جهان را شاعران می چرخانند

ضیاء‌الدین ترابی را به عنوان شاعر، منتقد و مترجم، بسیاری از علاقه‌مندان به ادبیات می‌شناسند؛ او سال گذشته موفق شد با کتاب «رویا روی رویا» بعد از مدت‌ها به عنوان برگزیده نماینده شاعران در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ‌ایران باشد ، همان جایزه‌ای که امسال هم مجددا در حوزه ادبیات هیچ نویسنده و شاعری را شایسته عنوان برگزیده ندانست.

ترابی پس از گرفتن این جایزه به سفری طولانی رفت، سفری آن سوی مرزها و قاره‌ها، اما بتازگی به ایران بازگشته است.

وی در سال 1322 در شهر زنجان چشم به جهان گشوده و هجده سال ابتدای عمر خویش را نیز در آن شهر گذرانده و سپس به تهران سفر کرده است. وی دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه اصفهان و کارشناسی ارشد زبان‌شناسی از دانشگاه تهران است. او فعالیتهای ادبی خود را به‌طور رسمی از سن 23 سالگی، هم‌زمان با ورود به دانشگاه، با چاپ شعر، داستان و ترجمه‌هایش در مطبوعات آغاز کرده و اولین مجموعه شعر خود را نیز با عنوان اضطراب در کعب دیواره‌های شیشه‌ای در سال 1349 به چاپ رسانده است.

او علاوه بر عضویت در شورای شعر و موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد با نشریات گوناگون حوزه هنری مانند جنگ سوره، ادبیات داستانی و فصلنامه شعر و دیگر مطبوعات و نشریات نیز همکاری دارد. او تاکنون جایزه دوم مسابقات شعر نیما یوشیج، جایزه داستان جنگ در سالهای 71 و 72 و جایزه دوم شعر دفاع مقدس در سال 82 را به خود اختصاص داده و کتاب سرخ از پرنده و پرواز او نیز مورد تقدیر انجمن قلم ایران قرار گرفته است.

و از دیگر آثارش به کتاب‌های «شکوه قایق» (نقد شعر)، «چهارپاره و چهارپاره‌سرایان»، ترجمه‌ی «یکصد شعر از یکصد شاعر معاصر جهان»، «باغ گیلاس» (شعر معاصر چین)، «طبل‌های غران» (شعر مقاومت آفریقا)، «راین و زنجیر» (شعر مقاومت اروپا)، «آه ای دریا» (شعر مقاومت آسیا و اقیانوسیه)، «چقدر خسته»، «چقدر زخم» (شعر مقاومت آمریکا) و تحقیق و نگارش: «گوهر عشق» (مجموعه‌ی غدیریه‌ها) و «سبزتر از جنگل» (مرگ در شعر پایداری ملل جهان) می‌توان اشاره کرد.

2شعر تازه از او را می‌توان سوغات این سفر یک‌ساله دانست که امروز با هم می‌خوانیم.

شاعران

از ساعت یک صبح / تا ساعت پنج عصر

جهان را شاعران می‌چرخانند

نمی‌چرخند، می‌چرخانند.

حالا تو هی بگو:

من قدم بلند است / هیکل‌ام درشت است

زورم زیاد است

و نعره‌ای اگر بکشم

شیر در جنگل می‌لرزد

پلنگ در کوه و

نهنگ در دریا.

شیر‌ها همیشه شیراند / پلنگ‌ها همیشه پلنگ و

نهنگ‌ها همیشه نهنگ

فقط این انسان است اما

که گاهی شاعر می‌شود

و جهان را می‌چرخاند

از ساعت یک صبح/ تا ساعت پنج عصر.

هوا

در شمال پلنگ‌هایی هستند که در جنوب پیدا نمی‌شوند

و در جنوب نهنگ‌هایی.

خرچنگ‌ها اما همه جا پیدا می‌شوند

شمال

شرق            غرب

جنوب

درست مثل همین‌هایی که راه افتاده‌اند اینجا

و مشت‌هایشان را به هوا حواله می‌دهند و

نمی‌دانند

از همین هواست که باران می‌بارد

سیل راه می‌افتد

همه جا را ویران می‌کند و

همه چیز را در

شمال

شرق             غرب

جنوب

حتی لانه خرچنگ‌ها را.

فرآوری: مهسا رضایی

بخش ادبیات تبیان

منابع: جام جم آنلاین، سوره مهر، خبرگزاری دانشجویان ایران