تبیان، دستیار زندگی
تجربه موفق بهره گیری از پتانسیل محبوبیت برخی چهره ها و کاراکترهای تلویزیونی برای تولیدات سینمایی سبب شده است که برخی همچنان به دنبال تکرار این فرمول باشند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : محمد صابری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سینمای کودک چشم به راه قهرمانهای سیما!


تجربه موفق بهره گیری از پتانسیل محبوبیت برخی چهره ها و کاراکترهای تلویزیونی برای تولیدات سینمایی سبب شده است که برخی همچنان به دنبال تکرار این فرمول باشند.


کلاه قرمزی و پسر خاله

اگر مشتری برنامه های نوروزی سیما بوده اید و یا پس از پایان ایام نوروز در رسانه های محتلف نظرسنجی ها و گزارش های منتشر شده درباره محبوبیت برنامه های سیما را رصد کرده باشید حتماً مطلعید گه پس از دو دهه همچنان دو کاراکتر محبوب کلاه قرمزی و پسرخاله در کنار دوستانشان از محبوبیت ویژه تری نسبت به سایر تولیدات برخوردارند و این یعنی یک توفیق ماندگار برای رسانه ملی. اما نکته جالب توجه درباره این عروسک های دوست داشتنی اینکه شنیده حکایت از تلاش های تازه ای برای حضور دیگرباره آن ها برپرده سینماها دارد و این یعنی استمرار امیدواری به احیای سینمای کودک با بهره گیره از نوستالژی های تلویزیونی. آیا سینمای کودک هنوز نیازمند سیماست؟

احیای یک فرمول جواب پس داده

جریان حضور کاراکترهای محبوب تلویزیون بر پرده سینما و استقبال محاطبان از آن به سال های دهه 60 بازمی گردد که مجموعه عروسک های شوخ و شیطان مدرسه موش ها از قاب شیشه ای راهی پرده نقره ای شدند و با تصویر کردند «شهر موشها» یکی از فیلم های همچنان موفق سینمای کودک در ایران را به ثبت رساندند. همین فرمول کمتر از یک دهه بعد در دستور کار عوامل برنامه تلویزیونی کلاه قرمزی و آقای مجری قرار گرفت تا با فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و پسرخاله» نه فقط سینمای کودک که سینمای ایران شاهد یکی از پرفروش ترین و در عین حال پرمخاطب ترین تولیدات خود تا به امروز باشد.

پنگول که چندی پیش بعنوان نخستین عروسک تلویزیون شاهد رونمایی از تمبری با تصاویر خود بود احتمال می دهد در عرصه سینما هم توفیق جذب مخاطبان به سالن را داشته باشد

این پروسه کم کم تبدیل به یک گزاره جواب پس داده شد و ذهن برخی تهیه کننده گان سینما و برنامه سازان سیما را به خود معطوف کرد. این جریان البته به دلیل افت کیفی تولیدات کودک و نوجوان در تلویزیون چندان مجال امتداد نیافت و همین قطع بده بستان تا حدود بسیار زیادی سینمای کودک را هم به محاق فراموشی برد تا جایی که امروز کمتر کودکی در خاطره کوتاه مدت خود لذت تماشای یک اثر شاد و کودکانه در سالن تاریک سینما را به یاد دارد. اما چند صباحی است بار دیگر زمزمه احیای رابطه دوسوه سینما و سیما به گوش می رسد.

فتیله ای ها روی پرده

در میان اخبار ریز و درشت در این زمینه هر چند جذاب ترین شان خبر تولید سومین قسمت از فیلم های سینمایی کلاه

فیتیله

قرمزی باشد که احتمال میرود کاراکترهایی چون «پسرعمه زا»، «فامیل دور»، «گیگیلی» و... در آن نقش هایی برعهده داشته باشند اما خبرهای دیگری نیز مبنی بر علاقه دیگر کاراکترهای تلویزیونی برای حضور بر پرده نقره ایبه گوش می رسد. تازه ترین این نمونه ها خبر ساخت فیلم سینمایی «فیتیله‌ای‌ها و شاه پریون» به کارگردانی آرش معیریان بود که با توجه به فیلم های اخیر معیریان احتمالاً به قصد گیشه مقابل دوربین خواهد رفت. این فیلم سینمایی روایتی از فیتیله‌ای‌های محبوب کودکان است که چندی پیش به همکاری خود با برنامه فیتیله‌ای‌ها پایان دادند. این اثر سینمایی به تهیه کنند احمد نجفی، در گونه سینمایی کودک و نوجوان ساخته می‌شود. البته محمد مسلمی، علی فروتن، حمید گلی که گروه فیتیله‌ای‌ها را تشکیل می‌دهند، پیش از این در تله فیلمی با عنوان پاتینگا و قاطینگا در شهر به ایفای نقش پرداختند که با اقبال مخاطبان کودک و نوجوان روبه رو شد. باید دید این سه کاراکتر محبوب روی پرده عریض سینما تا چه حد موفق به ارتباط با کودکان می شوند.

رقیب عروسکی تازه نفس

اما در کنار فتیله ای ها یکی دیگر از عروسک های محبوب تلویزیون هم برای رقابت با عروسکهای محبوب 2 دهه پیش

پنگول

قصد حضور بر پرده سینما کرده است؛ پنگول که چندی پیش بعنوان نخستین عروسک تلویزیون شاهد رونمایی از تمبری با تصاویر خود بود احتمال می دهد در عرصه سینما هم توفیق جذب مخاطبان به سالن را داشته باشد. داستان این فیلم سینمایی درباره «پنگول» و اتفاقاتی است كه برای او می افتد. فیلمنامه این فیلم سینمایی به قلم لاله صبوری نوشته می شود و تهیه كنندگی آن را داریوش باباییان برعهده دارد. كارگردان این فیلم سینمایی هنوز مشخص نشده است. «پنگول» یك گربه عروسكی با صداپیشگی هومن حاجی عبداللهی است كه هر روز ظهر در قالب برنامه رنگین كمان در شبكه تهران برای كودكان برنامه اجرا می كند.

اگر معادله جواب ندهد!؟

با وجود تمام این تلاش ها نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که نفس نیازمندی سینمای کودک به پانسیل های برآمده از تولیدات تلویزیونی جای تأمل دارد و نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت. درباره میزان محبوبیت و استقبال از تولیداتی که در بالا به برخی از آن ها اشاره شد می توان گزاره های مختلفی را طرح کرد اما آیا نمی توان گفت اگر این معادله دیگر پاسخ ندهد سینمای کودک با یک چالش بسیار جدی مواجه خواهد بود؟ جای قهرمان های محبوبی چون «گربه آوازه خوان» و «گلنار» ویا حتی ضدقهرمان هایی چون «دزد عروسک ها» چرا این سال ها در سینمای ایران اینچنین پررنگ شده است؟ شما دلتنگشان نشده اید!؟

امید صبوری

بخش سینما و تلویزیون تبیان