خودپرداز بانک ها همچنان مشتریان را سرگردان می‌كنند
خبرگزاری دانشجویان ایران
باید بابت بدهی خود مبلغ 120 هزار تومان پرداخت می‌كرد، خیالش راحت بود كه كارت بانك دارد و می‌تواند از طریق آن مبلغ مورد نظر خود را از دستگاه خودپرداز دریافت كند، همان روز باران تندی می‌بارید، ترافیك سنگینی در خیابان‌ها بود اما این ترافیك ارتباطی با دستگاه‌های خودپرداز نداشت پس پاسخ این سوال خود را كه چرا پنج دستگا‌هی كه امتحان كرده جواب منفی به او می‌دهد، نمی‌یافت! برخلاف تصورش و مطالبی كه از طریق آگهی‌های رسانه‌ای بدست آورده بود فكر می‌كرد كه مشكلی برایش رخ ندهد اما ماجرا برعكس شد.
از این قبیل مشكلات بارها و بارها برای مردم كه به تصور خودشان دیگر لزومی برای ایستادن در صفوف حساب جاری یا پس‌انداز وجود ندارد و می‌توانند حداقل نیاز 200 هزار تومانی خود را روزانه از طریق خودپرداز رفع كنند، ایجاد شده است. نزدیك به 60 درصد مراجعه‌كنندگان به این دستگاه‌ها بدون اینكه پاسخی از دستگاه‌ها دریافت كنند به سراغ باجه رفته و در همان صفوف می‌ایستند، حتی برخی از مشتریان مطرح می‌كنند كه ترجیح می‌دهند داخل صف‌های طولانی بایستند تا اینكه از "این دستگاه به آن دستگاه فرجی" شود!
حتی یكی می‌گفت وقتی شش دستگاه را امتحان كردم اما نتوانستم پولی برداشت كنم به این فكر افتادم كه مشتی به صفحه آن وارد كنم بلكه به این ترتیب حرف من را بشنوند و مثل تلفن سكه‌ای‌های قدیم دست‌كم چند ریال از آن بیرون بیاید.
هرچند داشتن كارت‌بانك باید به مشتری اطمینان خاطر دهد تا هرگاه لازم داشته باشد بتواند به پول مورد نظر دسترسی پیدا كند، اما این روزها كمتر خودپردازی وجود دارد كه صفی روبه‌روی آن تشكیل نشده باشد و مشتریان از وضع موجود راضی باشند.
یكی از مشكلات این دستگاه‌ها نپذیرفتن كارت پرداخت‌های دیگر بانك‌هاست در حالی كه روی دستگاه برچسب اتصال به شبكه شتاب نصب شده است و طبق روال این شبكه باید به همه كارت‌های پرداخت سایر بانك‌ها پاسخ داده شود اما باز هم دیده می‌شود كه در ارائه خدمات اختلال‌هایی وجود دارد.
مسوولان بانك‌ها در این زمینه معتقدند كه نباید این قدر "منفی‌باف" بود و باید به نكته‌های مثبت این تكنولوژی اشاره كرد اما مردم در پاسخ به آنها می‌گویند كه این چه تكنولوژی است كه باید برای خدمت گرفتن از آن مرارت كشید.
مسوولان بانكی با تبلیغات زیاد مشتریان را دعوت می‌كنند كه كارت بانك بخرند اما زمینه راحتی مشتریان را مهیا نمی‌سازند و در این مورد تعداد زیادی از مشتریان از داشتن كارت بانك اظهار نارضایتی كرده و می‌گویند همواره برای برداشت پول از خودپردازها نگران‌اند و انتظار اشكشان را درمی‌آورد!
در حال حاضر چهار هزار دستگاه خودپرداز (ATM) و 50 هزار دستگاه پایانه فروش (POS) در سیستم بانكی كشور مشغول خدمات رسانی الكترونیكی به مردم هستند.
در حالی كه نسبت استاندارد كارت پرداخت به دستگاه خودپرداز برای خدمات رسانی مطلوب حدود دو هزار عدد است، هم‌اكنون در مقابل چهار هزار دستگاه خودپرداز 12 میلیون كارت از سوی سیستم بانكی كشور صادر شده است، یعنی به ازاء هر خودپرداز سه هزار كارت وجود دارد، پس این میزان نارضایتی عادی به نظرمی‌رسد.
به اعتقاد كارشناسان اگر نسبت كارت پرداخت به دستگاه خودپرداز (ATM) بین دو هزار تا 2500 باشد منطقه معقول بانكداری الكترونیكی است كه با عبور از آن اوضاع نامطلوب و بی‌كیفیت توصیف می‌شود. به نظر می‌رسد آمارهای موجود از استاندارد نبودن این خدمت بانكی در ایران حكایت می‌كنند.
یكی از دلایل بالا بودن این نسبت، این است كه متناسب با افزایش تعداد كارت پرداخت تعداد ATMها افزایش نمی‌یابد، بدین ترتیب بانك‌ها همان گونه كه كارت صادر می‌كنند ATM های خود را نیز باید افزایش دهند، این در حالی است كه اگر قرار باشد تا پایان سال مشكلات خودپردازها كاهش یابد، باید دست‌كم تعدادی ATM به شبكه بانكی اضافه شود اما بر اساس پیش‌بینی‌ها سیستم بانكی تا پایان سال حدود 100 تا 200 دستگاه ATM را اضافه می‌كند. در حال حاضر 400 هزار كارت در ماه صادر می‌شود كه برای این تعداد باید دستگاه‌های خودپرداز زیادی نصب شود.
حال باید دید كه این انتظار اشك درآور، كی به پایان می‌رسد؟ مسوولان سیستم بانكی چه موقع چاره‌ای برای وضعیت نامطلوب دستگاه‌های خودپرداز و بی تعادلی میان آنها و كارت پرداخت‌ها می‌اندیشند؟ شاید تا پایان برنامه چهارم مردم از مسوولان هر روز در مورد بانكداری الكترونیكی بشنوند اما آیا این شنیده‌ها به عمل خواهد رسید؟ آیا شنونده‌ای برای صدای این نارضایتی‌ها وجود دارد؟ آیا "شتاب" با شتاب هرچه بیشتر دنبال خدمت‌رسانی است یا سرگردانی؟
روابط عمومی موسسه تبیان
