آهن؛ عنصری برای خون شما

میزان آهن مورد نیاز بدن

در ادامه، چند ماده ی غذایی با مقدار آهن موجود در آن ها ذکر شده است:

جگر و احشای پخته                      3 سروینگ ( تقریبا 30*3)                10 میلی گرم

ماکیان و گوشت کبابی و پخته        3  سروینگ ( تقریبا 30*3)               3.1 میلی گرم

گوشت دنده گوساله                     3 سروینگ ( تقریبا 30*3)                2.4 میلی گرم

لوبیا سفید پخته                            2/1 لیوان                                          4 میلی گرم

سویای پخته                                 2/1لیوان                                         4.5 میلی گرم

عدس پخته                                  2/1 لیوان                                        3.3 میلی گرم

لوبیا قرمز پخته                             2/1 لیوان                                        3.1 میلی گرم

نخود پخته                                    2/1 لیوان                                        2.4 میلی گرم

اسفناج پخته                               * 2/1 لیوان                                     3.2 میلی گرم

پوره ی گوجه فرنگی                     2/1 لیوان                                         2.2میلی گرم

تخم مرغ                                      1 عدد                                               1 میلی گرم

آجیل مخلوط                                30 گرم                                              1 میلی گرم

بادام زمینی                                30 گرم                                            0.5 میلی گرم

* نکته ی مهم این است بدانیم اگر چه یک سری مواد غذایی مانند اسفناج جزء مواد غنی از آهن حساب می شوند، ولی به علت برخی مواد در آن ها مانند اگزالات موجود در آن ها میزان قابل توجهی از آهن آن ها قابل جذب نیست، البته سایر مواد موجود در آن ها از جمله اسید فولیک موجب بهبود خون سازی می شود.

پس از ورود مواد غذایی به بدن، مقدار آهنی که در دستگاه گوارش جذب می شود به عوامل متفاوتی بستگی دارد، جالب است بدانیم حتی میزان جذب توسط روده ها نیز تنظیم می شود. یعنی در زمان ذخایر کم آهن بدن، آهن بیشتری و در زمان ذخایر کافی، آهن کمتری جذب می شود.

از عوامل دیگر، میزان زیست دسترسی آهن می باشد، به این معنی که چه مقدار از آهن موجود در ماده ی غذایی قابلیت

جذب شدن دارد.

از جمله عوامل تاثیر گذار در زیست دسترسی آهن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- خوردن منابع ویتامین ث: مانند پرتقال و آب پرتقال تازه، بروکلی ، گریپ فروت، طالبی، گوجه فرنگی و آب آن.

2- مقدارحرارت و زمان پخت: همیشه مواد را در حرارت متوسط و با حوصله بپزیم. همیشه آب پز کردن و بخارپز کردن و در مرحله بعد کبابی کردن به سرخ کردن ارجح است.

3- حبوبات را حتما 24 ساعت قبل از پختن در آب فراوان خیسانده و هر 8 ساعت آب آن را عوض کنیم.

4- به خوبی غذا را بجویم.

5- جوانه زدن دانه ها نظیر گندم بسیار مفید است. این کار را خودمان در مورد بسیاری از دانه ها می توانیم انجام دهیم.

6- خوردن چند قاشق ماست همراه غذا(ایجاد محیط اسیدی برای جذب بهتر آهن)، ولی زیاده روی نکنیم!

شیر همراه غذا نخوریم.

7 – یک ساعت قبل از غذا و2 ساعت بعد از غذا چای و قهوه نخوریم.

و اما فراموش نکنیم که فقط به دنبال منابع غنی از آهن نباشیم، بدانیم که خوردن هر ماده ی غذایی بالاخره میزانی آهن دارد. در واقع رعایت تنوع غذایی و مصرف همه ی گروه های غذایی به مقدار مناسب خود مهم ترین عامل، در تامین نیاز کلی بدن است!

راحله باباپور

بخش تغذیه تبیان

مطالب مرتبط:

تاثیر لبنیات بر جذب آهن

تغذیه در كم خونی ناشی از فقر آهن

کم خونی فقر آهن و علائم آن

درمان کم خونی ناشی از فقر آهن