مرض خطرناک غیبت
وظیفه ما در برابر غیبت کردن دیگران چیه؟
کسی که نزد او مؤمنی ذلیل شود و او قدرت داشته باشد یاریش کند، خداوند او را در روز قیامت در نزد خلایق ذلیل می‌کند. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
هرکس از آبروی برادر دینیش در هنگام عدم حضور او دفاع کند، حقی بر خدا پیدا می‌کند که آن آزادی اوست از آتش. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله
و اما معالجه غیبت:
انسان ذاتاً جاذب نفع و دافع ضرر است، هر سخنی که میخواد بگه باید فکر کنه که آیا به حال اون نافعه یا مضر؟ اگر نفعی در گفتن آن کلام باشه اون رو میگه و اگه نباشه، گفتن اون را ترک می‌کنه.
1- هنگام غیبت باید کمی فکر کرد که این سخن که می‌گویم جز ضرر و مفسده چیز دیگری نداره و من ِ عاقل چرا اقدام به گفتن چنین سخنی کنم که این قدر مفسده داره؟
2- همون طور که برای معالجه یک مریض باید عوامل بیماری زا چون میکروب‌ها رو از بین برد، برای معالجه مرض خطرناک غیبت هم باید عوامل و انگیزه‌های اون آوردم رو نابود کرد. (حسد، کینه، غضب...)
3- گاهی برای خنداندن دوستان، بدگویی شخصی را می‌کنیم. در این موقع باید فکر کنیم که آیا خنده دوستان اهمیت دارد یا رضایت و خشم خدا؟ بنده‌ای که به خاطر رضایت مخلوق سخط خدا را به وجود آورد، دین ندارد.
4- در آثار سوء غیبت، در مطلب غیبت - بخش ششم- آوردم که خوردن حسنات یکی از آثار غیبت است و باعث می‌شود روز قیامت در بازار محشر هیچ کالایی برای عرضه نداشته باشیم و با توجه به روایت پیامبر در روز محشر چون مفلس وارد می‌شویم.
5- به یاد آوریم در روز قیامت وقتی برادر دینی ما که ظاهراً در این دنیا با او اظهار دوستی می‌کردیم و پشت سرش غیبتش را می‌گفتیم، جلوی ما را بگیرد. چه حالی به ما دست می‌دهد و چگونه عرق شرم و خجالت روی پیشانی ما نقش می‌بندد.
یادمان باشد که فردای قیامت خود زبان به اذن خدا به نطق در میاد و می‌گوید تو به وسیله من غیبت فلانی را کردی.
6- تفکر کنیم که چه مقدار از عمر گرانبهای خود را صرف پرداختن به عیوب دیگران می‌کنیم که اگر این مقدار را صرف بر طرف کردن عیب‌های خود کنیم، خویشتن را اصلاح کرده‌ایم.
باشگاه کاربران تبیان : دوستان خوب تبیانی امیدوارم ایام عید به همگی خوش گذشته باشد و درس‌های قبلی در مورد غیبت رو هم عمل کرده باشید. بیایید تعریف کنید در حالت‌های مختلف مواجهه با غیبت چطور برخورد کردید؟
