داستان هیزمهایی که نصیب علویان شد
صحنههای پایانی قسمت پانزدهم سریال «مختارنامه» در حدود 120 کیلومتری شاهرود فیلمبرداری شد.برای طراحی این صحنه بیش از 1200کیلوگرم چوب تهیه شده بود.
رضا استادی: بینندگان سریال تلویزیونی مختارنامه در دقایق پایانی قسمت پانزدهم این سریال با صحنهای جالب مواجه شدند؛ جایی که مختار در رویای خود می بیند که علویان قرار است در دامنه یک کوه عجیب و غریب و در میان حجم انبوهی از هیزم سوزانده شوند.
برای فیلم برداری این صحنه به کوهی نیاز بود که شکل و شمایلی عجیب و غریب داشته باشد. در جاده کویری شاهرود ـ طرود کوههای رنگی فراوانی وجود داشت که همیشه در روزهایی که عوامل سریال برای فیلمبرداری صحنههای کربلا از شاهرود به طرود میرفتند، نظر آنها را جلب میکرد.
طرود در 120 کیلومتری شاهرود بود، اما کوه محل فیلمبرداری این صحنه کمی از خود طرود هم دورتر و جایی بود که جادههایی مالرو آن را به طرود وصل میکرد. در نزدیکی روستایی که با امامزاده معروفش به نام « پیرمردان» شناخته میشد.
طرود در 120 کیلومتری شاهرود بود، اما کوه محل فیلمبرداری این صحنه کمی از خود طرود هم دورتر و جایی بود که جادههایی مالرو آن را به طرود وصل میکرد. در نزدیکی روستایی که با امامزاده معروفش به نام « پیرمردان» شناخته میشد.
در نهایت دامنه کوهی در نزدیکی امامزاده برای فیلم برداری این سکانس انتخاب شد. اینجا جایی بود که قبلا داوود میرباقری برای یکی از فیلمهایش دیده بود، اما هیچ گاه امکان فیلم برداری در آن برایش فراهم نشده بود. دست آخر با قطعی شدن لوکیشن، طبق معمول اول گروه تدارکات دست به کار شدند و با همکاری گروه صحنه طی یک هفته این فضا را آماده فیلمبرداری کردند.
«مقصود میرهاشمی» مدیر تدارکات سخت کوش سریال حدود 1200 کیلو چوب خرید و با یک خاور آن را تا پای این کوه آورد. به خاطر صعب العبور بودن مسیر و نبودن جاده، اتوموبیل فقط تا بخشی از مسیر میآمد و حمل و نقل چوب ها و سایر وسایل فیلمبرداری توسط کارگرها انجام میشد.
پس از این مرحله گروه صحنه دست به کار شد و جوری چوب ها را برید که از نظر ظاهری امروزی نباشد و بدوی به نظر برسد. با آماده شدن صحنه دور روز صرف فیلم برداری شد. آن روزها برای همه آدمهایی که به زیارت امامزاده میرفتند، دیدن گروه فیلمبرداری که در آن شیب تند مشغول کار بودند جالب بود.
بعد از پایان فیلم برداری امکان حمل آن 1200 کیلو چوب به پایین کوه نبود. گروه چوبها را رها کرد و در حال بازگشت بود که سرایدار امامزاده به سراغ میرهاشمی آمد و گفت:«اینجا زمستون ها نفت گیر نمی یاد. می شه این چوبا رو بردارم؟»
این پیشنهاد به سرعت با موافقت مواجه شد. برای همه جالب بود که چطور چوب هایی که قرار بود در صحنه فیلم برداری صرف سوزاندن علویان شود، به ذخیره زمستانی متولی امامزاده تبدیل شده است.
خبرآنلاین
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی