رفتار مغناطیسی مواد

رفتار مغناطیسی مواد بستگی به نحوه ی ترکیب بردارهای مغناطیسی الکترون های اتم های تشکیل دهنده آن ها دارد. مهم ترین حالات مغناطیسی عبارتند از:

- دیا مغناطیس ( Diamagnetism )

- پارا مغناطیس ( Paramagnetism )

- فرو مغناطیس ( Ferromagnetism )

- آنتی فرومغناطیس (Anti ferromagnetism )

کلیه ی موادی که فاقد الکترون فرد باشند، دیا مغناطیس هستند. این گونه مواد تحت تأثیر یک میدان مغناطیسی خارجی، نوعی مغناطیس القایی ایجاد می کنند که میدان آن عکس میدان مغناطیسی خارجی است. به این دلیل اجسام دیامغناطیس توسط یک میدان مغناطیس خارجی دفع می شوند.

مواد پارا مغناطیسی، موادی هستند که اتم های آن ها یک یا چند الکترون فرد دارند. این گونه عناصر و یا ترکیبات، میدان مغناطیسی دایم دارند. مقدار این میدان از جمع جبری ممان گشتاور زاویه ای و ممان اسپین الکترون های فرد ایجاد می شود.

در سیستم های فرو مغناطیسی و آنتی فرو مغناطیسی، ایجاد ممان مغناطیسی مواد از ترکیب بردارهای مغناطیسی الکترون های فرد، در جهت تقویت و یا تضعیف میدان مغناطیسی مواد، ممکن می شود.

در واقع مواد فرو مغناطیسی، آن دسته از مواد مغناطیسی هستند که حوزه های دارای دو قطبی های مغناطیسی همسو شده می باشند. این مواد در مجاورت میدان مغناطیسی خارجی تبدیل به آهنربا می شوند.

اما در آنتی فرومغناطیس ها، حوزه ها با هم همسو نیستند. نیمی از حوزه ها در یک جهت و نیمی در جهت دیگر هستند. با افزایش درجه حرارت، خصلت مغناطیسی افزایش می یابد. در تصویر زیر اشکال مختلف نشان داده شده است.

A) پارامغناطیس B) فرو مغناطیس C) آنتی فرو مغناطیس D) فری مغناطیس

مواد فری مغناطیس:

همان آنتی فرو مغناطیس است، با این تفاوت که خاصیت مغناطیسی حوزه ی آن کاملا خنثی نشده است.

مرکز یادگیری سایت تبیان

تهیه و تنظیم : طیبه موسیوند