توجه و عشق تو را می خواهد

هر چه قدر ما فرزندان، بزرگ و بزرگتر شده، ازدواج می کنیم، فرزند دار می شویم و کم کم به دوران میانسالی نزدیک می گردیم، والدین مان نیز در مقابل به دوران پیری و کهنسالی نزدیک تر شده و وارد آن می گردد. گذر عمر گاه آن قدر آهسته و نامحسوس صورت می پذیرد که شاید اصلا متوجه نشویم که والدین مان وارد مرحله کهنسالی شده اند و مانند قبل سرحال و سرزنده نیستند. میزان بیماری هایشان افزایش یافته و ماندگار تر می گردد، مانند گذشته نمی توانند از ما حمایت مادی و معنوی کنند، کمتر حوصله دارند، زود از کوره در می روند، حوصله شیطنت فرزندان ما را ندارند، بهانه گیر و پرتوقع می شوند و ..

اگر شما دارای والدین سالمند باشید مسلما متوجه منظور ما می شوید به خصوص که ناخودآگاه این نوع سبک رفتاری والدین به مرور باعث می شود فرزندان نسبت به قبل کمتر به آنها سر زده و یا حتی به آنان کم محلی کنند و میزان سرکشی به والدین خود را روز به روز کمتر و کمتر کرده و حتی سرکشی به والدین شان را به تنهایی و بدون سایر اعضای خانواده انجام می دهند و کم کم کار به جایی می رسد که این سرزدن ها تنها شکل رفع تکلیف به خود گرفته و واقعا مشکلی از مشکلات والدین را حل نمی کند.

این مساله به خصوص در جامعه امروزی که افراد مشغله شان زیاد بوده و کمتر فرصت رسیدگی به خود و اعضای خانواده را دارند مشاهده می شود . این در حالیست که والدین، همیشه و در سراسر زندگی حقی بزرگ بر گردن فرزندان دارند و توجه به نیازها و خواسته های آنها، علی رغم کج خلقی ها و بهانه گیری ها امری واجب و ضروری است. شاید اگر با دنیای سالمندی و مشکلات سالمندان بیشتر آشنا شویم ، بیشتر می توانیم دلایل تغییرات رفتاری آنها را درک کرده و راحت تر با این مسایل کنار می آییم. ضمن اینکه به نظر می رسد این توقعات از جانب مادران بیشتر است چرا که مادران در طی عمر خود وقت و فرصت بیشتری را صرف فرزندانشان کرده و به تبع آن توقعات شان در این زمینه بیشتر بوده و شاید کج خلقی شان نیز بیشتر باشد.

گذر عمر گاه آن قدر آهسته و نامحسوس صورت می پذیرد که شاید اصلا متوجه نشویم که والدین مان وارد مرحله کهنسالی شده اند و مانند قبل سرحال و سرزنده نیستند. میزان بیماری هایشان نسبت به گذشته افزایش یافته و ماندگار تر می گردد و مانند گذشته نمی توانند .....

از دگر سو با توجه به آمارها، عمر متوسط زنان بیشتر از مردان است و احتمال اینکه یک مادر در دوران کهنسالی نیازمند توجه فرزندان خود باشد بسیار بیشتر از یک پدر است لذا بیایید مادران سالمند خود را تحت هیچ شرایطی فراموش نکنیم. به خصوص که در فراخنای گستره زندگی، دوران پیری و کهنسالی زمانی است که افراد از لحاظ فیزیکی و هیجانی دچار تضعیف و تحلیل می شوند. چنین موقعیتهای بحرانی، زمانی است که افراد بیشتر نیازمند توجه و مراقبت هستند. تاکید بر این نکته مهم به نظر می رسد که حمایتها و توجه های هیجانی و عاطفی می تواند بسیاری از کمبودهای این دوران را جبران کرده و باعث شادی درونی سالمندان گردد. حداقل هنگامی که با تنهایی و ترسهای سالمندان سهیم می شویم، در حقیقت به همدلی با وی پرداخته ایم. برای این منظور لازم است که:

فقط کافی است کمی زمان اضافه تر صرف سالمندتان کنید و یا فراتر از برنامه زمانی که برنامه ریزی کرده اید، وقت و توجه بیشتری صرف او کنید . خواهید دید که همین توجه کمتر باعث ایجاد تغییرات اساسی و بزرگ در رفتار و اخلاق سالمندان می گردد.

نسبت به سالمندتان شفقت و محبت و دلسوزی نشان دهید. اگر ما سعی کنیم شرایط سخت و بحرانی سالمندمان را درک کنیم این شناخت اندک، به شما کمک خواهد کرد که به درک درست تری از دنیای سالمندان داشته باشید و علت بسیاری از بدخلقی ها، کج مداری ها و .. را درک کرده و رابطه تان با انها تسهیل شود.

افراد سالمند نیازمند آن هستند که یک نفر شنوای صحبتهای آنها بوده، از خاطرات و گذشته خود ، بیماری ها و ناراحتی هایشان و ...برای وی تعریف کنند. لذا سعی کنید به حرفهای آنها گوش دهید و اگر خودتان این فرصت را ندارید این موقعیت را برای آنها فراهم آورید تا با دوستان و همسالان خود چنین مراوداتی داشته باشند.

به سالمندتان نشان دهید که در شرایط مختلف، هنگام نیازها، مشکلات، بیماری ها و .. همراه و همگام وی هستید. این اقدام آنان را به این درک می رساند که آنها تنها نبوده و شما حمایتهای لازم را از آنها می کنید. همچنین به آنها نشان دهید سالمندان دیگر هم مشکلاتی مانند مشکلات شما را دارند. این اقدام نیز می تواند راه حلی برای مسایل و مشکلات سالمندتان باشد.

فعالیتهایی را که برای سالمندتان جذاب و دوست داشتنی است، برنامه ریزی کنید و در انجام آنها با وی سهیم شوید. این اقدام می تواند باعث لذت بردن بیشتر سالمندان از این دوران زندگی گردد. برای مثال شاید سالمند شما از آن دست افرادی باشد که همیشه در جوانی علاقمند به گردش و تفریح و معاشرت با دوستان و .. بوده و یا اینکه شب نشینی و معاشرت را دوست داشته باشند و .....در چنین مواردی سعی کنید برای ارضای خواسته های وی و تجدید خاطرات گذشته، چنین شرایطی را مجددا برای وی ایجاد کند.

به سبب افزایش بیماریها و همچنین بالارفتن سن، افراد سالخورده خیلی زودرنج، تند مزاج، کج خلق و یا حتی لجوج می گردند. اگر ما در برخورد با آنها کمی صبر و تحمل داشته و با خشونت با آنها رفتار نکنید، آنها در نزد شما احساس حمایت واقعی می کنند.

با این اوصاف هیچگاه والدین سالمند به خصوص مادرانتان را در انتظار دیدار و توجه خود قرار ندهید.

مریم عطاریان

بخش خانواده ایرانی تبیان

مقالات مرتبط :

زمین خوردن بابابزرگ ها

آخرین فرصت برای ابراز عشق