نقد طرح جرم سگ بازی (قسمت سوم)

پیرو نقد برخی از ابعاد طرح نمایندگان برای جرم سگ بازی و استقبال شما از این موضوع  مهم وعده دادیم تا در ادامه نقد و پیشنهاد اصلاح این طرح را در مقالات آتی تقدیم  نماییم ؛ كه در این مقاله می كوشیم به وعده خود عمل نموده بخشی نهایی این نقد را تقدیم شما نماییم  ؛

تفاوت نگاه غربی ها و ما در خصوص اینگونه قوانین

نگاه فرهنگی كمتر مد نظر كشور ها ی لائیك قرار می گیرد ، االبته در هیچ كجای جهان نگهداری و همراه داشتن حیوانات خصوصا سگ بدون مقررات خاص خود نیست تا جایی كه شناسنامه های خاصی برای آنها باید تهیه شود و  چنانكه انتظاری بیش از این از كشور های غربی و  لائیك نمی رود نگرش آنها غالبا صرفا معطوف به جنبه بهداشتی و آسیب های مادی و جسمانی است تا مسایل فرهنگی و دینی كافیست نگاهی هرچند مختصر به این موارد داشته باشیم .

سوابق قانونی  مربوط به حیوانات در برخی كشور های دیگر

هرچند همانطور كه  خواهیم دید نگاه غربی ها غالبا صرفا معطوف به جنبه بهداشتی و آسیب های مادی و جسمانی است تا مسایل فرهنگی و دینی اما بالاخره بدون قانون نیستند ؛ والبته  بدیهی است كه قوانین مربوط به سگها در هر کشور یا ایالتی متفاوت می باشد، بلکه می تواند در برخی از شهرها، خیابان ها یا حتی پارک های مختلف نیز فرق کند اما همه یا بهداشتی است یا امنیتی و ابدا فرهنگی نیست .

بنابراین اطلاع از قوانین بهداشتی و حکومتی هر کشور در زمینه نگهداری سگ ها کاملا منطقی به نظر می رسد.

قوانین قرنطینه نیز در کشورهای مختلف متفاوت است به طوری که در کشور انگلستان به دلیل آنکه بیماری هاری ریشه کن شده است سگ هایی که وارد این کشور می شوند باید شش ماه در قرنطینه بمانند.

بسیاری از کشورهای دیگر نیز در این رابطه قوانین مخصوص به خود را دارند که به برخی از آنها اشاره می گردد.

استرالیا:

به یک گواهی معتبر بهداشتی و گواهی واکسیناسیون هاری و حداقل 30 روز قبل از ورود به این کشور که از یک سال تجاوز نکند نیاز دارد.

بلژیک:

به گواهی واکسیناسیون هاری که 30 روز قبل از ورود به این کشور انجام شده نیاز است.

دانمارک:

به گواهی واکسیناسیون هاری که حداقل 4 هفته قبل از ورود به این کشور انجام شده و از 12 ماه تجاوز نکرده است نیاز می باشد.

فرانسه:

به گواهی واکسیناسیون هاری نیاز است.

انگلستان:

ورود وخروج سگ از این کشور منوط به اجازه قبلی است.با این وجودشش ماه قرنطینه برای سگ های ورودی اعمال میگردد.

امریکا:

تمامی ایالات ها به یک گواهی معتبر بهداشتی و واکسیناسیون هاری نیاز دارند.در برخی مناطق قرنطینه 12 روزه با مخارج صاحب دام در نظر گرفته می شود.همانطور که ملاحظه کردید این قوانین صرفا در مورد بیماری هاری است.که علاوه بر آن واکسیناسیون بر علیه سایر بیماری ها نظیر دیستمپر نیز در برزخی کشور ها نظیر فرانسه ضروری است. بنابراین قبل از عزیمت هماهنگی لازم را با سفارتخانه مربوطه لازم و ضروری است.

بنابراین ما برخلاف این كشور ها باید نگاه فرهنگی به این موضوع داشته باشیم و براین اساس چند نكته دیگر در نقد طرح نمایندگان در این خصوص به دست می‌آید :

نكته دیگر در جرم انگاری سگ بازی :  این جرم علیه فرهنگ است ، رضایت یا عدم رضایت همسایه ها چه نقشی دارد!!

شرح:قید نارضایتی كه به عنوان شرط مطرح شده سبب می شود جرم انگاری صورت گرفته جرمی خصوصی تلقی گردد و همسایه ای كه ناراضی است  مجبور شود  دردسر های ناشی از رجوع به دادسرا و طرح شكایت و به تبع آن مزاحمت های مضاعفی را كه به احتمال بسیار زیاد توسط همسایه سگ باز برای او ایجاد خواهد شد را تحمل كند و چه بسا از ترس اینگونه دردسر ها  از طرح شكایت و اعلام رسمی نارضایتی به مراجع قضایی خودداری و چشم پوشی نماید   ؛  بلكه می توان گفت با توجه به مرتكبین این جرایم كه غالبا اشخاص خطرناك و بی بند وباری هستند با گذاشتن چنین شرطی قانونگذار عملا جرم انگاری را خنثی می‌نماید .

بر این پایه به نظر می رسد با توجه به اینكه اصل در جرم و جرم انگاری این است كه بی‌نیاز از شكایت و اعلام نارضایتی باشد و ملاحظات دیگر كه برخی از آنها اشاره شد این قید باید مطلقا برداشته شود ؛بویژه   اینكه همانطور كه اشاره گردید باید جرم انگاری این عمل بیشتر به دلیل خلاف فرهنگ اسلامی بودن آن باشد و نه بدلیل خلاف بهداشت یا خلاف امنیت بودن آن .

نكته دیگر در جرم انگاری سگ بازی:مهمترین بعد این ماده فرهنگی است نه بهداشتی لذا متولی آن نباید وزارت بهداشت باشد .

شرح:اینكه در تبصره این ماده پیشنهادی آمده است كه فهرست حیوانات نجس العین و خطرناک و مضر برای سلامت عمومی به جز سگ ظرف 3 ماه از تاریخ تصویب این قانون توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و اعلام گردد  خودش دارای ایردات متعددی است زیرا :

اولا : فهرست حیوانات نجس العین مشخص است و همه می دانند كه خوك و سگ را شامل می شود و سومی هم دركار نیست .

ثانیا: اعلام فهرست حیوانات نجس العین  چه ربطی به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دارد !! این موضوع شرعی و حداكثر فرهنگی است .

ثالثا :حتی اعلام فهرست حیوانات خطرناک و مضر برای سلامت عمومی نیز بیشتر مربوط به سازمان دامپزشكی می شود و نه وزارت بهداشت

نكته دیگر در جرم انگاری سگ بازی: بعد از ضبط چه كاری با حیوان باید صورت گیرد ؟ فرهنگ  اصیل اسلامی اجازه معدوم شدن هر حیوانی را نمی دهد .

مشخص نشده است كه بعد از ضبط چه كاری با حیوان باید صورت گیرد ؟ آیا به باغ وحش منتقل می شود؟ به جنگل فرستاده می شود ؟ به بیابان ؟ تشخیص آن با چه كسی است؟ هزینه انتقال و نگهداری و تغذیه اش برعهده مرتكب است یا بیت المال؟

نتیجه گیری

هرچند همانطور كه  اشاره شد در خصوص قوانین مربوط به حیوانات بویژه سگ، نگاه غربی ها غالبا صرفا معطوف به جنبه بهداشتی و آسیب های مادی و جسمانی است تا مسایل فرهنگی و دینی اما بالاخره بدون قانون نیستند ؛ بنابراین ما برخلاف این كشور ها باید نگاه فرهنگی به این موضوع داشته باشیم و براین اساس چند نكته دیگر در نقد طرح نمایندگان در این خصوص به دست می‌آید :

یكم .  این جرم علیه فرهنگ است ، رضایت یا عدم رضایت همسایه ها چه نقشی دارد!!

دوم. جرم انگاری سگ بازی: مهمترین بعد این ماده فرهنگی است نه بهداشتی لذا متولی آن نباید وزارت بهداشت باشد.

سوم . بعد از ضبط چه كاری با حیوان باید صورت گیرد ؟ فرهنگ  اصیل اسلامی اجازه معدوم شدن هر حیوانی را نمی دهد .

ادامه نقد و پیشنهاد اصلاح این طرح را در مقالات آتی تقدیم خواهیم نمود.

رضا  زهروی- مدرس حوزه و دانشگاه

بخش حقوق تبیان