حوادث ژاپن از نگاه قرآن

(قسمت پایانی- کشف راز)

با مقدمه ای که در قسمت قبل بیان کردیم اینک با نگاهی قرآنی به سراغ کشف «راز ویرانی ژاپن» می رویم و تلاش می کنیم معماهایی از آن را حل کنیم.

همانگونه که در قسمت قبل بیان شد دو چیز مانع قهر خدا و نزول رحمت الهی است ایمان و عمل صالح. (96-98/اعراف) بله؛ پیشرفت علمی و صنعتی از چیزهای بسیار خوب مهم و لازم است اما نباید فراموش کرد که این چیزها مانع قهر خدا نمی شود؛ اما اینها غرق در نعمتهای خدادادی شدند و او را فراموش کردند و ندانستند «فَما أَغْنى‏ عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ » آنچه ساختند و پرداختند نمی تواند آنها را از عذاب الهی حفظ کند.

ایمان در ژاپن

در این عصر ارتباطات و تکنولوژی که خود طلایه دار آن هستند دیگر این توجیه پذیرفته نیست که ندانستند و نشنیدند و بی خبر ماندند. بیش از سی سال است که ندای اسلام و معارف آن به گوش جهانیان می رسد دیگر چه توجیهی برای ژاپن می ماند که هنوز اکثر آنها یا بت پرستند و بر آن سجده می کنند (با نامهایی مثل بودیسم و ...) یا رسما لائیک هستند و بی خدا. این در عرصه ایمان.

عمل در ژاپن

عملی را قرآن عمل صالح می داند که بر اساس شریعت برحق همان عصر باشد که امروز اسلام است. در عرصه عمل هم حداقل این است که نه اینها حمایتی دارند و نه محکومیتی.

بی تفاوت بودن در برابر ظلم آشکار و حتی حمایت از متجاوزان به حقوق مسلم عده زیادی از خداباوران کم گناهی نیست. هر جا که نامه و قطعنامه ای علیه استقلال و ارزشهای ایران اسلامی نوشتند یکی از امضاء کنندگان، همین ژاپن بود که هنگام قرارداد فروش تولیداتش لبخندش را به ما تقدیم می کرد و هنگام پیشنویس های استکباری، زهرش را به کام ما می ریخت و در قطعنامه های ضد اسلامی و ایرانی چنان دست دشمنان ما را می فشرد که انگار نه انگار ما هم حق حیات داریم و باید پیشرفت کنیم.

در همین یکی دو ماهی هم که دنیا شاهد کشتار بی رحمانه مظلومان در کشورهای اسلامی است؛ بی گناهانی که جرمشان الله اکبر است و لااله الا الله؛ این ژاپنی ها؛ چه حکومتشان و چه مردمشان حتی به خود زحمت یک محکومیت زبانی هم ندادند؛ از آمریکایی که خود یک پای این جنایات است صدا در آمد و از اینها صدایی در نیامد. این کم جرم و جنایت است؟ اینها نمی تواند سبب شود که مردمی با آن اعتقاد و رفتار، زمان فرصتشان به سر آید و در قهر خدا گرفتار شوند؟

یادمان باشد «کسی که قارونی با خدا و بندگانش رفتار کند خدا هم قارونی با او برخورد می کند.»

آنچه رخ داد هشداری است برای هر فرد و جامعه ای که «ایمان» را نادیده گرفت و عمل صالح را ترک کرد. قانون خدا در مورد چنین افرادی این است که ابتدا به آنان مهلت می دهد بعد آنها را غرق در پول و پیشرفت می کند (که این نشانه وقوع عذاب است) و در نهایت عذاب می آید.(92-95/اعراف)

سوال: اگر اینطور است چرا سایر مردم یا کشورهایی که مانند ژاپن هستند و عمل می کنند گرفتار عذاب نمی شوند؟

جواب: قانون خدا دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد. اگر تمام شرایط وقوع عذاب که تنها بخشی از آن با آیات و روایات بر ما روشن است محقق عذاب خدا قطعی خواهد بود. خداوند متعال در مورد کسانی که چنین پرسشی داشتند فرمود: «وَ یَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذابِ » آنها با عجله از تو تقاضاى عذاب مى‏كنند و مى‏گویند اگر راست مى‏گویى پس چرا مجازات الهى دامان ما را نمى‏گیرد؟! در پاسخ به آنها بگو زیاد عجله نكنید؛ «وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ »؛ خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد كرد.(47/حج)

مردم چه گناهی کرده بودند؟

در اینجا سه نکته را باید متذکر شد:

نکته اول: مؤمن عذاب نمی شود

در قرآن کریم هر کجا که سخن ار نزول عذاب است این جمله هست که ما مومنین را از آن عذاب نجات دادیم به عنوان مثال قوم ثمود هدایتهای الهی را نادیده گرفتند و بر عقیده باطلشان پافشاری کردند نتیجه این شد که خداوند قهار با عذاب خوار کننده آنها را به خاک سیاه نشاند و بساطشان را جمع کرد؛ اما در این بین حساب مومنان و اهل تقوا را جدا کرده و آنها را نجات داد « وَ نجََّیْنَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ كاَنُواْ یَتَّقُون‏»(18/فصلت) و آیاتی مانند 58،66،94 سوره هود علیه السلام.

شتری که معجزه حضرت صالح علیه السلام بود را یک نفر کشت و به معصیتی بزرگ دست زد؛ اما خدا همه آن قوم (مگر مؤمنان) را گرفتار عذاب کرد و فرمود: «فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّئهَا» در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهی که مرتکب شدند عذاب سختى بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاك یكسان و برابر ساخت‏ با اینکه یک نفر آن شتر را کشت(14/شمس) امیرالمومنین علیه السلام در توضیح این آیه نکته ای فرمودند که پرده از راز معماهای اینگونه برمی دارد.

حضرت در خطبه 201 نهج البلاغه می فرمایند: «إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا فَقَالَ سُبْحَانَهُ فَعَقَرُوها» شتر حضرت صالح (پیغمبر قوم ثمود) را یك نفر كشت، ولی خداوند همه آنها را عذاب کرد زیرا همه آنها به كشتن شتر راضى بودند. به همین علت خداوند سبحان کشتن شتر را به همه آنها نسبت داد و فرمود: « فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِینَ» (157/ شعراء) یعنى قوم ثمود ناقه را كشتند و در بامداد چون آثار عذابى كه حضرت صالح به ایشان خبر داده بود مشاهده نمودند، پشیمان شدند که این پشیمانی بعد از آمدن عذاب دیگر سودی به حال آنان نداشت. زیرا ایمان در این حالت ایمان از روی اضطرار و ترس است در حالی که ایمان مقبول و مؤثر ایمانی است که با اختیار و بدون اجبار و ترس باشد.

عذاب قوم ثمود به این صورت بود كه زمین زیر پایشان صداى مهیبى كرد مانند صدا كردن گاو آهنی كه زمین نرمى را مى‏شكافد در نتیجه این زلزله مهیب و رانش عجیب همگى به زیر زمین فرو رفتند.

نکته سوم: عذاب الهی، آخرین مرحله است

قرآن کریم می فرماید ما ابتدا راه حق و کار درست را نشان می دهیم « قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ »(256/بقره) بعد که گوش نکرده و بی محلی کردند (100-101/بقره) ما مهلت می دهیم تا شاید با توبه و پشیمانی به راه برگشتند(17/طارق) اگر باز هم اعتنا نکردند قدری آنها را به سختی گرفتار می کنیم تا شاید به خود آمده و یا الله بگویند (94/اعراف) اگر بعد از این همه فرصت، باز همچنان بر کفر و تباهی و مظلوم کشی شان پافشاری کردند به شکل ناگهانی عذاب را دامنگیر آنان می کنیم به گونه ای که غافلگیر شده و نتوانند کوچکترین مقاومتی کنند. « فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ » (95/اعراف)

و در نهایت اگر گفته شود «همه که اینطور نبودند» جواب روشن است: «همه هم گرفتار عذاب نشدند.»

البته در نهایت باید بگوییم که این دلائل را از آیات نورانی قرآن گرفته ایم. اما این به این معنا نیست که حتما و قطعا به این دلائل زلزله ژاپن پیش آمده است. ممکن است دلائل دیگری باشد که ما متوجه آنها نشده باشیم .

امید پیشگر

بخش قرآن تبیان

پی نوشت:

دین و ایمان در ژاپن

براساس آمارهای گوناگون بسیاری از ژاپنی ها در درون ملحد هستند.

بیشتر ژاپنی ها دین را سنت ملی یا رسومات و میراث سنتی دانسته و به معنای معنوی دین توجهی ندارند.

مردمی که به شین تو، آیین بودا و آیین هندو اعتقاد دارند معتقد به خدایان متعدد یا اهل شرک نامیده می شوند

مردم معاصر ژاپن عموما دین را چیزی «که افراد ضعیف به دلیل احساس عدم تعادل به آن باور دارند» می شناسند.

http://jp-ir.com/news.php?extend.81.9