جواب بدی را با خوبی بده
مدتى بود كه شخصى دایم نزد امام كاظم علیه السلام مى آمد و فحش و ناسزا مى گفت. بعضى از نزدیكان حضرت كه قضیه را چنین دیدند، به ایشان عرض كردند:
- اجازه بدهید ما این فاسق را بكشیم!
حضرت اجازه ندادند و از مكان و مزرعه او پرسیدند و سپس سوار بر مركبى به مزرعه وى رفتند. آن مرد صدا زد:
- از میان زراعت من نیایید! حاصل مرا پایمال مى كنید!
حضرت آمدند نزدیك ایشان پیاده شدند. با لبخندى در كنارش نشستند و سپس فرمودند:
- چقدر براى زراعت خرج كرده اى ؟
گفت :
- صد دینار.
فرمود:
- چقدر امید دخل دارى ؟
گفت :
- دویست دینار.
فرمود:
- این سیصد دینار را بگیر و مزرعه هم مال خودت باشد. خداوند آنچه را كه امید دارى به تو مرحمت مى كند.
مرد پول را گرفت و پیشانى حضرت را بوسید. حضرت تبسم كرده ، برگشت .
فردا كه امام علیه السلام مسجد آمدند، آن مرد نشسته بود. وقتى كه حضرت را دید گفت :
- الله اعلم حیث یجعل رسالته{خداوند داناتر است به اینكه رسالتش را در كدام خانواده قرار دهد}
اصحاب پرسیدند دیروز چه مى گفت ، امروز چه مى گوید، دیروز فحش و ناسزا مى گفت ، امروز تعریف و تمجید مى كند؟
حضرت به اصحاب فرمودند:
- شما گفتید اجازه بده ما این مرد را بكشیم و لكن من با مبلغى پول او را اصلاح كردم! بحارالانوار جلد 48 صفحه 103
یكى از راه هاى اصلاح حال مردم احسان و بخشش است .
نظر یكی از دوستان: فکر کنم روایت رو ناقص ثبت کردید تا اونجا که یادمه اینحوری نبود.یعنی امام به یه کسی پول بده که من رو دوست داشته باش؟ اگر اینجوری باشه که دیگه اون جاذبه و دافعه امام الکیه و معصوم بحساب نمیان. آیا من اشتباه میگم یا مطلب ناقص و اشتباه ثبت شده؟ممنون از مطلبتون |
از این دوست خوب به خاطر توجهشون تشكر میكنم. حكایت مورد نظر را از سایت احادیث انتخاب كردم. به نظر من افراد جامعه از لحاظ طرز تفكر و بینش و درجه فهم در یك سطح نیستند. شاید فرد مورد نظر به دلیل كمبودهای مالی دارای عقده روانی شده و امام مانند طبیبی حاذق درد او را شناخته و از این طریق به درمان وی پرداختند و نخواستند او طرد شود.
من سوال شما را در بخش مشاوره مطرح كردم.آنها هم لطف كردند و جوابم را اینگونه دادند:
با عرض سلام و تحیت. دوست محترم! امام کاظم(ع) پول ندادند تا محبت او را بخرند، بلکه احسان و نیکوکاری تلنگری است که گاه می تواند کدورت هایی را پاک کند. حضرت کاظم(ع) در برابر ناسزاهای او به او احسان کردند. از سویی آن مرد ناسزاگو فهمید امام کاظم(ع) مردی الهی است که نه تنها ناسزاهای او را با بدی جواب نداد بلکه به او هم احسان نمود. همین برای او کافی بود که بفهمد(اعتقاد پیدا کند) که آنچه در مورد امامت حضرت کاظم می گویند حقیقت دارد. این توان برای همه نیست که بتوانند در برابر بدی خوبی کنند. این کار امام درسی برای همه ما است که بدی را با خوبی پاسخ دهیم. این درست است که تحمل خاصی می خواهد، ولی اثر مثبتی در حسن روابط اجتماعی دارد. با آرزوی توفیق. موسسه ذکر ـ قم باستانی |
باشگاه كاربران تبیان - ارسالی از shokry1344
