حجاب، یک ضرورت اما چه رنگی؟

در باب حجاب به عنوان یکی از اصول اساسی و بارز دینداری سخنان بی شماری ایراد شده و صاحبنظران در این خصوص، دلایل بسیاری برای الزام و اضطرار حجاب برشمرده اند، اما در این میان هنوز یک نکته قابل تامل باقی مانده و آن نوع و رنگ و نحوه پوشش و حجاب، به خصوص برای زنان ایرانی است .

هر روز و هرروز روابط فرهنگ ها با یکدیگر بیشتر و بالطبع تاثیر آنها بر روی یکدیگر افزایش می یابد. لذا در مقابل فرهنگ های بد حجابی ، فرهنگ اسلامی ایرانی باید بتواند جوانان سرزمین خود را در حفظ حجاب، قانع و قاطع نگاه دارد. علاوه بر فرهنگ سازی ها و زمینه سازی های دینی و اجتماعی ، شاید یکی دیگر از راه های حفظ حجاب و تضمین آن در میان نسل آینده  این باشد که  ذائقه نسل جدید در رنگ و طراحی و نوع حجاب های کامل ، تامین گردد.

رنگ یکی از موهبات الهی و جلوه ای از جمال آفریدگار است که آن را به بندگان خود ارزانی داشته . هر رنگ از لحاظ روانشناسی و عرف ، تاثیرات ویژه ای بر روی افراد و  در سطح جامعه دارد. از این رو امروزه  بنا به اثر هر رنگ، کاربردهای ویژه ای برای هر یک از آنها تعریف شده است . دنیای رنگها توانسته با ورود به فضاهای مختلف تجاری ، تحول شگفت انگیزی را در بازارهای جهانی به وجود آورد . به طوری که امروزه پس از کیفیت هرکالا، رنگ آن بیش از هر چیز دیگری می تواند تعیین کننده و اثرگذار باشد.

پوشاک از جمله تولیداتی هستند که رنگ آنها نقش بسزایی در انتخاب آنها از سوی مصرف کنندگان دارد . افراد بنا به شخصیت و خصوصیات باطنی خویش طرحها و رنگهای مختلفی را برای پوشش ظاهر خود انتخاب می کنند. ولی یکی از لباسها و حجابهایی که غالبا در کشور ما با یک رنگ ارائه می گردد و زنان موظف هستند برای حضور خود در اجتماع تنها از یک رنگ و طرح از آن به عنوان حجاب رسمی استفاده کنند، حجاب و پوشش زنان ایرانی ،چادر است .

چادر به سبکی که امروزه اکثر زنان ایرانی از آن استفاده می کنند ، با رنگ مشکی ، یک پوشش ملی و ایرانی زنانه است و  تمامی ویژگی های حجاب برتر  را دارا می باشد. ولی با این وجود چادر در واقع یک الگوی محض اسلامی و دینی نیست، چرا که اولا داشتن حجاب اسلامی درواقع تنها مستلزم آن است که ظواهر مربوط به جنسیت و جمال زنان را بپوشاند و دوم آنکه در قواعد و سنتهای اسلامی ارائه شده از سوی بزرگان، همواره به پوشیدن لباس های با رنگ سفید و رنگ های روشن تاکید بسیار شده است .

استدلال و استقبال مبلغین اسلامی از رنگ های مشکی و تیره برای زنان بیشتر از این جهت است که چنین رنگ هایی توجه کمتری را به سوی زنان جلب کرده و آنان را از لحاظ روحی و جسمی بیشتر و بهتر حفظ می کند ، ولی از آنجا که زنان دارای روحیات لطیف و احساسات بالغی هستند، شاید پوشیدن لباسهای تیره  اندکی سلامت و نشاط روانی آنان را به خطر بیندازد ، به خصوص برای زنانی که به دلیل شرایط و موقعیت های کاری مجبور هستند زمان طولانی از روز را در محیط های اجتماعی سپری کنند. رنگ تیره  لباس برای چنین افرادی در نهایت خستگی روانی آنان را بیشتر می کند ، حال آنکه پوشیدن لباس های با رنگ روشن و سفید از جانب خالق آدمیان ،برای مردان و زنان ، بسیار مورد تاکید قرار گرفته است .

در ده های اخیر ورود برخی پوشش های خارج از عرف ، با رنگ های بسیار مهیج ، باعث شده کسانی که در حوزه های دینی و پوشاک ایرانی ، فرهنگ سازی می کنند، جرات ریسک بر سر استفاده از پوشش ها و حجاب های اسلامی با رنگ و طرح  های متنوع و جدید را نداشته باشند، چرا که شاید بر این عقیده اند چنین روندی، خود می تواند جهشی از حجاب اسلامی به پوشش ها و حجاب های غیر اسلامی باشد و زمینه ورود پوشش های نامناسب را فراهم نماید .

ولی نکته مهم اینجاست که راه حل این مسئله چیست؟ یعنی آیا می توان اندکی رنگ به حجاب ها و پوشش های ایرانی اضافه نمود طوری که به پیکر اسلامی و دینی آن ضربه نخورده  و ضمن حفظ ارزشها و فرهنگ ایرانی ، تنوع و نشاط آن افزایش یابد، همچون دختران مسلمان کشورهایی چون لبنان و برخی دیگر از کشورهای عربی که غالبا از رنگ های سفید و روشن برای پوشش ها و حجاب های خود بهره می گیرند.

امروزه افراد و سازمان های بسیاری در ایران درصدد خلق ایده های نو برای پیدایش تنوع در پوشش های اسلامی هستند و طرح ها و نظریات خلاقانه ای از سوی برخی از آنان ارائه می گردد . هرچند برخی از این طرح ها به واقع اصل حجاب را به فراموشی سپرده و تنها یک ایده خلاقانه به شمار می روند ولی شاید بتوان به نوعی از چنین ایده های نو اندیشانه ای برای حجاب دختران و زنان ایرانی بهره گرفت. بهره گیری از طرح  پوششهای دیگر زنان مسلمان در سراسر دنیا نیز می تواند به نوعی در بسط این افکار و ایده ها راه گشا باشد.

البته مسلما به دلیل برخی مسایل اجتماعی، پوشیدن لباس های روشن برای زنان  به طور رسمی ، نمی تواند به یکباره در جامعه فراگیر شود، چرا که جامعه ایرانی از جنبه های عقیدتی و  فرهنگی قادر به پذیرش این چنین حجاب ها و پوشش هایی به طور فراگیر و همگانی نیست . ولی شاید بتوان فرهنگ پوشیدن لباس های روشن و مناسب را که البته با قوانین حجاب اسلامی متناسب و متوازن باشد، در برخی از موسسه ها و یا مکانهای اجتماعی پیاده نمود تا ازاین راه هم ایده ها و نظرات نوین در خصوص این نوع حجاب ها اظهار شود، هم کاستی ها و نواقص آن اصلاح گردد و هم تاثیرات اجتماعی آن آشکار  و  هویدا گردد تا از این راه ایده نهایی برای الگوی مناسب تهیه و ارائه شود . 

و سخن آخر اینکه بهتر است معیارهای اجتماعی در خصوص پوشش های کامل، اندکی طبق سلیقه جوانان منعطف  شود  تا تضمینی برای حفظ حجاب از سوی نسل های آینده باشد.

لینک مرتبط         

خانم ها ! خود را جدی بگیرید