مصلحان دلسوز و اندیشه حكومت جهانی
در تفكر اسلامی و شیعی، كسی عهده دار ایجاد حكومت جهانی و سیستم عادلانه بشری می شود كه از هرگونه علایق و تعصبات ملی، حزبی، نژادی و ... عصمت دارد و فقط برایش اجرای عدالت جهانی و نجات بشریت مطرح است، اما هر یکی از بزرگان عالم بشری نیز در مورد حکومت جهانی نظراتی را ارئه کرده اند؛ از جمله برتراند راسل فیلسوف بریتانیایی می نویسد: «دولت مركزی جهانی، باید تمام سلاح های عظیم جنگ را منحصر به خود كند و نیروی مسلح لازم برای به كار بردن آن سلاح ها را فراهم نماید تا از اعمال زور دولت ها به یكدیگر جلوگیری كند. سازمان های دیگری برای قوه مقننه و قوه قضائیه نیز لازم است. تصور نمی كنم نژاد انسان، آن سیاستمداری و قابلیت را داشته باشد كه تنها به میل و رضای خود، به تأسیس دولت جهان گردن نهد ... و مادام كه دولت جهانی تشكیل نشده، وقوع جنگ های عظیم اجتناب‌ناپذیر است.»1 همچنین برای اجتناب از جنگ و فساد، تشكیل حكومت جهانی واحد را امری ضروری می داند و می نویسد: «چون هم اكنون خرابی جنگ، بیش از قرون گذشته است، یا باید حكومت جهانی را بپذیریم و یا باید به عهد بربریت برگردیم و به نابودی انسانی راضی شویم.»2
پروفسور آرنولد توین‌بی، فیلسوف و مورخ انگلیسی نیز معتقد است تنها راه حفظ صلح و نجات نسل بشر، تشكیل یك حكومت جهانی و جلوگیری از گسترش سلاح های اتمی است.3 بلوتاك مورخ یونانی نیز می گوید: «همه مردم، باید یك نظام را تشكیل دهند و از یك قانون پیروی كنند؛ مانند گله ای كه تحت اداره یك چوپان است و در یك مرتع به سر می برد.»4
اما در جهانی كه مسابقه قدرت بر آن، استیلا یافته و فضای جهان را عربده جنون آمیز ستمكاران و قدرتمندان پر كرده است، كدام مرجع بین المللی می تواند مسابقه تسلیحات و اعمال قدرت قدرتمندان را به خوبی اداره كند؟ نیچه می گوید: «آنها كه درك صحیح دارند، می توانند مژده دهنده ظهور شخصی باشند و زمینه را برای ظهور او هموار كنند.»5
انتظار ظهور مهدی(عج) در ادیان
توجه دادن مردم به آینده درخشان و دولت حق، نوید دادن به اجرای كامل عدالت و تأسیس حكومت فراگیر و ظهور شخص خدا ساخته و بارزی كه مؤسس و اداره كننده آن حكومت است، از تعالیم عموم ادیان می باشد. همه ادیان و مذاهب مختلف جهان همچون كلیمیت، مسیحیت، مجوسیت و اسلام، از مصلحی كه در آخرالزمان ظهور می کند، به جنایت ها و ستم ها پایان می دهد و شالوده حكومت جهانی را بر اساس عدالت و آزادی استوار می كند، سخن می گویند. آنچه از فهوای این نویدها و پیشگویی ها به دست می آید، از حقیقت مسلمی حكایت می كند كه عقیده به ظهور یك رهبر مقتدر در آخرالزمان، میان پیروان همه ادیان و مذاهب جهان موجود است؛ هر چند در نام و مصداق آن، دچار اشتباه شده اند. از آنجا که این گفته ها و پیشگویی ها در وحی ریشه دارد، از دستبرد انسان ها در طول تاریخ مصون مانده است.در کتاب زبور حضرت داوود علیه السلام چنین آمده است: «شریری منقطع خواهد شد و اما منتظران خداوند، وارث زمین خواهند شد. هان! بعد از اندك زمانی شریر نخواهد بود، حلیمان، وارث زمین خواهند شد ... زیرا كه بازوان شریر، شكسته خواهد شد، و اما صالحان را خداوند تأیید می كند.» و در فصل دیگری چنین آمده است: «قوم ها را به انصاف داوری خواهد كرد، آسمان شادی كند و زمین مسرور شود. دیو و پری آن، غرش نمایند، صحرا و هر‌چه در آن است، به وجد آید. آن گاه تمام درختان جنگل، ترنم خواهند كرد به حضور خداوند؛ زیرا برای داوری جهان می آید. ربع مسكون را به انصاف داوری خواهد كرد.»6
در عهد جدید یا همان اناجیل، چنین آمده است: «همچنان كه برق، از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می شود، ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد. آن گاه علامت پسر انسان در آسمان پدید شود و آن وقت، جمیع طوایف زمین، سینه زنی كنند و پسر انسان را ببینند كه بر ابرهای آسمان با قوت و جلال می آید ... اما از آن روز و ساعت، هیچ كس اطلاع ندارد، حتی ملائكه آسمان، جز پدر من و بس ... لهذا شما نیز حاضر باشید؛ زیرا در ساعتی كه گمان نبرید، پسر انسان می آید.»7
در باورهای اعتقادی مردم و اقوام مختلف جهان نیز این عقیده وجود دارد كه همه اقوام دنیا، چشم به راه منجی و مصلحی هستند كه به ظلم و فساد خاتمه دهد و سعادت بشری را تأمین كند. در كتاب باسك از كتب مورد احترام هندیان آمده است: «دور دنیا تمام می شود به پادشاه عادلی در آخرالزمان كه پیشوای ملائكه، پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد. آنچه در دریاها، زمین ها و كوه ها پنهان باشد، همه را به دست آورد و از آسمان ها و زمین، هر چه باشد، خبر می دهد و از او بزرگ تر، كسی به زمین نیاید.» 8 در كتاب شاكمونی كه كتاب مقدس دیگر هندیان است، آمده است: «پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سید خلایق دو جهان "كشن"9 تمام شود و كسی باشد كه بر كوه های مشرق و مغرب دنیا حكم كند و فرمان براند و بر ابرها سوار شود و فرشتگان كاركنان او باشند و جن و انس در خدمت او شوند، از "سودان" كه زیر خط استواست، تا سرزمین "تسعین" كه زیر قطب شمال است، ماورای بحار را صاحب شود و دین خدا زنده گردد و نام او ایستاده باشد و خدا‌شناس باشد.»10
ایرانیان باستان پیش از زرتشت نیز عقیده دارند که "گرز اسپه" زنده است و به كابل زندگی می كند، صدها هزار فرشته او را پاسبانی می كنند تا روزی قیام كند و جهان را اصلاح نماید. نژاد اسلاو نیز معتقد است که از مشرق زمین یك نفر بر می خیزد و تمام قبایل اسلاو را متحد می سازد و آنها را بر دنیا مسلط می نماید. ژرمنی ها هم بر این باورند كه یك نفر فاتح، از طرف آنان قیام و آنها را بر دنیا مسلط می نماید. صربستانی ها، انتظار ظهور "ماركوكوابیویچ" را دارند. اهالی جزائر انگلستان نیز منتظرند كه "آرتو" روزی از جزیره "آو‌آلون" ظهور نماید و نژاد ساكسون را بر دنیا غالب كند و سعادت را نصیب آنان نماید. 11
یونانیان، عقیده دارند "گالویمبرگ" نجات دهنده بزرگ، ظهور خواهد کرد و جهان را نجات خواهد داد. اقوام اروپای مركزی، در انتظار <بوخص> می باشند. چینی ها، بر این باورند كه روزی "كرشنا" ظهور می کند و جهان را نجات می دهد. اقوام آمریكای مركزی بر این عقیده اند که "كوتزلكوتل" نجات بخش جهان، پس از بروز حوادثی در جهان، پیروز خواهد شد.
گروهی از مصریان، که حدود 3000 سال پیش از میلاد، در شهر <محیض> زندگی می كرده اند، معتقد بودند كه سلطانی در آخرالزمان، با نیروی غیب بر جهان مسلط می شود و اختلافات طبقاتی را از بین می برد و مردم را به آرامش و آسایش می رساند. قبایل "ای‌پوور" معتقد بودند روزی خواهد رسید كه در دنیا، دیگر نیرویی بروز نكند و آن، به سبب پادشاهی دادگر در پایان جهان است. گروهی از مردم پرتغال نیز معتقدند یكی از پادشاهان سابق پرتغال به نام "سبنیانوس" با تمام لشكر خود در جزیرة غیب، از دیده ها غایب است، تا در آخرالزمان خروج کند، تمام دنیا را مسخر نماید و یك دین و یك فرمان بر همه زمین حاكم شود. 12
نوشته زهرا رضاییان- گروه دین و اندیشه تبیان
پی نوشت ها:
1. برتراند راسل، امید‌های نو، ترجمه دكتر علی شایگان، ص134 ـ 137.
2. سید عبدالكریم هاشمی نژاد، مشكلات مذهبی روز، ص23.
3. همان، ص24.
4. المهدی المنتظر حقیقه ام خرافه، ص213.
5. همان، ص214.
6. علی اكبر مهدی پور، او خواهد آمد، ص95.
7. انجیل متی، فصل24، بند‌های 27، 30، 35، 37و 40.
8. او خواهد آمد، ص102.
9. كشن در زبان هندی نام پیامبر اسلام است.
10. او خواهد آمد، ص102.
11. همان، ص107.
12. حكیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص51 ـ 57.
