مجسمه‌های شهری، پرتعداد اما بی‌کیفیت
با اینکه وضعیت حضور مجسمه‌ها در فضای شهری ایران نسبت به برخی کشورهای همجوار از جمله کویت، ترکیه از رشد مثبتی برخوردار بوده اما از لحاظ کیفیت و سطح هنری روندی کاملا نزولی را طی می‌کند. چنانکه غالب مجسمه‌های نصب شده در نقاطی غیر از پایتخت، بدون کیفیت و در حداقل سطح هنری قرار دارند.
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گروه میراث فرهنگی ـ نسل جدید تندیس‌های نصب شده در فضاهای شهری به خصوص شهرستان‌ها از كیفیت و سطح هنری قابل توجهی برخوردار نیست. به گفته كارشناسان این حوزه اكثر مجسمه ها و تندیس های سطح شهر تنها مقداری بتن است. درحال حاضر برخلاف ماده مندرج در اساسنامه شورای نظارت بر نصب مجسمه در میدان‌ها و امكان عمومی مبنی بر اینكه مجسمه های بدون كیفیت و خالی از محتوا نباید نصب شود، روند كیفی نصب مجسمه ها در سطح شهر با این ماده تناقض دارد.
هادی ضیاءالدین، مجسمه‌ساز سنندجی که بسیاری از تندیس‌هایش در مهمترین میادین سنندج نصب شده به CHN گفت: درحالیکه شورای نظارت بر نصب مجسمه‌ها در میادین و اماکن عمومی وجود دارد و هیچ مجسمه‌ای نباید بدون مجوز شورای گزینش نصب شود اما بسیاری از مجسمه‌ها بدون کیفیت و بدون آنکه تحت نظارت شورا باشد نصب می‌شوند
وی افزود: یک مجسمه ساز در مرحله نخست باید دید هنری و حساسیت های لازم نسبت به عوامل بصری داشته باشد به طوری که عدم شناخت طراحی و مبانی هنرهای تجسمی باعث خواهد شد از کیفیت مجسمه ها کاسته شود.
وی با تاکید بر اینکه کارهای دستی، صنعت و هنر کاملا از یکدیگر منفک هستند و بسیاری از صنایع دستی دیگر هنر نیست ادامه داد: بسیاری از صنایع دستی اصل اثر و فکر اولیه آن هنر محسوب می‌شود ولی به دلیل تکرار و کپی از هنر دور و تبدیل به صنعت می‌شود.
ضیاءالدین بابیان اینکه مجسمه‌سازی با حفظ شرایط خاص شکل هنر را می‌گیرد، افزود: مجسمه‌سازی شرایط خاص خودش را دارد تا شکل هنر بگیرد. زیبایی، روابط فرم، نسبت فضاهای مثبت و منفی و نهایتا حفظ کار مسئله‌ای مهم است که نباید نادیده گرفته شود.
وی که درحال راه اندازی موزه هنرهای معاصر در سنندج است، یادآور شد: درحالیکه حمایت و پشتیانی متولیان امری ضروری است اما نبود حداقل امکانات به خصوص در شهرستان ها از جمله کارگاهی برای آموزش از جمله مشکلات این رشته است.
کاهش سطح کیفی به دلیل عدم کنترل
نشان تانیک، کارشناس و پیکره‌ساز به CHN گفت: درشرایط فعلی تندیس‌ها و پیكره هایی كه در اماكن عمومی وجود دارد به‌دلیل عدم کنترل و هرج و مرج از محتوا و كیفیت دور افتاده است. به همین جهت با وجود برخورداری از آموزشگاه و دانشکده‌های مجسمه سازی به تعداد کافی، نتیجه دلخواه بدست نمی آید.
وی افزود: درحال حاضر الگوهای مجسمه ها یا از اساطیر و ادبیات غنی ایرانی گرفته می شود یا به تقلید از کارهای مدرن ساخته می شوند، ولی همواره نداشتن نوآوری و ریسک پذیری باعث شده این رشته از رشد قابل توجهی برخوردار نباشد
