روایت ساده یک موقعیت پیچیده

نگاهی به فیلم «یه حبه قند»

---

اولین نکته​ای که در فیلم سینمایی«یه حبه قند» توجه مرا به عنوان تماشاگر جلب می​کند، عنوان این فیلم و قصه​ای​ است که حول و حوش همین عنوان به درستی پیش می​رود.

این فیلم رضا میر کریمی، فیلمی قصه گو و داستان پرداز نیست که ماجرایی پر فراز و نشیب داشته​ باشد، بلکه موقعیت خانواده​ای سنتی را به تصویر می​کشد که در فضای خاص زندگی می​کنند. روابط، مناسبات و ارتباطات اعضای این خانواده نیز در فیلم به درستی تصویر شده است. میرکریمی در این فیلم از آزمون سختی موفق بیرون آمده است، او موقعیت بسیار پیچیده و سختی را به خوبی تصویر کرده​است.

ما در کنار مناسبات واقع نما و سنتی خانواده یکسری از نکته​ها را می بینیم که وجه نمادین دارد .به عنوان مثال خود ترکیب «یه حبه قند». در این فیلم دایی خانواده که مرد سن و سال داری است با یک حبه قند می میرد و این مفهوم سمبولیک را القا می کند که مرگ مثل یک حبه قند، می تواند شیرین باشد. در واقع میر کریمی با یک داستان بسیار ساده مفهوم مرگ را منتقل می کند.

از سوی دیگر ما در فیلم با دو موقعیت مواجه​ایم ، اول این​که خانواده در حال تدارک مراسم عروسی هستند، آن هم با همان حال و هوای سنتی حاکم بر خانه ، دومین موقعیت با فوت دایی به وجود می​آید. اهالی خانه با همان وسایلی که برای تدارک عروسی در نظر گرفته اند مراسم عزا را برپا می​کنند تا این حس به بیننده منتقل شود که فاصله بین مرگ و زندگی چقدر کوتاه است.

یکی دیگر از نکات قابل تامل فیلم، این است که شخصیت​ها به گونه​ای انتخاب شده​اند که رده​های مختلف سنی یک انسان را نشان می دهند.ی از جنین درون شکم مادر تا بچه​ها، جوانان، میانسالان و کهنسالان. نسل​های مختلف با گرایشات و افکار گوناگون کنار​هم قرار می​گیرند.

میر کریمی بدون قصه پردازی پیچیده با یک بیان بسیار ساده به خوبی از پس ارائه مفاهیم ساده انسانی به مخاطب بر می​آید.