جای خالی لذت در سفرهای ما

تصور شما از «سفر كم شتاب» چیست؟ این که یک مرخصی یک ماهه بگیرید و نرم نرمک دور کشور را بگردید یا این که به جای بلیط هواپیما، یک دوچرخه سفری بگیرید و راهی کوه و کمر شوید؟

تصور شما هر کدام از این ها که باشد فرقی نمی کند. در عصر فست فودها سفر کم شتاب جدیدترین جریان روز در صنعت گردشگری است که مبنای آن «سفر برای سفر» است. حالا با هر شکل و شمایلی که شما تمایل داشته باشید.

به طور کلی «جریان‌های كم شتاب» یك تحول فرهنگی و ایده‌ای كاملا جدید جهانی در برابر سرعت زندگی مدرن است كه تعریف آن كاستن از شتاب در تمام فعالیت‌های زندگی از جمله سفر و گردشگری است. تا جایی که در سال 2005 «موسسه بین المللی زیاد كار نكنیم» بر همین اساس شکل گرفت و با راه اندازی سایتی به نام slowdownnow سعی کرد از طریق در آمیختن هنر و شوخی با كار، راهنمایی برای كاهش سرعت در كار و زندگی باشد.  بعد از آن بود که مبارزه با فست فود آغاز شد و کم کم تلاش شد تا اسلو فود جایگزین آن شود.

کمی بعد کم شتابی به دنیای توریسم هم رسید تا با جا اندازی مفاهیمی مثل «slow travel» و «slow shopping» سرعت سرسام آور زندگی امروز از دنیای گردشگری دور شود.

طرفدران سفرهای كم شتاب در مباحث خود همگی متفق القولند كه لذت سفر اغلب با سرعت و شوق بیش از حد به رسیدن به مقصد از دست می رود. درحالی كه در سفر كم شتاب این لذت دوباره به مسافر باز می گردد. درواقع سفر كم شتاب حالتی ذهنی و روانی است كه به مسافر امكان و فرصت می دهد تا بیش از پیش با جماعت های محلی و متفاوت در مسیر سفر خود درگیر و مرتبط شود و از نزدیك با آنان و مسائل و شرایط آن ها در آمیزد و زندگی واقعی آن ها را تجربه كند.

گردشگری كم شتاب در واقع به معنی تشویق و حمایت از میل قلبی گردشگر به لذت بردن و زندگی در میان سكنه محلی و مردمان ساكن در مناطق مختلف است به جای این كه صرفا با پیروی از كتاب های راهنمای گردشگری از نقاط و آثار خاصی در مناطق مختلف دیدار كند.

با این نگرش سفر كم شتاب با برخی ارزش های مطرح در اكوتوریسم مشاركت و همسانی دارد. سفر كم شتاب یا توریسم كم شتاب در واقع با این نگرش عموما از سبك های رایج در سفرهای طرفدار محیط زیست با عوارض كم بر طبیعت و حتی گسترش ایده اجتناب از پرواز و حمل و نقل هوایی حمایت می كند.

بنابراین شاید بد نباشد این بار که چمدان سفر نوروزی تان را بستید، به جای آن که نگران بارهای زیاد و کمبود جا باشید، به بازارهای محلی شهری فکر کنید که می توانند مایحتاج سفرتان را بدون کوچکترین زحمتی تامین کنند و چمدان شما را سبک تر. به جای آن که از جاده خسته شوید و پایتان را بیشتر روی پدال گاز فشار دهید، به جاذبه های ناشناخته ای فکر کنید که پشت کوه ها و دشت های مسیر پنهان شده اند و کمتر کسی سراغی از آنها گرفته است.

حتی به جای آنکه نگران کنسروهایی باشید که باید برای غذای بین راهتان تهیه کنید، سراغ اجاق سفری قدیمی تان بروید و تهیه مواد غذایی تازه را به مغازه های شهرهای بین راه موکول کنید. باور کنید سفر، اداره نیست که مجبور باشید سر ساعت مشخصی کارت ورود و خروج بزنید! حتی اگر «گوتورم فلوستاد»، محقق فلسفه بگوید: «نرخ تغییر در جهان رو به افزایش است اگر شما می خواهید دوام بیاورید بهتر است برسرعت خود بیفزایید.»

الهام مرادی

بخش گردشگری تبیان

برگرفته از: توریسم ایران، خبرگزاری میراث فرهنگی