تبیان، دستیار زندگی
مجلس شلوغ شد و نظم به هم خورد. مردم گریختند. آقای فلسفی که نتوانست سخنرانی را به پایان برساند، از منبر پایین آمد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اعدام انقلابی سپهبد رزم آرا

سال 1329ش، از نظر سیاسی در کشور ایران، سال پرحادثه بود. از این رو که در دوره شانزدهم مجلس شورای ملّی، آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی(ره) و دکتر مصدق، از طرف مردم با رأی زیاد به نمایندگی مجلس انتخاب شدند. تا آن وقت، انگلستان بر نفت ایران سلطه داشت و آن را غارت می کرد. شاه و نخست وزیر و وزرای کابینه اش، طرفدار استعمار انگلیس بودند، دکتر مصدق و آیت الله کاشانی و طرفدارانشان می خواستند که نفت از چنگال انگلیس بیرون آید و ملّی اعلام شود؛ لذا در مجلس شورای ملّی سخن از این موضوع، بحث روز بود.

شاه، سپهبد علی رزم آرا را نخست وزیر خود کرده بود و او با کمال قلدری می کوشید دست انگلیس را برای همیشه برای غارت نفت باز گذارد. او با ملی شدن صنعت نفت، مخالفت می کرد. یک روز قبل از اعدامش، در مجلس شورای ملی سخنرانی کرد و با عصبانیت مشت بر روی میز مجلس کوبید و با گستاخی تمام گفت:

«ای اقلیّت! با من مخالفت نکنید، وای اکثریّت! با من راه بیایید. من از هژیر قلدرترم. ایران نمی تواند لوله هنگ (آفتابه گلی) و آفتابه بسازد، چگونه می تواند نفت را ملی و با دولت بزرگ انگلستان بجنگد! اگر شما مخالفت کنید، مجلس را بر سر اقلیّت و وکلا (مصدق و جبهه ملی) و مسجد را بر سر (آیت الله) کاشانی، و فلان را بر سر فلان خراب می کنم.»

فدائیان اسلام به رهبری نوّاب صفوی، طرفدار آیت الله کاشانی(ره) بودند، و به این نتیجه رسیده بودند که سپهبد علی رزم آرا نخست وزیر وقت، که عامل استعمار انگلیس است، باید اعدام انقلابی شود.آیت الله کاشانی(ره) نیز او را مهدور الدّم می دانست.

هنگامی کهآیت الله میرزا محمد فیض(ره) رحلت کرد، آیت الله کاشانی(ره) در همان روز اول رحلت، در تهران و در مدرسه علمیه مروی، به پاس احترام او، مجلس ترحیم گرفت، و در روز دوم رحلت آیت الله فیض(ره) از طرف شاه و دولت اعلام شد که صبح در مسجد شاه به مناسبت رحلت آیت الله فیض که روز چهارشنبه بود. مجلس ترحیم برقرار است.

جمعیت بسیاری در این مجلس شرکت کردند، خطیب توانا حضرت حجة الاسلام آقای محمد تقی فلسفی(ره) بر فراز منبر رفت و مشغول سخنرانی شد، در آن سخنرانی پیرامون «سرمایه های معنوی کشور» سخن گفت و پس از ذکر مطالبی، همین که می خواست این موضوع را با وجود ذی جود آیت الله میرزا محمد فیض(ره) تطبیق دهد که از سرمایه های بزرگ معنوی و علمی و فرهنگی مملکت بود، ناگاه دو یا سه بار صدای تیر در درون مسجد شنیده شد. مجلس شلوغ شد و نظم به هم خورد. مردم گریختند. آقای فلسفی که نتوانست سخنرانی را به پایان برساند، از منبر پایین آمد، بعد معلوم شد که سپهبد علی رزم آرا نخست وزیر هنگام ورود به مجلس، هدف گلوله یکی از فدائیان اسلام، به نام خلیل طهماسبی قرار گرفته و کشته شده است. به این ترتیب یکی از مهره های درشت استعمار، در مجلس فاتحه آیت الله میرزا محمد فیض(ره) اعدام انقلابی شد. همین حادثه اوضاع را به نفع آیت الله کاشانی و دکتر مصدق در مورد ملی کردن صنعت نفت، عوض کرد و راه را برای قطع ایادی سلطه پیر استعمار انگلیس، هموار ساخت.

در همان زمان مجله ترقّی در شماره 673خود چنین نوشت: «گلوله ای که سیر تاریخ ایران را عوض کرد.»

این حادثه سبب شد که

آیت الله میرزا محمد تقی فیض(ره) که در ایران شهرت داشت، نامش در تیتر خبرگزاری های جهان آمده و در جهان شهرت یافت و مجلس ترحیم او مایه برکت و زمینه ساز برای قطع دست استعمار انگلستان و تحقّق ملی شدن صنعت نفت ایران شد.

منابع:

1. کتاب گنجینه دانشمندان

2. کتاب  آثار الحجة

3. مجله نور علم

تهیه: گروه حوزه علمیه