احمق ترین دایناسور جهان
احمق ترین دایناسور جهان کدام است؟
استگوزاروس کوچک ترین مغز را در بین تمام دایناسورها داشته است. اندازه مغز این حیوان فقط 3 سانتی متر و وزن آن فقط 75 گرم بود که برابر با یک گردوی کوچک است. اگرچه در صورتی که شما اندازه مغز را با اندازه بدن مقایسه کنید، آن گاه احتمالا پلاتوزاوروس لقب یکی از احمق ترین دایناسورهای جهان را به خود اختصاص خواهد داد.
استگوزاروس، 17 ورقه استخوانی داشت که به درون پشتش فرورفته بودند. آرایش این ورقه ها تا سال 1992 نامعلوم بود تا اینکه در سال 1992، نمونه ای از فسیل استگوزاروس در کلرادو کشف شد(کارپنتر و همکاران)- ورقه ها در دو ردیف و در امتداد پشت و دم استگوسراس قرار گرفته بودند و صف آرایی و قرار گیری آنها متناوب و یک در میان بود.
عملکرد و نقش این ورقه ها نامعلوم است. ورقه ها از استخوانهایی ساخته شده بودند که سخت نبوده و دارای تونلهای لوله مانندی بود. ارتفاع بزرگترین ورقه مثلثی حدود 5/2 فوت(76سانتیمتر)بود.احتمالا این ورقه ها با رگهای خونی تغذیه می شدند و نشان می دهد که احتمالا این ورقه ها برای تنظیم دمای بدن دایناسور به کار می رفته اند. احتمالا این ورقه ها برای دفاع و حفاظت یا جفت گیری هم به کار می رفته است.
به علاوه در انتهای دم انعطاف پذیر استگوزاروس نیز خارهایی وجود داشت(این خارها تاگومایزر نامیده می شدند، آنها از روی کارتون گری لارسون این نام را به آنها داده اند که در این کارتون مرد غارنشینی توضیح می دهد که انتهای دم استگوزاروس، تاگومایزر نامیده می شود). طول این خارها بیش از 4فوت بود و برای دفاع و حفاظت در مقابل درندگان به کار می رفتند. این خارها به دو طرف دم نوک تیز می شدند. تعداد خارهای دم در گونه های مختلف استگوزاروس، متفاوت بود. استیگوزاروس اونگولاتیس 8 خار و استگوزاروس استنوپس 4 خار داشتند. بعضی از استگوزاروسهای اولیه روی شانه هم خار داشتند.
برای حفاظت بیشتر، بر روی پوست گردن، لگن(رانها) و احتمالا روی دو طرف بدن بعضی گونه های استگوزاروس، سپری زره ای وجود داشت. سپر استخوانی آنها، در سال 1992، توسط کارپنتر کشف شد.
پاهای عقبی استگوزاروس بلندتر و راست تراز پاهای جلویی اش بودند که به دو طرف و به سمت خارج پهن می شد. پاهای جلویی، پنج انگشت کوتاه و عریض داشتند که نوک آنها کوتاه و سم مانند بود. پاهای عقبی سه انگشت کوتاه و عریض داشتند.
بلندترین دایناسور جهان کدام است؟
بلندترین دایناسورها گروه براکیوزارید بودند. پاهای جلویی این دایناسورها بلندتر از پاهای عقبی آن ها بود که باعث می شد آن ها ظاهری شبیه به زرافه ها داشته باشند. این فیزیک بدنی به همراه گردن بسیار بلند به آنها این امکان را می داد تا از بلندترین درختان آن دوران تغذیه کنند. مشهورترین گروه شناخته شده از این دایناسورها 13 متر قد داشت. ساروپوزیدو بسیار غول پیکر بود و احتمالا تا 18.5 متر قد می کشید.
آیا مارها گوش دارند؟
مارها گوش هایی قابل دیدن ندارند، و بنابراین به طریقه ای مانند ما صداها را نمی شنوند.
اما اصلا درست نیست که بگوییم مارها کر هستند. آنها زائده هایی برای شنوایی درون سرشان دارند، و این اجزا به استخوان های فک آنها متصل است، بنابراین آنها ارتعاشات را به خوبی حس می کنند و ممکن است صداهای کم فرکانس منتقل شونده از طریق هوا را هم بشنوند.
صدای هیسی که مارها از خود بیرون می دهند، صرفاً برای هشدار دادن به حیوانات دیگر است، زیرا احتمالاً مارها از صدا برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر استفاده نمی کنند.
فرآوری:نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان
منبع:
آفتاب،یک دوست
مطالب مرتبط:
