پوست موز
تنها استفادهای که اغلب ما از پوست موز سراغ داریم به فیلمهای کمدی و زمینخوردن بازیگران مربوط میشود؛ اما محققان نشان دادهاند، پوست این میوه درون آب به تصفیهکنندهای تبدیل میشود که از تمامی تصفیهکنندههای شیمیایی شناخته شده، به مراتب مؤثرتر و کمخطرتر است.
فلزاتی مانند سرب و مس معمولا از بخشهای صنعتی و کشاورزی وارد آب میشوند و برای سلامتی انسان و دیگر جانداران بسیار خطرناک هستند. عوارض اینگونه مواد تا جایی است که میتواند باعث به وجود آمدن بیماریهایی نظیر آسیبهای ریوی و اثر مخرب بر مغز و سیستم عصبی در انسان شود .
محققان اعتقاد دارند که استفاده از روش پوست موز برای تصفیه آب یک روش بسیار به صرفه و کم هزینه است و علاوه بر آن تا ۱۱ بار هم می توان از آن استفاده کرد.
گوستاو کاسترو، محقق مؤسسه علوم زیستی Botucatu در برزیل و یکی از اعضای این تحقیق میگوید: «به نظر میرسد استفاده از پوست موز، راه حل مؤثر و بیخطری باشد.»
او و همکارانش برای انجام این مطالعه پوست موز را خشک و خرد کردهاند و آنرا درون محفظههایی از آب با تراکم بالای فلزات سنگین ریختهاند. روش دیگری نیز بهکارگرفتهشده که تهیه فیلتر از این پوستهای خشک شده و عبور جریان آب از میان آن بوده است.
جالبست بدانید هر دو روش موفقیتآمیز بودهاند و پوست موز توانسته بهتر از تصفیهکنندههای شیمیایی فلزات سنگین را از آب جدا کند و در خود نگهدارد.
پژوهشهای پیشین نیز اثر مثبت استفاده از بقایای گیاهی را در تصفیه آب نشان میدهند، در این پژوهشها ترکیبات گیاهی دیگری مانند تفاله سیب و نیشکر، فیبر نارگیل و پوسته بادامزمینی مورد استفاده قرار گرفته که هر یک به خوبی
می توانستهاند آب را از سموم متعددی پاکسازی کنند.
کاسترو استفاده از پوست موز در خانهها برای تصفیه آب را توصیه نمیکند. او میگوید، مقدار فلزات سنگین موجود در آب شرب اغلب ناچیز است و یک فرد عادی به ابزارهای مورد نیاز برای تخمین میزان کاهش آن توسط پوست موز دسترسی ندارد. پیشنهاد او و همکارانش تهیه فیلترهای صنعتی از این ماده برای حذف مقادیر بالای فلزات سنگین موجود در پسابهای صنعتی است.
فرآوری: رحیمه زرگر
گروه کودک و نوجوان تبیان
منابع:آفتاب،همشهری آنلاین،جام جم آنلاین،خبر آنلاین
