تبیان، دستیار زندگی
همه نیازهای انسانی در جای خود مهم وحیاتی اند اما بعضی در درجه اهمیت بالاتری قرار دارند وافراد ترجیح میدهند با وجود فقدان دیگر فاکتورها این نیاز همیشه وبه جا تامین شود
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : زهرا تعالی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خطردرکمین زنان ما

نا امنی زنان در جامعه


همه نیازهای انسانی در جای خود مهم وحیاتی اند اما بعضی در درجه اهمیت بالاتری قرار دارند وافراد ترجیح میدهند با وجود فقدان دیگر فاکتورها این نیاز همیشه وبه جا تامین شود, چراکه همه افراد یک جامعه با داشتن حس خوب امنیت خاطر وآرامش میتوانند براحتی زندگی کنند ودیگر نگران هیچ  خطری که میتواند در کمین آنها باشد نباشند.

خطردرکمین زنان ما

انسانها از بدو تولد تا لحظه وداع با زندگی دنیایی خود سراسر نیاز واحتیاج هستند , که این نیازها به اقتضای سن هرفرد در حال تکامل و گسترش میباشد.

البته بسته به جنسیت افراد,اینکه زن باشند یا مرد نیازهایشان کمی تفاوت دارد ولی در اصل قضیه با هم مشترک هستند واحتیاجات فراوانی دارند. این نیازها در ابتدا از درون نظام منسجم خانواده تامین میشود ودردرجه بعد هم در اجتماعی که افراد در آن زندگی میکنند.

عموما نیازها قابل تقسیم به دو دسته ی جسمی و روحی - روانی اند. نیازهای جسمی شامل تغذیه مناسب, مسکن, پوشاک وهمینطور شغلی برای تامین آتیه و... بوده و نیازهای روحی وروانی هم میتواند شامل نیاز به عاطفه وابراز محبت وآرامش وامنیت خاطر واحساس مفید بودن برای جامعه واعتماد به نفس وپذیرش در گروههای اجتماعی و... میباشد.

آنچه در اینجامورد اشاره ومحل بحث است, نیاز روحی وروانی هر انسان به امنیت  در جامعه است, چیزی که شاید در هر کشوری در یک برهه ی خاصی از زمان تحت الشعاع قرار گرفته وروزگاری چند مردم آن جامعه از آن محروم باشند. همه نیازهای انسانی در جای خود مهم وحیاتی اند اما بعضی در درجه اهمیت بالاتری قرار دارند وافراد ترجیح میدهند با وجود فقدان دیگر فاکتورها این نیاز همیشه وبه جا تامین شود, چراکه همه افراد یک جامعه با داشتن حس خوب امنیت خاطر وآرامش میتوانند براحتی زندگی کنند ودیگر نگران هیچ  خطری که میتواند در کمین آنها باشد نباشند.

دربعضی مواقع جوامعی که به علت مسائل سیاسی واستراتژیکی دچار جنگ ونزاع درونی یا با دیگر کشورها میشوند ،به بحران ناامنی دچار میشوند وافراد همیشه با ترس از مرگ صبح وشام را سپری میکنند.

اینکه دولت یک کشور تعیین کند که مثلا از فلان ساعت به بعد هیچ زنی تنها در خیابان نباشد به نظر شما چه معنی میتواند داشته باشد؟ جز اینکه در این کشور امنیت به معنای واقعی آن وجود ندارد وشاید دیگر پلیس ونیروهای حفظ امنیت اجتماعی هم از پس این همه جرم وجنایت وهتک حرمتها وتجاوزها به زنان  در جامعه بر نمی آیند؟

اما بحران فقط به این نقطه ختم نمیشود, در کشورهای مختلف حتی اگر جنگ وخونریزی هم در میان نباشد وجود بعضی افرادی که به انحاء مختلف سبب آزار واذیت دیگران، خصوصا زنان هستند, باعث از بین رفتن امنیت وایجاد شرایطی دشوار برای زندگی میشوند. اینکه دولت یک کشور تعیین کند که مثلا از فلان ساعت به بعد هیچ زنی تنها در خیابان نباشد به نظر شما چه معنی میتواند داشته باشد؟ جز اینکه در این کشور امنیت به معنای واقعی آن وجود ندارد وشاید دیگر پلیس ونیروهای حفظ امنیت اجتماعی هم از پس این همه جرم وجنایت وهتک حرمتها وتجاوزها به زنان  در جامعه بر نمی آیند؟ چرا زنها  باید تاوان همه آنچه که مهر  فقدان انسانیت وشرافت به آن میخورد را پس دهند.

اگر کمی فکر کنیم میبینیم که با کمی مراقبت واندیشیدن تدابیر بهتر میتوان جلوی خیلی از همین ناامنی ها را گرفت.  البته ناگفته نماند که همه این  ناامنی ها در جامعه توجیه خوبی برای شانه خالی کردن زنان ازاینکه خود هم مراقبت کافی داشته باشند و با پوشش مناسب  وبدون جلب توجه در جامعه حضور یابند , نمیشود.

خطردرکمین زنان ما

کمی قبل تر مثلا در کشور خودمان زنان در اجتماع حضور فعال وپررنگی نداشتند ومسلما در ساعات پایانی روز هم نیازی به حضور در خارج از منزل نداشتند ومطمئنا جای خالی امنیت به معنای امروزی احساس نمیشد.ولی امروز دیگر وضع فرق کرده وشرایط دگرگون شده وزنان جامعه پابه پای مردان در همه ی عرصه های علمی واجتماعی وسیاسی و... در حال تلاش وتکاپو وفعالیت هستند وشاید کمی دیرتر از زمانی که شاغل ومحصل نبودند مجبور به بازگشت به خانه باشند.

در اینجاست که اهمیت موضوع آشکار میشود ونیاز به داشتن یک جامعه سالم با مردمی پاک وسالم واحساس امنیت وآرامش بیشتر وشدیدتر از گذشته حس میشود ومطمئنا انتظارات هم در مورد تامین امنیت از سوی ماموران  متولی امر بیشتر خواهد شد.

اگر بخواهیم راهکاری را برای پیشگیری ارائه دهیم شاید به گمان عده ای راه حل این مسئله یعنی کاهش آمار اتفاقات مرتبط با ناامنی در کشور این باشد که زنان باید همچون سابق به امور منزل پرداخته ودست از حضور اجتماعی بکشند , ولی آیا براستی این تنها راه حل مشکل است؟

فراموش نکنید که اگرچه لازم است در جهت امنیت بیشتر زنان تسهیلاتی  اندیشیده شود اما این موضوع به معنای این نیست که زنان خود را با شرایط اجتماعی وفق نداده و زمان و مکان مناسب را برای رفت و آمدهای خود در نظر نگیرند. رعایت پوشش مناسب، منش و رفتارهای درخور شأن و اصلاح روابط با جنس مخالف همه و همه می تواند به امنیت زنان در جامعه کمک کند .

به نظر می آید راههای دیگری هم برای جلوگیری از این مسائل  باشد مثلا اینکه دولت برای همه زنان شاغل در همه ادارات وارگانها  سرویس رفت وبرگشت تهیه کند ویا مثلا ساعات کاری زنان در جامعه کمتر از میزان فعلی شود  وهمه کارفرمایان بخش های خصوصی هم از ناحیه دولت ملزم به رعایت این  اصول باشند  تاشاید در آینده ای نه چندان دور شاهد جامعه ای سالم   که همه با آسودگی خیال در آن زندگی می کنند باشیم.

فراموش نکنید که اگرچه لازم است در جهت امنیت بیشتر زنان تسهیلاتی  اندیشیده شود اما این موضوع به معنای این نیست که زنان خود را با شرایط اجتماعی وفق نداده و زمان و مکان مناسب را برای رفت و آمدهای خود در نظر نگیرند. رعایت پوشش مناسب، منش و رفتارهای درخور شأن و اصلاح روابط با جنس مخالف همه و همه می تواند به امنیت زنان در جامعه کمک کند .

زهرا تعالی

بخش اجتماعی تبیان


لینک مرتبط     

آنچه دختران ما را تهدید می کند     

متلك‌پرانی، مصداق خشونت جنسی