مبتذل ترین فیلم جشنواره
اسب حیوان نجیبی است» یکی از مبتذل‌ترین آثار جشنواره؛
هرز‌ه نگاری به سبک کاهانی!
به غیر از توهین به ماموران نیروی انتظامی، دیالوگ‌های غیراخلاقی فراوانی در فیلم جدید کاهانی گنجانده شده؛ دیالوگ‌هایی که به عنوان راهی برای رهایی از تکراری که از سی دقیقه ابتدایی به بعد گریبان فیلم را می‌گیرد، مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
عبدالرضا کاهانی که در ابتدای فعالیت خود به عنوان فیلمساز کوشید با دستمایه قرار دادن مضامینی نو و ساختن فیلمی مثل «آدم» خود را در رده هنرمندان دگراندیش جای زده و پس از آن و با ساخت درام «بیست» به سیمرغ جشنواره فیلم فجر هم برسد، سال گذشته فیلمی با عنوان «هیچ» را کارگردانی کرد که به لحاظ محتوایی اثری دوپاره بود که بخش دوم آن به شدت ضعیف ترسیم شد و پایان‌بندی فیلم هم اصلا ملموس نبود.
«هیچ» به علت ضعف‌های عمده‌اش، در بخش مسابقه جشنواره پارسال پذیرفته نشد و همین امر موجب آن گردید کاهانی بدون توجه به اینکه روزگاری به واسطه حضور در همین جشنواره بوده که شهرت بسیاری کسب کرده با ژست‌هایی شبه روشنفکرانه خود را در موضع اپوزیسیون جا زده و از این مساله سخن بگوید که دیگر هیچ‌گاه در جشنواره فجر شرکت نخواهد کرد اما به مانند تمام ژست‌هایی که طی سی سال اخیر از آدم‌های روشنفکرنما دیده‌ایم، کاهانی فقط در لفظ بود که به حرف خود وفادار مانده و فیلم جدیدش یعنی «اسب حیوان نجیبی است» را نیز در جشنواره شرکت داد.
به غیر از توهین به ماموران نیروی انتظامی که از سوی مسئولان برگزاری جشنواره هم به عنوان مهمترین معضل این فیلم یاد شده، دیالوگ‌های غیراخلاقی فراوانی در فیلم گنجانده شده؛ دیالوگ‌هایی که به عنوان راهی برای رهایی از تکراری که از سی دقیقه ابتدایی به بعد گریبان فیلم را می‌گیرد، مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
فیلمی که به ادعای خود کارگردان یکی از بهترین آثارش و نقطه تکامل فیلم‌هایی است که تاکنون ساخته اما مسئولان بازبینی آثار حاضر در جشنواره این فیلم را در بخش مسابقه شرکت ندادند تا بار دیگر نامه‌نگاری‌های کاهانی آغاز شده و او از هر تریبونی که می‌تواند به تبیین این مساله بپردازد که حق فیلم او را خورده‌اند و او در صورت حضور در بخش مسابقه حتما یکی از جوایز ویژه را به خود اختصاص می‌داد!
اصرار کاهانی بر کیفیت بالای فیلم خود فقط تا روز پنجم جشنواره امتداد یافت چراکه در سانس 12 شب این روز «اسب حیوان نجیبی است» در سالن رسانه‌های جشنواره به نمایش درآمده و انتقاد شدید مخاطبان را موجب شد. اصلی‌ترین بخش این انتقادات هم مرتبط می‌شد با روش دیالوگ‌نویسی کاهانی برای این فیلم که سعی کرده بود هر آنچه در طول عمرش درباره شوخی‌های اروتیک فراگرفته را وارد فضای فیلمش کند.
پارسا پیروزفر، کارن همایونفر، حبیب رضایی و رضا عطاران در نمایی از «اسب حیوان نجیبی است»
«اسب حیوان نجیبی است» داستان یک سابقه‌دار را بیان می‌کند که با پوشیدن لباس ماموران نیروی انتظامی، به اخاذی از آدم‌های مساله‌دار می‌پردازد. این شخص که ایفای نقش آن برعهده رضا عطاران است، شب‌هنگام به پرسه در کوچه‌های شهر پرداخته و مثلا با شنیدن صدای بلند موسیقی یا سروصدای موجود در یک خانه، زنگ خانه را به صدا درآورده و با معرفی خود به عنوان مامور نیروی انتظامی، به باج‌گیری از صاحبخانه می‌پردازد.
در این بین یکی از کسانی که به پست این مامور قلابی می‌خورد، مرد جوانی است که به علت نوشیدن مشروبات الکلی، وضعیت روحی نابسامانی دارد و همین مساله عاملی است برای اینکه مامور قلابی از وی بخواهد یا با او به اداره پلیس بیاید یا آن که مقداری وجه نقد در اختیار او گذارد. اما وجه نقدی در اختیار این مرد نیست و همین مساله موجب می‌شود که وی از مامور قلابی بخواهد به چند تن از دوستانش سر زند تا پولی جور کند. از اینجا به بعد این دو نفر همراه شده و سفری درون شهری را برای یافتن پول آغاز می‌کنند و حین همین سفر است که با شخصیت‌های دیگر فیلم که اغلب آدم‌هایی مساله‌دار هستند روبه رو می‌شویم.
به غیر از توهین به ماموران نیروی انتظامی که از سوی مسئولان برگزاری جشنواره هم به عنوان مهمترین معضل این فیلم یاد شده، دیالوگ‌های غیراخلاقی فراوانی در فیلم گنجانده شده؛ دیالوگ‌هایی که به عنوان راهی برای رهایی از تکراری که از سی دقیقه ابتدایی به بعد گریبان فیلم را می‌گیرد، مورد استفاده قرار گرفته‌اند. شاید اگر کاهانی هم کارگردانی بود مانند قدرت ا.. صلح میرزایی و جهانگیر و جانگیری که تنها هدفش از ساخت یک فیلم فروش بالای آن بود استفاده از شوخی‌های جلف غیراخلاقی در فیلم آن قدرها عجیب به نظر نمی‌رسید اما کارگردانی که ادعای روشنفکری داشته و مکررا از این مساله سخن گفته که یکی از استعدادهای درک نشده سینمای ایران است(!) وقتی به استفاده از الفاظ و تعابیر اروتیک روی می‌آورد یعنی آن که قدرت جوشش درونی‌اش برای نگارش یک فیلمنامه پرموقعیت تمام شده و می‌خواهد با مدد گرفتن از شوخی‌های سبک فقط و فقط خود را از بن بست برهاند.
عبدالرضا کاهانی کارگردانی است که همین اعتبار نصفه و نیمه‌اش هم به واسطه توجه جشنواره فیلم فجر به «بیست» ایجاد شده که تازه همان «بیست» هم در اکران عمومی اوضاع چندان مساعدی نداشت. کارگردانی که شهرت خود را مدیون مهمترین فستیوال یک جامعه اسلامی است حق ندارد در فیلمی که می‌سازد اعتقادات اخلاقی مخاطبانش را زیر سوال برده و حتی برای لحظه‌ای در فاز غیراخلاقی بیفتد.
با این حساب اینکه فیلم جدید کاهانی را به بخش مسابقه راه نداده‌اند، اقدامی است صددرصد منطقی و از سر دلسوزی دست‌اندرکاران جشنواره. تازه کمترین انتظار از دست‌اندرکاران شورای اعطای پروانه نمایش هم این است که به «اسب حیوان نجیبی» در فرمت فعلی اجازه اکران نداده و حتما به تعدیل دیالوگ‌های زشت و زننده آن بپردازند.
ختم کلام اینکه کاهانی با ادامه شیوه‌ای که برای فیلمسازی درنظر گرفته، نخواهد توانست فعالیت فیلمسازی خود را در ایران ادامه دهد؛ او باید روش کار خود را تغییر داده و اصول اخلاقی مردمان مسلمان ایران را به رسمیت بشناسد.
شبکه ایران
