تبیان، دستیار زندگی
گوانتانامو خیلی زود به نماد و سمبل رسواسی و بدنامی آمریكا تبدیل شود و دولت امریکا با انتقادهای شدیدی در داخل و خارج، به خصوص از سوی سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر، مواجه شود. «فردریك كروزه» فعال بلژیكی حقوق بشر در ارتباط با زندان گوانتانامو گفت: ب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گوانتانامو، نماد و سمبل رسوایی امریكا


قبل از اینکه این مطلب را بخوانید بیایید با هم چند دقیقه به واژه های زیر فکر کنیم. به واژه هایی همانند پسا مدرن، دموکراسیزاسیون، نظم نوین جهانی، احترام به حقوق بشر، احترام به همنوع، مبارزه با تروریسم و هزاران واژه امثال اینها. پس از تفکر و تاملی کوتاه چه ذهنیتی برای ما به وجود می آید؟ مصادیق آنها کجا هستند؟ زمانی که سیری در اوضاع کشورها می کنیم متوجه می شویم که همه در حد بیان و به زبان جاری شدن باقی مانده اند.   


نگاهی به عملكرد آمریكا در گوشه و كنار نشان می دهد، آن ها تا چه اندازه به حقوق انسان ها اهمیت می دهند. امروزه بزرگترین كشور ناقض حقوق بشر از حقوق و كرامات انسانی سخن به میان می آورد. 22 ژانویه2009، «باراک اوباما» رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، در دومین روز ورودش به کاخ سفید فرمان تعطیل شدن زندان گوانتانامو و همچنین زندان های مخفی سازمان سیا را صادر کرد به همین خاطر بسیاری از فعالان حقوق بشر این وعده انتخاباتی را جشن گرفتند.

در حالیكه دو سال از ریاست باراك اوباما بر كاخ سفید می ‌گذرد، وعده او برای تعطیلی زندان گوانتانامو هنوز عملی نشده و حدود 173 زندانی پشت درهای بسته این زندان به بدترین شكل ممكن شكنجه می شوند. به تازگی نیز «رابرت گیبس» سخنگوی كاخ سفید اعلام كرده است كه تا تعطیلی این زندان مدت زمان طولانی باقی مانده است. گیبس كه جمهوری خواهان را عامل به تعویق افتادن تعطیلی این زندان معرفی كرده، اعلام كرده است: آیا درست است با تعطیلی این زندان به نیروهای القاعده اجازه دهیم تا از خلیج گوانتانامو به عنوان ابزار زورگیری خود استفاده كنند؟!

همزمان با 11 ژانویه نهمین سالروز تأسیس زندان گوانتانامو در خلیج كوبا عده زیادی از مردم امریکا در مقابل كاخ سفید تحصن كردند. 173 تن از تظاهرات كنندگان با برتن كردن لباس نارنجی كه مخصوص زندانیان گوانتانامو است اعتراض خود را در خصوص ناتوانی دولت اوباما رئیس‌جمهور امریکا در تعطیلی این زندان اعلام کردند. در این تظاهرات نمایندگانی از گروه های فعال حقوق بشر از جمله سازمان عفو بین الملل، مركز حقوق اساسی و همچنین گروه «خانواده های یازده سپتامبر برای فرداهایی آرام»  نیز حضور داشتند. شركت كنندگان در این تظاهرات، از دولت امریکا خواستند تا یا زندانیان گوانتانامو را در داخل خاك امریکا و از طریق دادگاه های فدرال محاكمه کرده و یا آنها را آزاد كند. معترضان همچنین تلاش های جمهوری خواهان را در كنگره برای متوقف كردن روند تعطیلی  گوانتانامو بشدت محكوم كردند.

فجایع برخورد نظامیان آمریكایی با این زندانیان باعث شد گوانتانامو خیلی زود به نماد و سمبل رسوایی و بدنامی آمریكا تبدیل شود

ماه دسامبر سال گذشته میلادی و در شرایطی كه اكثریت اعضای كنگره آمریكا را جمهوری خواهان تشكیل می دادند،‌ محدودیت های در نظر گرفته شده برای انتقال زندانیان گوانتانامو به آمریكا در قالب یك لایحه دفاعی به اوباما تحویل داده شد. یكی از مفاد لایحه دفاعی فوق، ارتش آمریكا را از هرگونه استفاده از بودجه خود برای انتقال زندانیان گوانتانامو به آمریكا منع می كند و به این ترتیب اقامه دعوی زندانیان را در دادگاه فدرال آمریكا دشوارتر می سازد. از مفاد دیگر این لایحه دفاعی، این است كه از انتقال زندانیان گوانتانامو به هر كشوری جلوگیری به عمل می آورد مگر اینكه رابرت گیتس وزیر دفاع آمریكا شرایط امنیتی كشور مقصد را تصدیق كند.

در حالیكه انتظار می رفت دولت اوباما و مشاوران حقوقی رئیس‌جمهور آمریكا با صدور بیانیه ای ضمن تاكید بر قدرت قانونی اوباما به عنوان سرپرست قوه مجریه و فرمانده كل آمریكا، برای نادیده گرفتن این مفاد، با تصویب این لایحه مخالفت كنند، اما اوباما این لایحه را با حفظ حق اعتراض به مفاد آن امضا كرد و در بیانیه ای كه صادر كرد تلاش برای لغو مفاد این لایحه دفاعی و ممانعت از گسترش اعمال این محدودیت ها را متعهد شد!

«اندری پراسو»  دیده بان حقوق بشر در این زمینه گفت: تصویب این لایحه دفاعی و تلاش اعضای كنگره آمریكا برای مانع تراشی در تحقق این وعده انتخاباتی اوباما، تعطیلی زندان را غیر ممكن نمی كند و اوباما می تواند با استفاده از بودجه وزارت دادگستری آمریكا به انتقال زندانیان گوانتانامو به آمریكا و محاكمه آن ها در دادگاه های فدرال آمریكا بپردازد.

دو سال از ریاست باراك اوباما بر كاخ سفید می ‌گذرد، وعده او برای تعطیلی زندان گوانتانامو هنوز عملی نشده و حدود 173 زندانی پشت درهای بسته این زندان به بدترین شكل ممكن شكنجه می شوند.

«تام پاركر» سخنگوی سازمان عفو بین الملل در این رابطه می گوید: مشكل اینجاست كه تعطیلی این زندان به شجاعت و ریسك پذیری بالای سیاسی احتیاج دارد و این همان چیزی است كه در اوباما دیده نمی شود.

سایر فعالان حقوق بشر معتقدند كه در حال حاضر ركود اقتصادی آمریكا و حزب حاكم جمهوری خواه كنگره، اوباما را بر آن داشته كه از موضع حمایتی خود در رابطه با تعطیلی این زندان عقب نشینی كند.

گوانتانامو

آشنایی با زندان گوانتانامو

گوانتانامو نام زندانی است که در خلیج گوانتانامو در جنوب شرقی جزیره کوبا قرار دارد و در اختیار ارتش امریکا است. امریکا زندان گوانتانامو (Guantanamo Bay detention camp) را برای نگه داری افراد متهم به عضویت در گروه های تروریستی همچون القاعده برپا کرد. این زندان پس از اشغال افغانستان در سال 2001 زیر نظر پایگاه نیروی دریایی امریکا در خلیج گوانتانامو تشکیل شد. بعد از حادثه 11 سپتامبر در سال 2001 میلادی و شروع جنگ آمریكا با القاعده بود كه اولین گروه 20 نفری از زندانیان در تاریخ 11 ژانویه 2002 میلادی دست بند به دست و با لباس های نارنجی رنگ به این زندان منتقل شدند و از پشت میله های زندان برای جهان به تصویر كشیده شدند. فجایع برخورد نظامیان آمریكایی با این زندانیان باعث شد گوانتانامو خیلی زود به نماد و سمبل رسواسی و بدنامی آمریكا تبدیل شود و دولت امریکا با انتقادهای شدیدی در داخل و خارج، به خصوص از سوی سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر، مواجه شود.

«فردریك كروزه» فعال بلژیكی حقوق بشر در ارتباط با زندان گوانتانامو گفت: بوش معتقد بود اعتراف یك زندانی تحت شكنجه موجب می شود تا بتوان جان عده زیادی را نجات داد. چنین توجیهی با كدام بند و اساس بیانیه و اعلانیه حقوق بشر هم‌خوانی دارد؟ بعضی از كسانی كه در گوانتانامو زندانی هستند، پس از آزادی به علت انواع شكنجه های روحی و جسمی به بیماری های متفاوتی مبتلا می شوند كه به سال ها زمان برای بازگشت آن ها به زندگی عادی نیاز است. كروزه هم چنین گفته است: باراك اوباما، دهم دسامبر را روز حقوق بشر و پانزدهم دسامبر را روز منشور حقوق بشر و هفته ای را هم به عنوان هفته حقوق بشر در امریكا نامگذاری كرده است. حمایت امریكا از گروه های مختلف كه دست در جنایت علیه بشریت در اقصی نقاط عالم دارند نقض حقوق بشر نیست؟ كاخ سفید آن دسته از گروه ها را در فهرست تروریسم خود می گنجاند كه از این كشور دستور نمی گیرند. چنین فهرستی نیز به ابزاری برای تحت فشار گذاشتن سایر كشورها تبدیل شده است!


پریسا چیذری

بخش سیاست