نحوه اکتشاف اعماق دریا

کاوشگران اعماق دریا از زیردریایی ها بسیار کوچک تر می باشند ولی می توانند تا اعماق بیشتری به درون آب فرو روند. برای مثال کاوشگر آلوین می تواند تا عمق 4000 متری پایین رود در صورتی که زیردریایی های دیزل – الکتریکی تنها می توانند تا عمق 150 تا 200 متری پایین روند. برخلاف زیردریایی ها که برای مقاصد نظامی به کار می روند، کاوشگران می توانند انواع ماموریت ها را در زیر دریا انجام دهند مانند بررسی و تعمیر نمودن لوله های زیر آب، کابل های زیر دریا، سرویس نمودن دکل های نفتی، تهیه نقشه کف دریا و یافتن بقایای کشتی های غرق شده و... .

در سال 1985 کاوشگر الوین بقایای کشتی تایتانیک را که در سال 1912 در اثر برخورد با صخره های یخی عرق شده بود را توانست پیدا نماید.

این کاوشگران همچنین توسط دانشمندان برای مطالعه درباره گیاهان و جانوران موجود در اعماق دریا نیز به کار می رود.

در شکل زیر کاوشگر آلوین (Alvin) را مشاهده می کنید:

نقاط نشان داده شده در شکل فوق عبارتند از:

1- کار کردن افراد درون کاوشگر: کاوشگرها فضای کمی دارند و تنها یک خلبان به همراه دو دانشمند یا خدمه می توانند درون آن قرار بگیرند. کاوشگرها به لامپ های بسیار قوی نیاز دارند زیرا در اعماق دریا هیچ گونه نوری وجود ندارند.

2- تانک های اجرام ترازمندی برای بالا و پایین رفتن کاوشگر

3 و 4: موتور

5- باتری ها

6- تانک اجرام ترازمندی (آب دریا)

7- اجرام ترازمندی فلزی

8- بازوی روبات برای انجام ماموریت ها

9- موتور

10- چراغ

11- دوربین ثابت

12- قطب نما

13- دوربین فیلم برداری

14- فلش

15- روبات jj که متعلق به کاوشگر آلوین می باشد در جاهای کوچک و خطرناک که امکان فرستادن الوین وجود ندارد، از این روبات استفاده می شود.

کابین کاوشگر آلوین از جنس تیتانیوم و به صورت کروی ساخته شده است تا بتواند فشارهای بالا را تحمل نماید.

فشار آب با افزایش عمق زیاد می شود برای مثال فشار در عمق 3780 متری دریا 350 برابر فشار در سطح دریا می باشد.

در شکل فوق اعماق دستیابی شده و نحوه رسیدن به آن ها مشخص شده است.

البته نوعی زیردریایی یک نفره نیز وجود دارد. این زیردریایی های ساده می توانند تا عمق 300 متری به زیر آب روند.

مرکز یادگیری سایت تبیان، تهیه: پوریا میرعشقی

تنظیم: نسرین صادقی