تبیان، دستیار زندگی
آقا سید ابوالحسن به ایشان فرمود. در همین دیدار به ایشان می فرماید: آقای سامت، اصرار نداشته باشید که برگردید. اگر مقتضی بود، در قزوین بمانید.)
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ماندگاری در قزوین

علت ماندگاری در قزوین

وقتی هنوز در حوزه قزوین بود و خدمت مرحوم مفیدی، مطول می خواند، روزی مرحوم مفیدی در سر درس، عبارت مشکلی را از مطول، مطرح کرد و گفت: هر کس، این عبارت را مطالعه کند و پس از درک آن نظر خویش را نوشته و برای برای من بیاورد. میرزا عبدالرحیم آن عبارت را مطالعه کرد، معنای عبارت را به عربی، که از طلبه ای مانند ایشان، انتظارش نمی رفت، را نوشت و برای ایشان آورد.

ایشان وقتی عبارت را مطالعه کرد،ضمن تمجید و تحسین از آیت الله سامت بر ایشان واجب کرد که برای ادامه تحصیل، به نجف اشرف برود.

اتفاقاً، پس از چند سالی، مقدمات رفتن ایشان به نجف آماده شد. ده سالی در نجف بود. از طرف خانواده، نامه ای به دست ایشان رسید که در آن آمده بود: به قزوین برگرد و اگر نمی خواهی در قزوین بمانی، تشکیل خانواده بده و به نجف اشرف برگرد.

آیت الله سامت تصمیم گرفت به قزوین برگردد، منتهی بر آن بود که مدتی بماند و دوباره به نجف برگردد.

برگشت دوباره به نجف، نیاز به مجوزی به نام (سمت العوده) داشت. این مجوّز را به هر کسی نمی دادند. خدمت مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی رسید و از محضر ایشان تقاضا کرد که توصیه ای به مقامات بفرمایند، تا مشکل حل شود. ایشان هم لطف کرد به مقامات عراقی توصیه فرمود و آنان نیز پذیرفتند و به ایشان (سمت العودة) دادند. هنگام حرکت، فرا رسید، برای خدا حافظی و گرفتن اجازه اجتهاد، خدمت مرحوم سیّد رسید. ایشان مریض بود. با این حال، با دست خط مبارک، برای ایشان اجازه نوشت.

معمول در اجازه ها این بود که دیگران می نوشتند، و آقا سید ابوالحسن آن را امضا می فرمود. ولی در حق ایشان لطف کرد و با دست خط خود، اجازه صادر فرمود.

در همین دیدار به ایشان می فرماید:

آقای سامت، اصرار نداشته باشید که برگردید. اگر مقتضی بود، در قزوین بمانید.

آیت الله سامت از این فرمایش، تعجب می کند. چطور، چند وقت پیش، ایشان برای گرفتن (سمت العودة) توصیه فرمود، حالا چرا این چنین می فرماید.

در نهایت ایشان به قزوین آمد و با دختری از خانواده متدین ومذهبی وصلت کرد. پس از ازدواج تصمیم به برگشتن گرفته بود که آقای مفیدی به ایشان می فرماید:

(آقای سامت، مردم و حوزه قزوین، به شما نیاز دارند. در این صورت، بر شما حرام است که به نجف برگردید و این مردم و حوزه ها را رها کنید.)

سخن این استاد بزرگوار و سفارشی که مرحوم

سید ابوالحسن، به هنگام عزیمت به قزوین، به ایشان کرده بود، وی را در بازگشت به نجف، دچار تردید کرد. از این روی، برای بازگشت به نجف، استخاره کرد. بد آمد. دوباره استخاره کرد، باز هم بد آمد. لذا از تشرف به نجف، صرف نظر و در قزوین ماندگار شد.

منبع: نشریه حوزه شماره 67

تهیه و فرآوری: گروه حوزه علمیه