تبیان، دستیار زندگی
چهل درس زندگی برای زنان و شوهران
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چهل درس زندگی برای زنان و شوهران

چهل درس زندگی برای زنان و شوهران


کتاب «چهل درس زندگی برای زنان و شوهران» نوشته سید محمدرضا طباطبائی از سوی موسسه بوستان کتاب تجدید چاپ شد.

به گزارش ایبنا، اثر حاضر، چهل درس زندگی را برای زنان و شوهران در چند فصل و با استفاده از سخنان معصومین(علیهم‌السلام) گلچین کرده است.


به عقیده نویسنده، از آن جا که زن و مرد تشکیل ‌دهندگان اصلی خانواده‌اند و پیدایش و پرورش نسل نو، از کانون خانواده است، روابط آن دو با یکدیگر بنیادی‌ترین رابطه‌هاست. اگر روابط آن دو با هم خوب باشد، روابط آنان با فرزندان، رابطه فرزندان با آنان و با یکدیگر و رابطه همه آنان با دیگران خوب خواهد بود و اگر بد باشد، نتیجه هم بد خواهد شد.

زن و شوهر وظایف سنگینی را در مسیر تعلیم و تربیت به عهده دارند و نخستین معلمان فرزندان به شمار می‌آیند. به دلیل همین رسالت خطیر، لازم است دائما آنان را یادآور وظایفشان کرد.

زن یا شوهر، پس از هربرخورد بدی که خواسته یا ناخواسته از او سر زد، باید از دیگری پوزش بخواهد و دیگری هم باید پوزش او را بپذیرد.

کوتاه درباره وظایف مشترک میان زن و شوهر

خواندن یکدیگر با نام دلپسند: هریک از زن و شوهر، باید یکدیگر را با نام یا عنوانی که طرف مقابل می‌پسندد، یا آن را دوست دارد و محبت‌آمیز و محترمانه است، بخواند.

سلام دادن: زن و شوهر باید در سلام کردن به یکدیگر پیشی بگیرند؛ همان کاری که پیامبر(ص) نسبت به همه انجام می‌داد، آن بزرگوار به کودکان هم سلام می‌کرد و کمتر کسی می‌توانست در سلام کردن بر او پیشی بگیرد.

شکست، فرجام خودخواهی: اگر زن و شوهر خواهان خوشبختی‌اند، باید خودبینی و خودخواهی را کنار بگذارند و هریک از آنها برای دیگری شخصیت قائل شده، به او احترام بگذارد. خودخواهی، بی‌اعتنایی و بی‌احترامی به دیگران، دیر یا زود و خواه ناخواه شکست‌آفرین است و شکست در خانواده، پیامدهای بسیار بدتری از شکست در امور شخصی و فردی دارد.

سرانجام به رخ کشیدن دیگری: نه زن باید شوهر خود را با مردان دیگر، که از برخی جهات از شوهر او برترند، بسنجد و آنها را به رخ او بکشد و نه مرد، همسر خود را با زنان دیگر مقایسه کند. این کار، از هریک از آنها که سر بزند، فضای زندگی آنان را آلوده و شاخ و برگ درخت محبت را پژمرده می‌کند.

طرد سخن‌چین: هم زن و هم شوهر، باید از افتادن در دامی که ممکن است سخن‌چینان بدخواه فرا راه آنان بگسترند، بپرهیزند. همیشه کسانی‌اند که هنری جز تفرقه‌افکنی ندارند و درگیری میان زنان و شوهران خواسته آنان است. این شیطان‌های آدم نما، یا نزد مرد می‌روند و از همسر او بدگویی می‌کنند، یا نزد زن می‌روند و از شوهر او بدگویی می‌کنند و یا نزد هر دو می‌روند نزد هریک، بد دیگری را می‌گویند و تا آنها را به جنگ، ستیز و دشمنی با هم و جدایی از یکدیگر نکشانند، دست برنمی‌دارند.

زنان و شوهران، به ویژه در دوران جوانی و ناپختگی باید به هوش باشند و فریب این شیطان‌های خناس را نخورند و با بی‌اعتنایی به آنها، آنان را از خود دور کنند. اینان معمولا با قیافه حق به جانب، زبان چرب و نرم و سخن دل‌سوزانه و نیک‌خواهانه رو می‌آورند، اما خدا می‌داند که چه فتنه‌هایی زیر سر دارند و اگر به آنها میدان داده شود، چه سرنوشت شومی برای زن و شوهر رقم خواهند زد.

پوزش: زن یا شوهر، پس از هربرخورد بدی که خواسته یا ناخواسته از او سر زد، باید از دیگری پوزش بخواهد و دیگری هم باید پوزش او را بپذیرد.

افراد غیرمعصوم همه در معرض خطا و لغزش‌اند، چنان که گناه نیز ممکن است از چنین کسانی سر بزند. هریک از ما، باید چنین باشیم که هرگاه ـ‌خدای ناکرده‌ـ گناهی از ما سر زد، بی‌درنگ توبه کنیم؛ آن هم توبه راستین. اگر برخورد بدی با دیگری داشتیم، هرچه زودتر از او پوزش بخواهیم، آن هم پوزش خواهی از ته دل، چرا که عذرخواهی سر زبانی، نه تنها کافی نیست، بلکه گاهی مانند دست‌انداختن است و بد را بدتر می‌کند، هم‌چنان که توبه زبانی از گناه، هیچ فایده‌ای ندارد.همیشه کسانی‌اند که هنری جز تفرقه‌افکنی ندارند و درگیری میان زنان و شوهران خواسته آنان است.

این شیطان‌های آدم نما، یا نزد مرد می‌روند و از همسر او بدگویی می‌کنند، یا نزد زن می‌روند و از شوهر او بدگویی می‌کنند و یا نزد هر دو می‌روند نزد هریک، بد دیگری را می‌گویند و تا آنها را به جنگ، ستیز و دشمنی با هم و جدایی از یکدیگر نکشانند، دست برنمی‌دارند.

رازداری: هرگز زن و شوهر نباید راز دیگری را برملا کند، راز همسر خود را (هر رازی؛ جسمی، روحی، روانی، اخلاقی، اقتصادی، مالی، سیاسی و...) فاش کند و آن را به کسی بگوید. هیچ یک از آن دو نباید راز دیگری را حتی به فرزندان خودشان یا به پدر و مادر، برادر، خواهر و حتی دوستان صمیمی خود بگوید.

کمک به یکدیگر: زن و شوهر باید به هم کمک کنند؛ هم کمک در کار و شغلی که هریک بر عهده دارند و هم کمک به رشد و پیشرفت او. کمک کردن نوع نخست روشن است، اما در توضیح نوع دوم باید گفت که هرکسی سلیقه‌ای دارد و براساس آن، آرزو و خواسته‌ای؛ یکی جویای علم و دانش است و دیگری در پی کسب و کار، سومی هنرجو یا هنرمند و چهارمی نویسنده یا معلم یا سیاست‌مدار است.

پروردگار جهانیان، انسان‌ها را با سلیقه‌های گوناگون و کشش‌ها و گرایش‌های مختلف آفریده تا همه نیازمندی‌های مردم فراهم شود و همه چرخ‌ها بچرخد. گوناگونی سلیقه‌ها، خود از نشانه‌های آفریدگاری است که همان گونه که آفریننده جهان است، اداره کننده جهان نیز می‌باشد. هریک از زن یا شوهر، نباید به مخالفت و مبارزه با سلیقه و گرایش دیگری برخیزد، بلکه اگر خواسته او مشروع و قانونی است، باید هم گرایش و سلیقه او را ستایش کند و هم او را در دست‌یابی به آن کمک کند.

مهرورزی: زن و شوهر باید یکدیگر را واقعا دوست داشته باشند و این علاقه‌مندی و دوستی را هر از چندی ابراز کنند. زن باید بداند که شوهرش به مهرورزی او نیاز دارد و این برای او، مانند آب خنک و گوارایی است که در گرمای تفتیده یک روز تابستانی به خسته و تشنه از راه رسیده‌ای بدهند.

این اثر در دو بخش و شش فصل، به زنان و شوهران چهل درس زندگی می‌دهد. «وظایف همسران» و «آیات و روایات مربوط به همسران» عناوین بخش‌های کتاب حاضرند.

چاپ دوم کتاب «چهل درس زندگی برای زنان و شوهران» در شمارگان 2000 نسخه، 104 صفحه و بهای 18000 ریال راهی بازار نشر شد.

بخش کتاب و کتاب خوانی تبیان


منبع:خبرگزاری ایبنا