به دنبال درخت

اره کوچولویی بود که دنبال یک درخت می گشت تا با آن میز و صندلی درست کند. اره کوچولو که تا آن روز درخت ندیده بود، دندان هایش را تیز کرد و راه افتاد. رفت و رفت تا به یک فیل رسید. پرسید « تو درختی؟»

فیل گفت:«نه، درخت بلند است. شاخه دارد. گردنش دراز است. من درخت نیستم. فیل هستم.»

اره دوید و دوید تا به یک زرافه رسید.

زرافه بلند بود. گردنش دراز بود. به جای شاخه هم دو تا شاخ کوچک داشت.

اره گفت: « آهان پیدا کردم. این درخت است.» جلو رفت تا گردن زرافه را ببرد که زرافه داد زد:« چه می کنی؟ با گردن من چه کار داری؟»

اره گفت« می خواهم با تو میز و صندلی درست کنم.» زرافه زد زیر خنده.

ها ها ها...

اما وقتی تیزی اره را روی گردنش احساس کرد، زد زیر گریه، اوهو...اوهو... اره گفت:« چرا گریه می کنی؟»

زرافه گفت:«من درخت نیستم. درخت سبز است. پاهایش قهوه ای است. دست هایش هم پر از میوه است. من زرافه هستم.»

اره راهش را کشید و رفت و رفت و رفت تا به یک پیرزن رسید. پیرزن لباس قهوه ای داشت و چارقدش سبز بود. یک سبد میوه هم توی دستش گرفته بود.

اره گفت:« آهان، پیدا کردم. این درخت است.» جلو رفت و گردن پیرزن را گرفت که پیرزن فریاد زد: « چه می کنی؟ به گردن من چه کار داری؟»

اره گفت:« می خواهم با تو میز و صندلی درست کنم.»

پیرزن خندید و گفت:« میز و صندلی؟! با من؟ مگر من درختم؟»

اره گفت:«نیستی؟»

پیرزن گفت:« نه به جان تو! من درخت نیستم. درخت که راه نمی رود. یک جا ایستاده و شاخه هایش را تکان می دهد.»

اره راهش را کشید و رفت تا به یک کوه رسید. پای کوه یک درخت بود. درخت تا اره را دید ترسید. از ترس رنگش پریده بود. فهمید اره می خواهد او را ببرد. شاخه هایش را صاف کرد بی حرکت ایستاد. اره جلو آمد و از درخت پرسید: « تو