حتما رعايت کنيد (2)

در مقاله گذشته به چند نکته مهم به صورت خلاصه اشاره کرديم. اگر مقاله پيشين را نخوانده‌ايد مي‌توانيد اينجا ببينيد. در اين نوشتار به ادامه نکات گذشته خواهيم پرداخت.

7- معتقد بودن به كلام

- سخنراني كه به سخنان خود ايمان نداشته باشد نمي تواند با ريا كاري ، فكري ، حرفي و سخني را به ديگران بقبولاند. شگفتا كه مخاطبان خيلي زود اين نكته را در لحن و كلام سخنران كشف مي كنند و در مي يابند. [اين نکته جايي اهميت بيشتري پيدا مي‌کند که سخنران درباره مطالب مذهبي و اعتقادي و ماورائي سخن بگويد]

8- فصاحت و بلاغت

به طور خلاصه منظور از فصاحت ، رواني و قابل فهم و درك بودن كلام و بلاغت ، خوش آهنگي و گرم و مطبوع بودن كلام است. [اين دو نکته مي‌تواند به شيوايي کلام شما و فهم بيشتر و بهتر مخاطبين کمک شاياني کند]

9- تسلط بر كلام

كساني كه در سخنراني به طور دايم ، دنبال جمله و كلمه اي مي گردند و رشته سخن از دستشان در مي رود بر كلام خود مسلط نيستند.

[پس براي حل اين مشکل قبل از سخنراني، خوب مطالعه کرده و مطلب را چند بار بخوانيد که مسلط شويد]

10- پرهيز از بريده گويي

اِ اِ كردن و مِن و مِن كردن بيان را زشت مي كند . در ضمن بايد دانست كه حروف فارسي با صدا وبي صدا است . با صدا مثل آ ،اي، اُ ،اَ ، اِ ، او ،بي صدا مثل ب ، پ ، ث ‌، ق ، كلمه هايي مانند«‌يا »‌و «‌مو» كشش بيشتري دارد تا «‌سر » و «‌پل» بعضي كلمه ها كشش زيادتري دارند مانند «آزرم» « سيمرغ» و «‌درود»‌سخنران بايد با تمرين به اندازه كشش هجاها واقف باشد و تناسب آنها را رعايت كند.

11- خونسردي و تعديل رفتار

به طور كلي حالت طبيعي و عادي بهترين وضعيت براي ايراد سخنراني است . پرحرارت تر نشان دادن خود و حركات زياد دست و سر ، سخنراني را مصنوعي جلوه مي دهد و نازيبا مي سازد. بديهي است گاهي ايجاد شور انگيزي براي هدف هاي مشخصي مثل جنگ و دفاع ايجاب مي كند كه مطلب و سخن با حرارت بيشتري ادا شود.

12- پرهيز از تقليد

بعضي چون از نحوه سخنراني ديگري خوششان مي آيد در سخنراني خود از او تقليد مي كنند . اين عمل بي خردانه است و رشته سخن سرايي رااز دست سخنران خارج و كل برنامه سخنراني را خدشه دار مي سازد.

13- رعايت مكث هاي به موقع

بيان سلسله وار و بدون وقفه مطالب خسته كننده است هم براي سخنران و هم براي شنونده . لذا براي گيرايي نطق و همچنين كمك به تنفس رعايت مكث هاي كوتاه و به موقع ضرورت دارد.

14- تناسب صدا

كوتاهي و بلندي صداي سخنران و به طور كلي ميزان صداي او نيز بايد با اوضاع و احوال مجلس از جهات مخالف متناسب باشد.

15- باز بودن مجاري صدا

قبل از سخنراني نوشيدن جرعه اي آب ولرم و در دسترس بودن ليوان آب بر روي ميز خطابه واستفاده از گلو و حنجره را بز و صاف و هموار مي سازد.

16- انتقال احساس به شنوندگان

سخنران ماهر و مجرب با رعايت جميع جهات و انجام حركات موزون و موقع شناسي بايد بتواند علايق و احساسات خود را به شنوندگان منتقل كند.

منبع:

برگرفته از وبلاگ amolvast.blogfa.com با اضافات.

تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان