عید بدون غیبت

باشگاه کاربران: دوست خوبمون ارمیای نبی مطلبی در مورد صورت‌های غیبت  ثبت کرده بودند و قول داده بودند که ادامه‌اش را هم ثبت می‌کنند.

عید نزدیکه

و حالا ادامه‌ی مبحث غیبت را بخوانید تا این عوامل را از خود دور کنیم تا بتوانیم عید خود را بدون غیبت کردن پشت سر بگذاریم. بعد از عید از همگی می‌پرسم که عید خود را چگونه گذراندید و تک تک شما باید بگویید بدون غیبت!

پس از همین حالا تمرین کنید (تمرین کنیم).

انگیزه‌های غیبت:

۱- غضب

۲- کینه

۳- حسد

۴- استهزا

۵- مزاح: فردی برای اینکه دیگران را بخنداند شروع می‌کند عیب‌های دیگران را بیان کند٬ و به این ترتیب مرتکب غیبت می‌گردد.

۶- فخر و مباهات: فردی می‌خواهد خودش را بالا ببرید و از خودش تعریف کند٬ لذا دیگری را ناقص جلوه می‌دهد.

 ۷- دفاع از خویش: من که دروغ‌گو نیستم مثل خانم فلانی.

۸- موافقت دوستان: بعضی مواقع انسان برای اینکه دل دوستان خود را بدست آورد غیبت می‌کند. مثلاً وارد محفلی می‌شود و می‌بیند مشغول غیبت هستند٬ او هم برای اینکه به دوستانش بگوید من طرفدار شما هستم٬ با آن‌ها موافقت می‌کند و سخنی می‌گوید و از نقاط ضعف غیبت شونده که او می‌داند و دیگران بی اطلاع اند٬ خبر می‌دهد و مرتکب غیبت می‌شود.

۹- ترحم و دلسوزی : از باب ترحم٬ چهره غمناکی به خود می‌گیرد و می‌گوید: بیچاره فلانی! گرفتار مشکلی شده و آبرویش رفته. در اینجا اگر چه ممکن است گوینده واقعاً در حزن و اندوه خود صادق باشد ولی چون عیبی را آشکار کرده٬ مرتکب غیبت شده است.

10- تعجب  : فعلی را از فردی می‌بیند یا درباره او می‌شنود و در نزد عده‌ای دیگر می‌گوید: تعجب کردم از فلانی! او دیگر چرا این فعل زشت را مرتکب شده؟ و با این کار مرتکب غیبت می‌شود.

باشگاه کاربران تبیان – ارسالی از ارمیای نبی