شاگردان

درخشندگی و گرمابخشی علمی آیت الله شریف موجب گردید تا شماری از دانش پژوهان و اندیشوران در محضر آن منبع شریف شریعت حاضر شده، از شمع وجودش بهره گیرند. ذکر نام و نشانی چند از شاگردان زبدة وی، ما را بر مطلب فوق رهنمون می سازد:

سید محمد علوی بروجردی کاشانی (متوفی 1362 ق.)

ایشان از کسانی است که بیشترین تأثیرات را از تعلیمات آیت الله شریف نصیب خویش ساخته است. وی دارای تصنیفاتی مانند حواشی بر کتاب های کفایة الاصول، ریاض المسایل، ذخیرة العباد، وسیلة الاخوان و منظومه هایی مانند لمرائی العاشوریه و دیوان اشعار فارسی و عربی است.

میر سید علی یثربی کاشانی (1311 ـ 1379 ق.)

ایشان از فقهای بلند پایه شیعه در قرون اخیر و از مراجع طراز اول چند دهه گذشته است. با اینکه ایشان از خود تألیفی بر جای نگذاشته است اما کسانی که محضر و مجلس او را درک کرده اند، هرگاه و هرجا سخنی از ایشان به میان می آید از نبوغ و حضور ذهن و دقت نظر و جامعیت و خلاقیت آن بزرگوار نمونه های شگفت و سازنده به یاد دارند.

سید محمد حسین رضوی (1291 ـ 1358 ق.)

وی از مفاخر و دارای مرتبتی بس والا در مراحل سیر و سلوک بوده است. ایشان بیش از شانزده سال سفر علمی داشته است و در این مدت از محضر حدود بیست و هشت استاد در فنون مختلف استفاده علمی برده است. نسب ایشان با بیست و هفت پشت به امام رضا علیه السلام می رسد.

میرزا احمد عاملی آرانی (1280 ـ 1369 ق.)

ایشان یکی از فقهای بزرگ شیعه و دارای مقام معنوی فراوانی در کاشان و بویژه آران و بیدگل بوده است. اهالی آران و بیدگل اردات فراوانی به ایشان داشته و دارند و از وی کرامات فراوانی نقل می کنند. ایشان درارای تألیفاتی از جمله نهج الرشاد و سبیل الجنان می باشد.

ملا عبدالرسول مدنی کاشانی (1280 ـ 1366 ق.)

ایشان از شاگردان برجستة میرزا و داماد بزرگ وی بوده است، به خاطر تولد ایشان در مبعث وی را عبدالرسول نامیده اند. اجداد وی همه از عالمان و مردان سر شناس بوده اند. ایشان رساله انصافیه را به سفارش آیت الله شریف کاشانی نوشته است. از دیگر تألیفات ایشان می توان فواید المتکلمین، مجمع النصایح، تاریخ اشرار کاشان و... را نام برد.

میر سید خلیل الله فقیه (متوفای 1390 ق.)

آن جناب در شمار علمای سرشناس و برجسته شهر کاشان به حساب می آمد. اجداد پدری وی تا امام سجاد علیه السلام همه از علما و محدثان و نوابغ سیاسی بودهو از طرف مادر از نوادگان مرحوم فیض کاشانی به حساب می آید.

میرزا حسین محلاتی (1274 ـ 1323 ق.)

ایشان از نوادگان میرزا رفیعا محلاتی اصفهانی است. این بزرگوار دارای تألیفاتی از جمله مغتنم الدرر، حواشی بر رسائل شیخ انصاری و تسلیت نامه می باشد.

محمد غروی کاشانی (1313 ـ 1398 ق.)

ایشان فرزند حاج ملا محمد حسین نطنزی از اساتید آیت الله رضوی است. وی به دلایل سیاسی بعد از وقایع شهریور 1320 به تهران رفت و تا پایان عمر در آنجا ماند. تشییع جنازه او یکی از پرشورترین تظاهرات ضد رژیم پهلوی بود. ایشان فقیهی شجاع بود که دین رااز سیاست جدا نمی دانست.

سید فخرالدین امامت (1292 ـ 1392 ق.)

ایشان سال های متمادی ملازم ملا حبیب الله بود و از آن دریای بیکران استفاده های شایانی برد و به افتخار دامادی ایشان نایل آمد.

شیخ محمد سلیمانی (1287 ـ 1378 ق.)

آیت الله سلیمانی در خاندان شرافت و فقاهت در کاشان دیده به جهان گشود و نزد اساتیدی مانند آیت الله شریف کسب فیض کرد.

آقا رضا مدنی کاشانی (1321 ـ 1412 ق.)

ایشان فرزند آیت الله آقا ملا عبدالرسول و نوه دختری آیت الله شریف است. ایشان در سن 19 سالگی به قم رفت و در حدود 24 سالگی موفق به اجازه اجتهاد از استادش شده است.

منبع:کتاب ملا حبیب الله شریف کاشانی

تهیه: گروه حوزه علمیه