غلامحسین امیرخانی:
چرا باور نمی‌كنیم كه هیچ پدیده، تبلیغات و دعوتی
نمی‌تواند جای هنر را بگیرد!؟
غلامحسین امیرخانی معتقد است: هیچ پدیده، تبلیغات و دعوتی نمی‌تواند جای هنر را بگیرد؛ ما از طریق بزرگان دنیا و انواع سبك‌ها و طریقت‌ها این نكته را خوانده و شنیده‌ایم؛ اما حالا چرا باور نمی‌كنیم و آنجا كه وقت تصمیم‌گیری است و ضرورت ایجاب می‌كند كه سهم شایسته‌ای برای امر بسیار مهم هنر و فرهنگ تخصیص دهیم، آن نگاه جدی و باورمند كمتر ملاحظه می‌شود و می‌بینیم، با توجه به نقش سختی كه برای مساله هنر در بودجه‌بندی كلان كشور تعیین می‌شود، هنوز آن نقش حاشیه‌ای و نگاه تفننی به این مساله‌ی فوق‌العاده ارزشمند كه اصلی‌ترین بخش زندگی جامعه انسانی است شده و یك امر فرعی و فانتزی تلقی می‌شود؟
استاد خوشنویس و رییس انجمن خوشنویسان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علاوه بر این سخنان پرحرارت، گفت كه نقش مربی‌گری و تربیت‌كننده بودن هنر به‌طور غیرمستقیم و بااشتیاق است؛ كسی كه می‌خواهد از آن پدیده‌ی ارزشمند بهره‌مند شود، آثار بسیار موثر خود را در جامعه به‌وجود می‌آورد.
وی عامل شوق‌برانگیز را همان زیبایی، جمال و جاذبه‌ای دانست كه در هنر همیشه وجود داشته و تاثیر عمیق آن در شخصیت انسان به گونه‌ای است كه این ارتقای بینش و وسعت نظر همراه با مطالعه مسائل هنری و برخورداری از این آذوقه‌ی معنوی، رشد و آثار خود را در انسان به‌وجود می‌آورد.
عضو شورای عالی خانه‌ی هنرمندان ایران تصریح كرد كه با استخراج در تاریخ فرهنگ كشور خود در هر زمینه‌ای، به این نتیجه خواهیم رسید آن فرد اثرگذار و آبرومند كه برای تاریخ ما نقش و جایگاهی در دنیا تعریف كرده، به‌طور حتم برخورداری قابل ملاحظه‌ای از مساله هنر داشته است و شخصیتش با توجه به این بخش شكوهمند و با ارزش، توانسته جذابیت پیدا كند.
به‌گمان این هنرمند خوشنویس، كلام و هرگونه نمونه و اثری كه از انسان متفكر و با ذوق و اندیشه ساطع شده، به هنر آمیخته بوده است. در غیر این صورت، مطلب عاری از هنر كه مقداری جدی است، حتا اگر مطلب ارزشمندی باشد، در میان جامعه و جوانان رقبت ایجاد نمی‌كند.
این نكته تجربه‌ای است كه سال‌ها فعالیت و آموزش پی‌گیر هنری امیرخانی را به آن واقف كرده است و اذعان دارد كه این معنا را به‌واقع تجربه كرده و انتظار می‌رود كه مسوولان فرهنگ و هنر به‌طور جدی در برنامه‌های كشور ما نقش موثر خود را ایفا كنند.
