تبیان، دستیار زندگی
ناپلئون در لشکر کشی به مصر با قرآن ،زبان عربی و فرهنگ اسلامی مردم مصر آشنا شد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

علی پاشای فرانسوی که بود؟


ناپلئون در لشکر کشی به مصر با قرآن ،زبان عربی و فرهنگ اسلامی مردم مصر آشنا شد و به منظور جلب اعتماد توده مردم مصر خود را علی پاشا نامید و بیانیه ای به زبان عربی انتشار داد  که با "بسم الله الرحمن الرحیم" و "لا الله الا الله" شروع می شد . در این بیانیه ناپلئون خود را طرفدار مسلمانان و سلطان عثمانی به عنوان خلیفه مسلمین قلمداد کرده بود.


علی پاشای فرانسوی که بود؟

ناپلئون بناپارت (1821-1769) یکی از بزرگ ترین فرماندهان نظامی تاریخ و امپراتور فرانسه بود. او بیشتر اروپا را فتح کرد. ناپلئون در 15 آگوست سال 1769 در "کرس" فرانسه، در یک خانواده آرام متولد شد. او دومین پسر یک وکیل بی پول بود. ناپلئون در 15 سالگی پدرش را از دست داد و به وسیله مادرش بزرگ شد. در مدرسه نظام تحصیل کرد و به سرعت پیشرفت کرد . او در سال 1792 شاهد سقوط سلطنت بوربون ها بود و به جنگ های انقلابی فرانسه پیوست و نامی برای خودش دست و پا کرد. اما در گیرودار انقلاب و اختلافات انقلابیون به دلیل دوستی با برادر یکی از سران انقلاب مدتی هم زندانی شد.

پس از آزادی از زندان مدتی بیکار بود. اما تا جایی پیش رفت که در سال 1796 فرمانده ارتش فرانسه در ایتالیا شد و با موفقیت به اتریش و متحدانش فشار آورد که صلح کنند و فرانسه روی بریتانیا متمرکز شد. در سال 1798، ناپلئون مصر تحت فرمان عثمانی را فتح کرد و تلاش کرد به مسیرهای بازرگانی بریتانیا با هند ضربه بزند. اما ناوگان او به وسیله بریتانیا در نبرد نیل ویران شد.

فرانسه حالا با شرایط جدیدی روبه رو شده بود و آن این بود که اتریش و روسیه هم با بریتانیا در برابرش متحد شده بودند. در این موقع که حکومت فرانسه در بحران بود، ناپلئون به پاریس برگشت. او طی یک کودتا در سال 1799 اولین کنسول شد (در ابتدا نام امپراتور بر خودش نگذاشت). در 1812 کنسول مادام العمر شد و دو سال بعد امپراتور شد. تحت سرپرستی او دولت مرکزیت پیدا کرد، او بانک فرانسه را ایجاد کرد و کلیسای کاتولیک رم به عنوان مذهب رسمی دوباره برقرار شد و قانون را با چیزی به نام "دستورالعمل ناپلئون" اصلاح کرد.

در سال 1810 ناپلئون که ازدواج بدون بچه ای با ژوزفین داشت، این ازدواج را باطل کرد و به امید داشتن جانشین، با دختر امپراتور اتریش ازدواج کرد.

ناپلئون بناپارت، سردار پیروزمند جنگهای دوران انقلاب فرانسه، در سال 1799م، قدرت را در دست گرفت.وی نظم و امنیت را به فرانسه باز گرداند و با تمام قوا، با دشمنان فرانسه به پیکار برخاست. ناپلئون، سربازی برجسته بود و ارتشهای مجهز اروپایی را یکی بعد از دیگری شکست داد. در سال 1807 فرانسه صاحب بزرگترین امپراتوری بود که پس از عهد روم باستان در پهنه اروپا پدید آمده بود. اما، ناپلئون نتوانست بر اسپانیایی ها غلبه کند و نیروی دریایی بریتانیا در نبرد ترافالگار، قوای وی را شکست داد. در سال 1812، ناپلئون با سپاهی عظیم، روسیه را مورد هجوم قرار داد. این لشگرکشی، پایانی فاجعه آمیز داشت و ناپلئون در سال 1814 مجبور به جلای وطن گردید.

اوایل قرن نوزدهم، اروپا در پیچیده‌ترین روزهای تاریخ خود بود. از یک‌سو اتریش، پس‌از وقوع انقلاب کبیر در فرانسه و با مقاومت شکست‌ناپذیر دربرابر امپراتوری عثمانی تبدیل به قدرت اصلی اروپای مرکزی شده ‌بود و تحت سفارش‌ها، حمایت‌ها و امتیازهای انگلستان با روسیه و سوئد هم‌پیمان شده‌بود (معروف به اتحادیه سوم Third Coalition) و در سوی دیگر فرانسه- یعنی آن‌طرف دریای مانش- انگلستان قصد تحکیم فرمانروایی خود بر دریاها را داشت و با صرف صدها کیلو طلا قصد داشت تا شاهزاده‌نشین‌های پروس (آلمان) را نیز به اتحاد ضدفرانسه تشویق کند؛ اتفاقی که در صورت وقوع، شکست فرانسه را اجتناب‌ناپذیر می‌کرد. در چنین شرایطی امپراتور جنگجوی فرانسه، ناپلئون بناپارت،  تصمیم گرفت تا پیش از آنکه شاهزاده‌نشین‌ها به اجماع برسند، با شکست‌دادن روسیه و اتریش اتحاد شوم را نابود کرده و از گشایش یک جبهه جدید از سوی ژرمن‌ها جلوگیری کند.

تحت سرپرستی او دولت مرکزیت پیدا کرد، او بانک فرانسه را ایجاد کرد و کلیسای کاتولیک رم به عنوان مذهب رسمی دوباره برقرار شد و قانون را با چیزی به نام "دستورالعمل ناپلئون" اصلاح کرد.

ناپلئون که نگران اتحاد آلمانی‌ها علیه خودش بود، تصمیم گرفت براین دسیسه انگلیسی‌ها پیش‌دستی کرده و قدرت‌های اصلی اروپا را که می‌توانستند حامی شاهزاده‌نشین‌های پروسی شوند، تضعیف کند. برای همین مجبور شد نقشه حمله به انگلستان را موقتا به قفسه کارهای با اولویت کمتر بسپارد. او که توانسته‌ بود با فتح وین- پایتخت افسانه‌ای اتریشی‌ها که سال‌ها با تمام قوا در برابر عثمانی‌ها ایستاده بود- توان خود را به‌رخ رقبا بکشد،  72هزار نفر از ارتش‌اش (Grande Armée) را برای نبردی پیش‌دستی‌جویانه رهسپار شمال‌شرق کرد. همزمان روس‌ها هم برای مقابله با ناپلئون به سمت غرب حرکت کردند. اما نیروهای ارتش امپراتوری اتریش به همراه متحدان روسشان سرجمع 92هزار نفر می‌شدند. دو سپاه در حوالی شهر «برون» در باواریا (بخش جنوبی آلمان که الان در جنوب شرقی جمهوری چک است) به‌هم رسیدند. ناپلئون با توجه به تعداد نفرات دوطرف می‌توانست در شهر بماند و با دشمن درگیر شود. ولی زمان به نفع انگلستان بود و اخبار حاکی از آماده‌سازی‌های اولیه در ارتش پروس بود. ناپلئون ترجیح داد تا با خروج از شهر، اتریشی‌ها و روس‌ها را به نبرد ترغیب کند. البته او برای آنکه هرچه بیشتر دشمنانش را مجبور به نبرد کند، دست‌ به مقدمه‌چینی‌هایی برای برگزاری یک‌سری مذاکرات صلح زد، زیرا به‌درستی می‌دانست که این‌کار باعث می‌شود که دشمن به‌تصور ضعف قوای ناپلئون، حمله را هرچه زودتر در دستور کارش قرار دهد. البته این پیشنهاد درمیان متحدان ناپلئون به‌عنوان نشانه‌ای روشن از ضعف فرانسه هم تعبیر شد.

فرآوری: طاهره رشیدی

بخش تاریخ تبیان


منابع: سایت فارسیکا