی که بعد از بازی پرسپولیس و فولاد، در اعتراضی شدید به حضور بازیکنانش در اردوی تیم‌ملی امید برای بازی با قرقیزستان، ادعا کرد«توی این فوتبال باید با زور حرفت را پیش ببری». اما دو هقته بعد که خودش کاندیدای هدایت امیدها شد، ناگهان اعلام کرد شرطش این است که همه بازیکنان این رده تیم‌ملی، نه یک هفته و نه یک ماه، بلکه شش‌ماه در قرنطینه در اختیار او قرار بگیرند!
جدی‌ترین شوخ طبع‌سال
علی کفاشیان که معمولاً با طنازی‌های به جا و بی‌جایش شناخته می‌شود، سال گذشته در اظهارنظری حیرت‌انگیز اعلام کرد «کی دیده‌اید که من در مورد مسئله‌ای، جدی نباشم؟»ماجرا از دو حالت خارج نیست. یا کفاشیان نمی‌داند «مساله» یعنی‌چی، یا سر در نمی‌آورد «جدی» به چه حالتی اطلاق می‌شود!
غم انگیزترین خوشحالی سال
بعد از شکست سنگین تیم‌ملی کشورمان برابر برزیل در یک دیدار دوستانه به میزبانی شهر ابوظبی، موجی از شور و شعف کادر فنی این تیم و مدیران و مسئولان فدراسیون را فرا گرفت. آقایان چنان شادی می‌کردند که انگار ما آن‌ها را با سه گل شکست داده‌ایم و ظاهراً دوستان انتظار داشتند تیم جوان شده برزیل، تیم‌ملی را در این دیدار دوستانه «دو رقمی» کند و بعد ستاره‌های آن تیم، یکی یکی خنجر از جیب‌شان در بیاورند . سربچه گوش تا گوش ببرند!
پرهوادارترین کم تماشاگر سال
این عنوان را باید به فوتبال باشگاهی ایران داد که به رغم هواداران متعصب میلیونی‌اش، مدت‌هاست با بحران تماشاگر روبه‌رو شده و کسی از مسابقات آن دیدن نمی‌کند. در تحلیل چرایی کاهش تماشاگران به طیف وسیعی از علل و عوامل از بالا بودن هزینه‌ها تا پایین بودن کیفیت بازی تیم‌های ایرانی اشاره می‌شود.
آرام‌ترین یاغی سال
با اهدای لوح سپاس در این زمینه به کریم باقری که خیلی آرام و باوقار، یک دفعه رفت و تمرینات پرسپولیس برنگشت، سیمرغ بلورین آرام‌ترین یاغی سال تعلق میگیرد به آقا مجتبی جباری که هر کجای بدنش عیب و علت و مصدومیتی پیدا کند، محال است زبانش طوری شود و دست از جنجال آفرینی بردارد!
بخش ورزشی تبیان
منبع: تماشاگر
