پروژه مبارزه با مهدی باوری

قسمت اول

اعتقاد به مهدویت و انتظار منجی مصلح، تحرک بخش و مقاومت آفرین است؛ زیرا فرد منتظر از احساس حضور امام، امید و نشاط می‌گیرد و برای برپایی حق، مبارزه و مجاهدت می‌کند. از این رو، ستیز با این تفکر برای دشمن، امری حیاتی و استراتژیک است.

تبیین آثار و پیامدهای مهدی باوری و انتظار، انسان را متقاعد می‌کند که مبارزه و ستیز با این تفکر برای دشمن، استراتژیک و ضروری است. ذکر نمونه‌های عینی، به وضوح می‌رساند که دشمن، به ضرورت مطلب پی برده است؛ از این رو از هیچ کاری دریغ نمی‌ورزد.

آثار انتظار و امید

اگر امید به آینده و انتظار، از جامعه بشری رخت بربندد، زندگی دیگر مفهومی نخواهد داشت. حرکت و انتظار، در کنار هم هستند و از هم جدا نمی‌شوند. انتظار، علت حرکت و تحرک بخش است. ¹

یأس و بدبینی، نظام زندگی را از هم می‌پاشد و آثار زهرآگینی برای بشر به بار می‌آورد. در مقابل، امید نه تنها میل شخصی را برای انجام کار، بلکه توانایی او را نیز در انجام کار زیاد می‌کند. با یأس و ناامیدی، نوع دوستی و فلسفه خدمت به خلق، از میان می‌رود و جای خود را به خودپرستی می‌دهد؛ زیرا هنگامی که امید به زندگی بهتری نباشد، خدمت به نوع و از خودگذشتگی چه سودی دارد؟

از دیگر آثار بد یأس از آینده، تن دادن به وضع موجود است؛ چون همه تلاش، برای فردای بهتر است. در این جوامع [جامعه‌های مأیوس] هر چه هست، گرایش به فساد و رذیلت است؛ زیرا هنگامی که فرد از پدید آوردن راستی و درستی سرخورده و ناامید گشت، خواسته‌ها و نیازهایش از سوی دیگر، سربرمی آورد و آن نیازها، در جای دیگر، مانند فساد و مواد مخدر و... اشباع می‌شود؛ اما انتظار، ضد یأس و ناامیدی است. آن که امید دارد، حیات را خوش دارد و نقایص زندگی را برطرف کرده و به سوی آینده قدم بر می‌دارد و روز خود را از روز دگر بهتر می‌سازد. در انتظار، امید به آینده محقق الوقوع موجود است. چنین امیدی، همه رنج‌ها و مشقت‌ها را آسان می‌سازد و انسان، خودش به خودش، مژده می‌دهد.

خردمندان بشر، برای رسیدن به آینده احتمالی کوشش‌ها می‌کنند و رنج‌ها می‌برند و این رنج‌ها را در کام خود شیرین می‌دانند. حال، اگر آینده، محقق الوقوع باشد، انتظارش روح افزا و دلپذیر خواهد بود.²

امروز قدرت جهانی استکبار و صهیونیزم، با تکیه بر پول و تبلیغات و استفاده از شعارهای ظاهر فریب مانند حقوق بشر، حقوق زن و حقوق اساسی ملت‌ها، برای تحمیل ظلم بر آن‌ها و ترویج فساد، دورویی، تزویر و ریاکاری و نفاق در جوامع بشری تلاش می‌کند

ثمرات مهدی باوری

انتظار فرج و چشم به راه مصلح جهانی بودن، علاوه بر عدم یأس و ناامیدی پیامدهای دیگری نیز دارد که می‌توان به خودسازی فردی و اجتماعی، پایداری در برابر رهبری‌های فاسد و مبارزه با فساد و نپذیرفتن ستم اشاره کرد.

ایمان و اعتقاد به امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مانع از تسلیم شدن است و ملت‌های با ایمان که حضور قطب عالم امکان را در میان خود احساس می‌کنند، از حضور او امید و نشاط می‌گیرند و برای مجد و عظمت اسلام، مبارزه و مجاهدت می‌کنند. با تکیه بر همین امید درخشان بود که ملت بزرگ ایران، پرچم اسلام را به اهتزاز درآورد و افتخار طول تاریخ بشر و تاریخ اسلام شد.³

در کنفرانس «تل آویو»، در بحث مبارزه با تفکر مهدی باوری، ابتدا امام حسین علیه السلام و سپس امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را مطرح و هر دو را عامل پایداری شیعه می‌دانند؛ نگاه سرخ و نگاه سبز.⁴

در این کنفرانس که افرادی شیعه شناس و سرشناس، مانند برناردلوییس و مارتین کرامر حضور داشتند، این دیدگاه مطرح شده است که شیعه به اسم امام حسین علیه السلام و با امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قیامشان را حفظ می‌کنند.⁵

از این رو دشمنان تفکر و اعتقاد به مهدویت ـ که این اندیشه را به زیان خود می‌دانند ـ همواره، تلاش کرده‌اند تا آن را از اذهان مردم بزدایند و یا مفاهیم اعتقاد به مهدویت را تحریف کنند. استکبار جهانی و صهیونیزم در تلاش هستند تا ملت‌های تحت سیطره آنان به وضع تحمیل شده، عادت کنند و آن را رنگی ثابت و ابدی و تغییرناپذیر پندارند.

قدرت‌های استکباری، خواهان غفلت و خواب آلوده بودن و نیز عدم تحرک ملت‌ها هستند و چنین وضعی را بهشت خود می‌دانند، اما انتظار فرج موجب می‌شود که انسان به وضع موجود قانع نباشند و بخواهد به وضعی بهتر و برتر دست پیدا کند.⁶

امروز قدرت جهانی استکبار و صهیونیزم، با تکیه بر پول و تبلیغات و استفاده از شعارهای ظاهر فریب مانند حقوق بشر، حقوق زن و حقوق اساسی ملت‌ها، برای تحمیل ظلم بر آن‌ها و ترویج فساد، دورویی، تزویر و ریاکاری و نفاق در جوامع بشری تلاش می‌کند.⁷

زهرا رضائیان

بخش مهدویت تبیان

پی نوشت ها:

1. صافی گلپایگانی، لطف الله، انتظار، عامل مقاومت و حرکت، ص 95 – 112.

2. صدر، سید رضا، راه مهدی علیه السلام، ص 89.

3. برای توضیح بیشتر، ر.ک: حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، (مبحث انتظار)؛ صافی گلپایگانی، انتظار، عامل مقاومت و حرکت، ص 62 و 63؛ مکارم شیرازی، انقلاب جهانی مهدی، ص 103 و 113.

4. مقام معظم رهبری، فصلنامه انتظار، ش 2، ص 59، به نقل از روزنامه رسالت 16/10/78.

5. در دسامبر 1948، مطابق با 1365ه . ش، در دانشکده تاریخ دانشگاه تل آویو (فلسطین اشغالی) با همکاری مؤسسه مطالعاتی شیلوهه ـ که یک مؤسسه مطالعاتی غیر انتفاعی و متصل به صهیونیسم است ـ کنفرانسی، با حضور سیصد شیعه شناس درجه یک جهان، برگزار شد و ظرف مدت سه روز، در آن، سیصد مقاله صددرصد تفصیلی، تحقیقی و مبتنی بر عمده‌ترین متد تحقیقی و عمیق‌ترین روش‌ها ارائه شد. به قول «مارتین کرامر» ـ که یکی از شیعه شناسان جهان و دبیر این کنفرانس بود ـ هدف اصلی از برپایی این کنفرانس، شناخت مفاهیم محوری در تمدن شیعه اثناعشری و بعد، شناسایی انقلاب اسلامی سال پنجاه و هفت ایران بود. در این کنفرانس، افرادی مانند دانیل برومبرگ، ماروین زونیس، مایکلم جی فیشر و دیگر شیعه شناسان و شرق شناسان و اسلام شناسانی‌غربی حضور داشتند؛ ر.ک: بلخاری، حسن، تهاجم یا تفاوت فرهنگی، ص 93، 94.

6. بلخاری، حسن، تهاجم یا تفاوت فرهنگی، ص 93-130.

7.  مقام معظم رهبری، فصلنامه انتظار، ش 2، ص 38، به نقل از کیهان 8/10/75.