تور کویر نوردی
گم شدن در كویر
سفركردن به كویر بهویژه كویر شهداد كه هیچ موجودی اعم از حیوان و گیاه و حتی باكتریها در آن زندگی نمیكند، بدون راهنما و افراد باتجربه بسیار خطرناك است چرا كه امكان گمشدن در میان كلوتهای این شهر خیالی بسیار زیاد است. به همین دلیل، ترتیبدادن سفرهای كویرگردی، تنها با راهنما و به طور جمعی توصیه میشود.
برای كویر نوردی اونم روز اول عید راهنما پیدا نكردیم و فقط یك نفر از اهالی حاضر شد با ما بیاد ولی عصر نه صبح.
از اونجایی كه نمی خواستیم زمان رو از دست بدیم خودمون دست به كار شدیم و با نقشه هایی كه تهیه كردیم و اطلاعات یكی دو تا از همراهان رفتیم كویر نوردی. كوچولوی 2 ساله ای همراه ما بود كه مجبور شدند یكی دو نفر از همراهان بخاطر اون در شهداد بمونن و بقیه به كویر رفتیم.
خوب از اونجایی كه خیلی غرق تماشا بودیم و از این تپه به اون تپه می رفتیم یك لحظه متوجه شدیم مسیر رو گم كردیم
در اصل گم شده بودیم.
هیچ چیز از گم شدن توی كویر ترسناك تر نیست.
از اونجایی كه همه در جمع از اعتماد به نفس بالایی برخودار بودیم تا یه ساعت به خودمون دلداری می دادیم كه اتفاقی نیفتاده ولی وقتی یكساعت به دو ساعت تبدیل شد كم كم ترس هم چیره شد.
و وقتی تبدیل به سه ساعت شد نا امیدی و وحشت هم اضافه شد.
به هر سمت كه نگاه میكردیم فقط كویر بود.
حالا همه اون زیبائیها جای خودش رو به حس ترس عجیبی داده بود.
و همه دست به دعا شدیم كه خدایا نجاتمون بده و از اونجایی كه همراهانی كه در شهداد مونده بودند متوجه تاخیر غیرعادی ما شدند به همون راهنمایی كه قرار بود بیاد و نیامد اطلاع میدن ایشون هم زحمت كشید و ما رو پیدا كرد.
البته گم نشده بودیم !! فقط كمی از مسیر منحرف شده بودیم همین.
اینقدر از دیدن راهنما ذوق كرده بودیم كه فكر می كنم روز اول عید بهترین عیدی بود.
شروع كردیم به صلوات فرستادن ولی جای دوستان خالی به حدی سیاه و سوخته شده بودیم كه دیگه از كرم ضد آفتاب كاری بر نمی اومد.
و دوباره احساس كردم هنوز به خدا نزدیكیم.