تبیان، دستیار زندگی
آخرِمیهمانی که می شود ، وقتی همه رفته اند و صاحب خانه مانده با خانه ای به هم ریخته ، اندکی نگاه به آنچه مانده می کند ... مقدار زیادی میوه که بر جای مانده ... کلی غذا که شاید هم تعدادی از آنها دست نخورده به آشپزخانه برگشته باشد و حالا اعضای خانه موظفند طی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اسراف کردن، ممنوع !!

رستوران،غذای لوکس،اسراف


در جای جای ردپای زندگی ، بسیار دیده می شود که ما انسان ها پا را از فراتر گذاشته و در استفاده از آنچه اطرافمان است ، زیاده روی کرده و به نوعی دیگران را از داشته هایمان محروم می کنیم .

اسراف کردن از مواردی است که در بسیاری از خانه ها دیده می شود و هر کس برای انجام آن توجیهاتی مثل ؛ " من آبرو دارم " ، " آخه همه این کارو انجام میدن، من انجام ندم می گن فلانی خسیسه " و ... می آورند .


اگر بخواهم مصداقی از بحث امروز برایت بیاورم، از هر چیزی نزدیکتر به خودمان، همین میهمانی هایمان است. البته همه را نمی گویم. خب بعضی ها هم هستند که باید بردشان جزو نوادر و استثناءها. بیشتر ما آدم ها وقتی قرار است یک میهمانی ساده برگزار کنیم؛ وقتی می خواهیم برای مثال چند تن از دوستانمان را دعوت کنیم فقط ، نه بیشتر؛ فقط خدا می داند که اولش چقدر حرس و جوش می خوریم مبادا که چیزی کم و کسر باشد، مبادا که میهمان هایمان اذیت شوند، مبادا اینطور شود، بهشان خوش نگذرد؛ مبادا آنطور شود ، ناراحت شوند و ... حالا همه این ها بماند! وقتی چند نفر از دوستان مان را میهمان می کنیم آنقدر بریز و بپاش داریم که خدا می داند، گویی قرار است بزرگ ترین میهمانی ها را برگزار کنیم!

جمله ای تاریخی از بعضی خانم ها !

"نه ، نمی شه... من آبرو دارم" ... این دو جمله می شود دستاویزی برای خانم خانه که از شب قبل مدام توی آشپزخانه وول بخورد و حسابی خودش را خسته کند برای آشپزی ... خانه بوی انواع غذاها را می گیرد ، از خورش قرمه سبزی تا ته چین مرغ و شوید باقالی با گوشت ... از سالاد فصل تا سالاد ماکارونی ... از ماست و ترشی تا دوغ و نوشابه و دلستر ... چند جور غذا باید سر سفره باشد تا هم آبروی خانم خانه حفظ شود و هم هر کس باب میلش غذا بخورد ... نکند که از خانه که بیرون رفت ، بگوید : " وای چقدر بد بود ... من فلان غذا را دوست نداشتم ..."! ...

این از غذاها، حالا بیاییم سراغ پذیرایی ... چای تازه دم کشیده که به طور حتم باید باشد ... اصلا نمی شود ایرانی باشی و چای تازه در لیست پذیرایی ات نباشد! میوه هم از بهترین ها ... بهر حال ما آبرو داریم ...( این هم بهانه و دستاویزی تکراری) موز که روی شاخش است ، آخر دیگر توی همه میمهانی ها این میوه هست، نمی شود که نباشد ... به تناسب فصل از هلو و گیلاس و زردآلو تا شلیل و آلو سیاه و گلابی بگیریم تا پرتقال و نارنگی و سیب سرخ ... شرینی هم باید باشد ، اگر البته بخواهیم از گز یا سوهانش فاکتور بگیریم ... آجیل هم که نقل مجلس است ... میهمان بیچاره که همش نمی تواند میوه بخورد ، بالأخره باید با چیزی سرش گرم باشد تا موقع شام یا ناهار شود ... حالا بماند که شاید خانم خانه هوس کیک پختن هم کرده باشد ، حداقل برای اظهار هنرنمایی ...

اما واقعاً برای یک میهمانی کوچک که فقط دو سه نفری از دوستان یا یکی دو سه نفری از افراد فامیل هستند ، واقعاً این همه ریخت و پاش لازم است ؟! ...

آخرِمیهمانی که می شود ، وقتی همه رفته اند و صاحب خانه مانده با خانه ای به هم ریخته، اندکی نگاه به آنچه مانده می کند ... مقدار زیادی میوه که بر جای مانده ... کلی غذا که شاید هم تعدادی از آنها دست نخورده به آشپزخانه برگشته باشد و حالا اعضای خانه موظفند طی چند روز آینده مدام همان ها را گرم کنند و نوش جان بفرمایند (البته اگر صاحب خانه منصف باشد و به بهانه دست خورده شدن دور نریزد!) ...

فکرش را بکن رفیق ... این انصاف است که برای یک میهمانی که می شد ساده تر برگزارش کرد و به یک نوع غذا ، یک نوع نوشیدنی، یک نوع سالاد، نهایتاً دو نوع میوه اکتفا کرد ، این همه بریز و بپاش کنیم؟...

آیا انصاف است این همه خرج برای یک میهمانی ساده، در حالی که شاید کمی آن طرف تر از خانه من و تو  ، انسان هایی زندگی کنند که حتی به نان شب شان هم محتاج باشند ... فکر نمی کنی بهتر است کمی به رفتارمان بیندیشیم و در بیشتر مواقع هم در اعمالمان تجدید نظر کنیم ...

و اوست آن كه بوستان هایى با داربست و بوستان هایى بدون داربست و درختان خرما و كشتزارهایى با محصولات گوناگون و زیتون و انارِ همگون و ناهمگون پدید آورده است. از میوه اش چون به بار نشیند بخورید و حق آن را هنگام برداشت آن بدهید، و از اسراف بپرهیزید كه خدا اسراف كنندگان را دوست ندارد

آیات الهی را فراموش نکنیم!

قرآن حکیم

این آیات را فراموش نکنیم که خداوند می فرماید : « وَ إِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ یَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا كَانُواْ یَعْمَلُونَ ؛ و چون به انسان رنجى رسد ، براى برطرف كردن آن ، ما را در هر حال ـ به پهلو افتاده یا نشسته یا ایستاده ـ مى خواند و چون رنجش را برطرف كنیم چنان مى گذرد و ما را از یاد مى برد كه گویى براى رنجى كه به او رسیده بود ما را نخوانده است. این گونه براى كسانى كه در بهره ورى از لذّت هاى دنیا زیاده روى مى كنند، اعمالشان آراسته شده است .»1

« وَ لَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ ؛ و از سرانِ اسرافكار خود فرمان مبرید و پیرو راه و رسم آنان مباشید.»2

« وَ قَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَكْتُمُ إِیمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن یَقُولَ رَبِّیَ اللَّهُ وَ قَدْ جَاءكُم بِالْبَیِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ و َإِن یَكُ كَاذِبًا فَعَلَیْهِ كَذِبُهُ وَ إِن یَكُ صَادِقًا یُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِی یَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ؛ در این میان مردى با ایمان كه از خاندان فرعون بود و ایمانش را از آنان پوشیده مى داشت، گفت: آیا مردى را به خاطر این كه مى گوید: فقط خدا پروردگار من است، مى كشید؟ در حالى كه او براى شما از جانب پروردگارتان دلایلى روشن بر مدعاى خویش آورده است. اگر او دروغگو باشد دروغش به زیان او خواهد بود و اگر راستگو باشد، دست كم برخى از آنچه به شما وعده مى دهد به شما خواهد رسید. قطعاً خدا كسى را كه تجاوزكار و دروغ پرداز باشد، هدایت نمى كند .»3

« وَ هُوَ الَّذِی أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَ غَیْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَ النَّخْلَ وَ الزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَ الزَّیْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَ غَیْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ آتُواْ حَقَّهُ یَوْمَ حَصَادِهِ و َلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ؛ و اوست آن كه بوستان هایى با داربست و بوستان هایى بدون داربست و درختان خرما و كشتزارهایى با محصولات گوناگون و زیتون و انارِ همگون و ناهمگون پدید آورده است. از میوه اش چون به بار نشیند بخورید و حق آن را هنگام برداشت آن بدهید، و از اسراف بپرهیزید كه خدا اسراف كنندگان را دوست ندارد.»4

و چون به انسان رنجى رسد ، براى برطرف كردن آن ، ما را در هر حال ـ به پهلو افتاده یا نشسته یا ایستاده ـ مى خواند و چون رنجش را برطرف كنیم چنان مى گذرد و ما را از یاد مى برد كه گویى براى رنجى كه به او رسیده بود ما را نخوانده است. این گونه براى كسانى كه در بهره ورى از لذّت هاى دنیا زیاده روى مى كنند، اعمالشان آراسته شده است
قرآن

خود را پیدا کنیم!

در این آیات کمی تدبّر کن ... فکر می کنی من و تو جزو کدام دسته ایم؟ ... آنان که خدا دوستشان دارد یا آنانی که خداوند از آنان بیزار است؟...

نتیجه گیری:

سعی کنیم در زندگی هایمان کمی بیشتر به مسائل و کارهایی که در صدد انجام آن هستیم ، با اندیشه و تفکر بیشتر به سوی انجام آنها پیش رویم  و در مورد آنها ، تصمیم گیری کنیم.

بیایید خود را از زندان خود خواهی ها وتوجیحات شیطانی بیرون کنیم ، آن وقت است که مزه ی زندگی زیبا را بیشتر و شیرین تر خواهیم چشید !


پی نوشت ها :

1.یونس / 12.

2.شعرا / 151.

3.غافر / 28.

4.انعام /141.

زهرا رضاییان

بخش قرآن تبیان