مهدکودک آنچه باید باشد

بچه های مهدکودک نحوه کنترل رفتارهای خودشان را در معیت راهنمایی بزرگسالان مهربان و با توجه یاد می گیرند. در این مرحله بچه ها واقعا مایل به یاد گرفتن هستند و کنجکاوی شان هم به آنها کمک می کنند. مربی ها - با زمینه تحصیلی مناسب در زمینه آموزش به کودکان پیش دبستانی و رشد کودکان - می توانند آن چه که بچه ها برای رشد فیزیکی ، احساسی و هوشی کودکان نیازمندند ، در اختیارشان بگذارند.

مهدکودک جاییست که باید عشق به دانستن را در کودکان به وجود بیاورد ، دانش عمومی آنها را زیاد کند و قابلیت آنها برای کنار آمدن با بقیه را افزایش دهد و علاقه آنها را به جهان و طبیعت برانگیزد. مهم است که در آن کودکان هنوز کودک باشند.

آماده شدن برای مدرسه به این معنی نیست که به جای بازی بچه ها را مجبور به یادگیری کنند یا اینکه بچه ها مجبور به یادگیری مهارت های مربوط به دبستان باشند و یا به تست های استاندارد برای بررسی موفقیت دانش آموزان تکیه کنند.

برنامه های  آموزشی مهدکودک در واقع باید به عنوان یک زنگ تفریح در کنار فعالیتهای گروهی و فردی باشد که کودک در آن ها با گروه همسال بازی می کند.( متوجه شدید؟ در کنار بازیها و فعالیتهای فردی وقتی که برای یادگیری مهارتهای مدرسه صرف می شود در حد یک زنگ تفریح خواهد بود) کلاس های یک مهدکودک مناسب ، رشد ارزشمندی در کودکان ، هویت فرهنگی آنها را، استقلال و نیروهای فردی آنها را تشویق می کند.

بچه های مهدکودک نحوه کنترل رفتارهای خودشان را در معیت راهنمایی بزرگسالان مهربان و با توجه یاد می گیرند. در این مرحله بچه ها واقعا مایل به یاد گرفتن هستند و کنجکاوی شان هم به آنها کمک می کنند. و آنها با عطش یادگیری وارد مدرسه می شوند. مربی ها - با زمینه تحصیلی مناسب در زمینه آموزش به کودکان پیش دبستانی و رشد کودکان - می توانند آن چه که بچه ها برای رشد فیزیکی ، احساسی و هوشی کودکان نیازمندند ، در اختیارشان بگذارند. اینجا ده نشانه یک کودکستان مناسب را می بینید :

1- بچه ها با متریالهای مختلف کار می کنند یا با بچه های دیگر بازی می کنند. بچه ها بی هدف مجبور به نشستن و ساکت ماندن برای مدت طولانی نیستند.

2- بچه ها در طول روز به فعالیتهای مختلف دسترسی دارند مانند بلوکهای خانه سازی ، بازیهای تخیلی ، کتابهای عکس ، نقاشی ها و ابزار هنری و اسباب بازیهای رو میزی نظیر لگوها و پازلها. همه بچه ها در زمان یکسان ، کار یکسانی را انجام نمی دهند.

3- مربی ها در زمانهای مختلفی از روز ، با بچه ها به صورت گروههای کوچک یا به طور فردی هم کار می کنند. مربی ها تمام وقتشان را با تمام گروه سپری نمی کنند.

4- کلاس با کاردستی های خود بچه ها تزیین شده است. با دست نوشته های خود آنها و قصه هایی که خود بچه ها ساخته اند.

5- بچه ها اعداد و الفبا را در زمینه فعالیتهای روزمره خود می آموزند. در خلال فعالیتهایی مانند کشف طبیعت و دنیای گیاهان و حیوانات ، آشپزی. مراقبت کردن از حیوانات و گیاهان و آماده کردن میان وعده ها همه فعالیتهایی با معنی و مفید برای بچه ها هستند.

6- بچه ها مدت کوتاهی صرف فعالیتهای نشستنی می کنند ( حداکثر یک ساعت ) و بقیه وقتشان به بازی و کشف کردن می گذرد. پر کردن کاغذها نباید فعالیت اصلی آنها باشد.

7- بچه ها هر روز شانس بازی کردن در فضای بیرون را با توجه به شرایط هوای بیرون داشته باشند. بازی در فضای آزاد هیچ وقت نباید قربانی فعالیتهای آموزشی شود.

8- مربی ها برای بچه ها در طول روز کتابهای قصه بخوانند و این فعالیت مختص زمان خواب بچه ها نباشد.

9- برنامه آموزشی ، بین کودکانی که در آموزش جلوترند و آنهایی که نیاز به کمک دارند ،قابل تطبیق باشد. برای اینکه کودکان در زمینه ها و تجربه ها با همدیگر متفاوتند و همه آنها در زمان یکسان ، مسائل یکسان را فرا نمی گیرند.

10 - والدین باید از فرستادن کودکانشان به مهدکودک احساس خوبی داشته باشند. بچه ها باید شاد باشند. آنها نباید گریه کنند یا اینکه  مریض باشند.

مهدکودکهای مناسب با همدیگر متفاوت هستند. برنامه آموزشی با توجه به زمینه ها و علائق بچه های مهدکودک متفاوت است. ولی تمام مهدکودکهای خوب در یک مساله مشترک هستند : توجه به توسعه کودکان در تمامی ابعاد.

بخش خانواده ایرانی تبیان

منبع :سایت معماری

مقالات مرتبط :

آشنایی كودك با مهد كودك

بازی، حیات كودك

بازی پیشگوی آینده کودک