تبیان، دستیار زندگی
و مهمتر از همه، انتظار فرجی است که می دانیم به نیک ترین پایان میرسد. شما چطور؟ انتظار چیزی رو می کشین؟ اصلا به خواسته ای رسیدین؟ راستش رو بخواهید من هم انتظار می کشم که بعد از خوندن مطالبم یک نظر برام بنویسی! من رو به خواستم می رسونی؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بگذار و بگذر

نوشتن، قلم
یک روز می آید که باید همین میزی که دوستش داری، پتویت که هیچ کس اجازه دست زدن به آن را ندارد، لپ تاپت، حتی جوراب هایی که تازه خریده ای، جزوه شبکه، خودکاری که اسمت را رویش این طوری نوشته اند: «تقدیم به...عزیر» و کتاب هایی که سال اول مریم برایت خریده، آن همه شیشه عطر و پوسته های شکلاتی را که با المیرا جمع کردی، آن لباس صورتی‌ات، صندلهایت که ده دقیقه هم نمی توانی بپوشی شان، گوشی موبایلت و...خلاصه تمام دوست دارم هایت را، می گذاری و می گذری!
همان طور که مولایت گفت: بگذار و بگذر.

برگرفته از وبلاگ: جیم فنگ

ارسالی از tak_gole_ashegh

انتظار چیزی رو می‌كشین؟
قلم

بعضی ها بدون اینکه کمی انتظار بکشن به خواستشون می رسن.

بعضی ها اصلا انتظار ندارن که به خواسته ای برسن.

بعضی ها انتظار می کشن ولی به خواستشون نمی رسن.

بعضی ها درکنار انتظار کشیدن ، سعی میکنن به خواستشون برسن.

بعضی ها انتظار می کشن ولی نمیدونن برای چی دارن انتظار میکین.

و مهمتر از همه،

انتظار فرجی است که می دانیم به نیک ترین پایان میرسد.

شما چطور؟

انتظار چیزی رو می کشین؟

اصلا به خواسته ای رسیدین؟

راستش رو بخواهید من هم انتظار می کشم که بعد از خوندن مطالبم یک نظر برام بنویسی!

من رو به خواستم می رسونی؟

ارسالی از جاده دوستی


باشگاه كاربران تبیان