پژوهش‌گر موسیقی تربیت نکرده‌ایم
مرادخانی معتقد است دستگاه‌های فرهنگی دولتی در حوزه میدانی هنر موسیقی فعالیت می‌کنند اما بحث پژوهش و ایجاد علم موسیقی در فعالیت‌های آن‌ها معنا پیدا نکرده است.
علی مرادخانی رئیس موزه موسیقی درباره عدم نشر کتاب‌های موسیقی برای آشنایی مردم با موسیقی سالم و فرهنگ‌سازی در این زمینه گفت: بخشی از این موضوع به مشکلات اقتصادی و بخش دیگر به نگاه حاکمیتی در حوزه موسیقی مربوط می‌شود.
رئیس موزه موسیقی با بیان اینکه باید در تاریخ‌نگاری موسیقی، با صداقت و دقت عمل کنیم، گفت: حوزه موسیقی ما کمبودهای علمی زیادی دارد و کارهای زیادی باید در آن انجام شود. البته یکی از علت‌ها، دسترسی کم پژوهش‌گران به منابع پژوهش است. از طرفی سرمایه‌گذاری اندکی در این زمینه انجام می‌شود. بخش خصوصی هم، بیشتر به دنبال نشر آثاری می‌روند که سهل‌الوصول‌تر است و دردسر کمتری برای جمع‌آوری و انتشار آن وجود دارد.
مدیرکل اسبق دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه بیان کرد: وظیفه پژوهش در موسیقی، برعهده ارگان‌های مربوط به موسیقی هم‌چون حوزه هنری، انجمن موسیقی و موزه موسیقی است که امکاناتی را برای نشر مستندات موسیقی فراهم کنند. آن‌گاه منابع زیادی در اختیار پژوهش‌گر قرار خواهد گرفت. بنابراین بخش خصوصی هم در این زمینه ترغیب خواهد شد تا سرمایه‌گذاری و فعالیت کند.
وی درباره نداشتن دغدغه نزد هنرمندان موسیقی برای انتشار کتاب گفت: هنرمندان اساسا و ذاتا نوع کار و علاقه‌شان بیشتر به فعالیت میدانی است. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که یک هنرمند موسیقی هم در پی پژوهش موسیقی باشد و هم به فعالیت تخصصی بپردازد.
مرادخانی با بیان اینکه ما برای مملکت‌مان پژوهش‌گر موسیقی تربیت نکرده‌ایم ادامه داد: در حال حاضر ما چند پژوهش‌گر در کشور سراغ داریم که حوزه موسیقی را در ابعاد مختلف‌اش بشناسند؟ در بخش موسیقی نواحی، ما با دنیای وسیعی مواجهیم و دانشگاه‌های ما می‌توانند دانشجوهای زیادی در این رشته تربیت کنند اما متاسفانه این اتفاق نیفتاده است. اغلب کسانی هم که به عنوان پژوهش‌گر در کشور فعالیت می‌کنند بیشتر مستندنگار هستند تا پژوهش‌گر.
رئیس موزه موسیقی هم‌چنین ابراز کرد: از طرفی دستگاه‌های فرهنگی دولتی در حوزه میدانی ورود پیدا کرده‌اند و بحث پژوهش و ایجاد علم موسیقی در فعالیت‌های آن‌ها معنا پیدا نکرده است. دانشگاه‌های ما نیز به صورت شایسته به این موضوع نپرداخته‌اند. رشته پژوهش هنر نیز تاسیس شد تا به چنین موضوعاتی رسیدگی کند اما کسانی که در این رشته درس خواندند صرفا برای گرفتن مدرک و پیدا کردن شغل به این رشته رجوع کردند و در شغل غیرمرتبط مشغول به کار شدند. بنابراین ما در یک سیکل معیوب قرار گرفته‌ایم. از این طرف من می‌گویم که پژوهش‌گر نداریم از آن طرف پژوهش‌گر می‌گوید در این حوزه بودجه‌ای نیست که من برای امرار معاش‌ام دست به کار شوم.
بخش هنری تبیان
منبع: خبرگزاری برنا
